Τον περισσότερο θόρυβο τον κάνει η σιωπή

Συνηθίσαμε να ζούμε σε πολύβουες πόλεις, σε κέντρα με άπειρο κόσμο κι αυτοκίνητα που κορνάρουν συνεχώς και ξεσυνηθίσαμε τον ήχο της σιωπής. Γιατί, ναι, κι η σιωπή κάνει θόρυβο και μάλιστα τον πιο μεγάλο. Στην εποχή της εύκολης επικοινωνίας και του facebook, υπάρχουν ακόμα σιωπές που σε ξεκουφαίνουν.

Τώρα πια, με όλες αυτές τις συσκευές και τις εφαρμογές που έχουν εισβάλλει στις ζωές μας κι έχουν καταστήσει την επικοινωνία πιο προσβάσιμη από ποτέ, η σιωπή είναι το πιο ισχυρό όπλο. Εν έτει 2017, όπου ο καθένας μπορεί να πάρει ένα τηλέφωνο ή έστω να στείλει ένα μήνυμα για να επικοινωνήσει, η επιλογή του να παραμείνει σιωπηλός απέναντί σου, μπορεί να φανερώσει πολλά.

Κάποιος που επιλέγει να μη μιλήσει άλλο, μπορεί να έχει κουραστεί με μια κατάσταση, να έχει φτάσει στο αμήν, να μην έχει τίποτα άλλο να πει γιατί πολύ απλά δεν ενδιαφέρεται πια ή έχει βαρεθεί να ασχολείται. Όλες αυτές οι καταστάσεις φανερώνουν ένα αρνητικό συναίσθημα που μπορεί να κρύβεται πίσω από μία σιωπή. Η λεκτική απάθεια υποδηλώνει και συναισθηματική απάθεια. Καμία όρεξη να ασχοληθεί πια με την κατάσταση. Πρόκειται για επιλογή που μπορεί να σε τσακίσει, γιατί μέσα της κρύβει το επερχόμενο τέλος. Που εδώ που τα λέμε, αν η επικοινωνία είχε σταματήσει από καιρό κι αυτό που είχε μείνει ήταν μόνο τα φασαριόζικα λόγια, τότε το τέλος αυτό ήταν κι αναπόφευκτο.

Έχουμε συνηθίσει να μιλάμε τόσο πολύ χωρίς να ακούμε καθόλου. Γι’ αυτό το λόγο οι σιωπές μάς μπερδεύουν και δεν μπορούμε να τις αποκωδικοποιήσουμε με τίποτα. Όταν ξαφνικά ο σύντροφός σου σταματήσει να σου μιλάει, τότε τι εξήγηση μπορεί να υπάρχει; Όταν σε μια διαφωνία ο κολλητός σου επιλέγει να μην εκφράσει τη γνώμη του, τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Όταν ξαφνικά η μάνα σου σταματήσει να γκρινιάζει για τα άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη, τότε τι έχει συμβεί; Κραυγή, παραίτηση κι απάντηση η σιωπή τους. Κουράστηκαν.

Τώρα πια που η επικοινωνία μπορεί να επιτευχθεί με το πάτημα ενός κουμπιού, η σιωπή πονάει περισσότερο. Θες τόσο πολύ να μιλήσεις, να μάθεις κι άλλα, ενώ ο άλλος επιλέγει τη σιωπή και χτίζει ένα τείχος γύρω του για να σε κρατήσει απ’ έξω. Το να μην έχεις κανένα μήνυμα απ’ τον άλλο είναι κι αυτό ένα μήνυμα. Είναι κι η σιωπή μια μορφή επικοινωνίας. Μην την υποτιμάς. Πάντα, σε κάθε σιωπή μέσα κρύβεται μία ουσία. Ψάξε και βρες την. Λέει πιο πολλά απ’ τα φανερά λόγια κι ακόμα περισσότερα απ’ τα ηλεκτρονικά μηνύματα μιας τυποποιημένης εφαρμογής.

Οι σιωπές μπορούν να σε τρομάξουν, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται πίσω από αυτήν την απάθεια. Μπορεί να κρύβεται το τίποτα, μπορεί όμως να κρύβεται και το όλα. Μοιάζουν μεταξύ τους. Μοιάζουν γιατί είναι κι οι δύο έννοιες απόλυτες και προκαλούν κι οι δύο το ίδιο αποτέλεσμα. Μπορεί να μην έχεις τίποτα να πεις πλέον και για αυτό να επιλέγεις να μη μιλήσεις καθόλου. Μπορεί να έχεις να πεις πάρα πολλά και πάλι να επιλέγεις να μη μιλήσεις καθόλου, γιατί πια δεν υπάρχει νόημα, ή γιατί έχεις καταλάβει πως όλοι μιλάνε πολύ, αλλά κανένας δε θέλει να ακούσει.

Μίλα λιγότερο, άκου περισσότερο, μάθε να αποδέχεσαι τις σιωπές των άλλων και μάθε να δέχεσαι τις σιωπές τις δικές σου. Δε χρειάζεται να έχεις πάντα κάτι να πεις.  Μερικές φορές η πιο σοφή επιλογή είναι η σιωπή, όσο κι αν σε μπερδεύει. Μερικές φορές το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να μην κάνεις απολύτως τίποτα.  Και μάλλον αυτό είναι και το πιο δύσκολο.