Ο τελευταίος μήνας του χρόνου έφτασε! Ο πιο γλυκός, καλοσυνάτος κι ελπιδοφόρος μήνας είναι αυτός και ξεχωρίζει απ’ τους υπόλοιπους έντεκα για τη μαγεία και τη γιορτινή διάθεση που μας χαρίζει απλόχερα. Μελαγχολικός και ταυτόχρονα τρυφερός. Συνδυάζει με άνεση τη μοναξιά και τις ενωμένες φιλίες κι οικογένειες.

Αποτελεί τον μήνα της αναθεώρησης και της ανασκόπησης της χρονιάς που σιγά-σιγά φτάνει στο τέλος της. Μιας χρονιάς που κατά πάσα πιθανότητα τα είχε όλα! Νέες φιλίες, νέους έρωτες, ταξίδια. Αγάπες που επισημοποιήθηκαν, έρωτες που καρποφόρησαν κι έφεραν νέα μέλη στην οικογένεια κι άλλοι που έληξαν άδοξα. Επαγγελματικά βήματα, ίντριγκες, κερδισμένες και χαμένες ευκαιρίες. Ακόμα κι απώλειες. Όλα ήταν εδώ, όπως σε κάθε χρονιά, κι εσύ κάποιο κρύο απόγευμά του, παίρνεις τη μεγάλη απόφαση να τα καταγράψεις έχοντας συντροφιά μια κούπα καφέ και μερικά τραγούδια που σε κάνουν να αναπολείς. Τα καταγράφεις είτε στο μυαλό σου είτε σε κάποιο τετράδιο που βρίσκεις πρόχειρο στο γραφείο. Διατυπώνεις όλα αυτά που πέρασες, όλα αυτά που έκανες, αλλά κι αυτά που δεν έκανες.

Μέσα σε ένα μήνα προσπαθείς να χωρέσεις, όσα δεν μπόρεσες στους έντεκα προηγούμενους. Τρέχεις να πραγματοποιήσεις στόχους που είχες θέσει στην αρχή του έτους και που έμειναν -για κάποιο λόγο- ξεχασμένοι στα χαρτιά. Πραγματοποιείς τους παλιούς και θέτεις τους νέους. Περισσότερους ή λιγότερους, αναλόγως τι σου πήρε ή σου έδωσε η χρονιά που πέρασε.

Επιπλέον, ο Δεκέμβριος προμηνύει την έναρξη του χειμώνα. Μια εποχής που χαρακτηρίζεται απ’ το κρύο και την παγωνιά που τυλίγει όλη τη φύση. Παρ’ όλα αυτά ξεπαγώνει τα συναισθήματά και φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Λίγο το κλίμα των ημερών, λίγο η μοναξιά που ακούγεται περισσότερο κι απ’ τα ξύλα που καίνε στο τζάκι, συμβάλλουν στο ξετύλιγμα των συναισθηματικών περιτυλιγμάτων.

Παρ’ όλα αυτά, πολλές φορές ξεχνάς πως είναι ο πρώτος μήνας της πιο κρύας εποχής. Νιώθεις πως λειτουργεί σαν ανεξάρτητος μήνας. Λες κι αποτελεί μόνος του μια δική του εποχή. Την εποχή της εξωτερίκευσης θετικών συναισθημάτων κι ανταλλαγής ευχάριστων αναμνήσεων.

Ακόμα κι ο πιο μουρτζούφλης και καρμίρης άνθρωπος, μέσα στο Δεκέμβρη έστω και για μία μέρα γίνεται πιο στοργικός, πιο θετικός και περισσότερο χαμογελαστός. Δε γίνεται να αντισταθεί κανείς στους στολισμένους δρόμους, στα παιδικά χαμόγελα και στις μυρωδιές που βγαίνουν από σπίτια και ζαχαροπλαστεία. Κι αν όντως καταφέρει να το κάνει αυτό, το μόνο σίγουρο είναι πως δε θα μπορέσει να μείνει αμέτοχος στον τρόπο που οι υπόλοιποι τον αντιμετωπίζουν.

Παίρνεις έμπνευση απ’ τα πολύχρωμα λαμπάκια που μοιάζουν να χορεύουν σε ένα ρυθμό διαφορετικό απ’ τις γνωστές χριστουγεννιάτικες μελωδίες που έχουμε στο μυαλό μας. Φαίνεται να θέλουν να σου δώσουν λίγη απ’ τη χρωματιστή χαρά τους και μερική από την αισιοδοξία που κρύβουν μέσα τους. Αισιοδοξία πως η νέα χρονιά που θα ‘ρθει , θα είναι καλύτερη και θα αρπάξεις περισσότερες ευκαιρίες από αυτές που θα παρουσιαστούν. Γιατί οι στόχοι που έθεσες για το νέο έτος έχουν γεύση από μελομακάρονα, μυρωδιά από ζεστό καφέ φίλτρου, θερμότητα από τις σφιχτές αγκαλιές που εισπράττεις και χρώμα απ’ τα φωτάκια του στολισμένου δέντρου.

Συντάκτης: Αθηνά Συντυχάκη - Θάνου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη