Τα σχολεία τέλειωσαν οριστικά για κάποιους πριν από λίγο καιρό, για κάποιους άλλους τελειώνουν σύντομα και γι’ άλλους ξεκινούν και πάλι. Υπάρχουν πολλοί που λένε πως θα τους λείψει όταν τελειώσουν μ’ αυτό, αλλά πιστέψτε με το πανεπιστήμιο κι οι συμφοιτητές θα σας λείψουν ακόμη περισσότερο μόλις αποφοιτήσετε.

Η ζωή αυτή που ξεκινάς είναι η επιβράβευση για όλη την προσπάθεια που έκανες τα τελευταία χρόνια της ζωής σου στο σχολείο ενώ εκτός απ’ τις γνώσεις που θα σου παρέχει, καλό είναι να ξέρεις πως θα πρέπει να περάσεις όσο πιο γαμάτα μπορείς. Να γνωρίσεις κόσμο, να βγεις, να τα σπάσεις, να μην πατήσεις ποτέ σε κάποιο μάθημα. Ναι, θα γίνει κι αυτό, θα περάσεις μάθημα χωρίς να δεις ποτέ τη μούρη του καθηγητή.

Εκτός απ’ τα μαθήματα και τις γνώσεις που θα πάρετε, το πανεπιστήμιο προσφέρει κι άλλα πράγματα που θα σας μείνουν αξέχαστα για όλη την υπόλοιπη διάρκεια της ζωής σας. Το πρώτο και το πιο σημαντικό είναι οι φίλοι. Θα έλεγα και το καλύτερο. Το καλό είναι πως με αυτούς τους ανθρώπους θα έχετε ίδιους στόχους κι όνειρα. Θα είναι οι μελλοντικοί σας συνάδελφοι κι εκείνοι που θα σας εξυπηρετούν σε ό,τι χρειαστείτε. Τώρα αν θα είναι λίγοι ή πολλοί αυτοί που θα γνωρίσεις, αυτό δεν έχει καμία σημασία. Κοίτα να περάσεις τις πιο όμορφες στιγμές μαζί τους.

Ένα ακόμη καλό στοιχείο που θα σου δώσει το πανεπιστήμιο είναι οι γνώσεις και το κίνητρο να μάθεις και να κάνεις ακόμη περισσότερα πράγματα. Τα μαθήματα κι όλα εκείνα τα νέα ερεθίσματα θα σου δώσουν τις πιο σταθερές βάσεις για το μέλλον σου. Θα ωριμάσεις και θα βρεις το δρόμο σου και τα μονοπάτια που θα σε οδηγήσουν στον στόχο σου.

Το άλλο που ψάχνεις από μικρός –ορισμένες φορές απεγνωσμένα– είναι η ανάγκη γι’ ανεξαρτησία. Ξεκινάς να ψάχνεις δουλειά που θα σου προσφέρει κάποια χρήματα για να μπορείς να είσαι ανεξάρτητος και να μη στηρίζεσαι οικονομικά απ’ τους γονείς. Θα στηριχτείς λίγο, αλλά τουλάχιστον τα δικά σου έξοδα θα είναι δικά σου.

Επίσης, μαθαίνεις επιτέλους να ξεχωρίζεις ανθρώπους και να κάνεις παρέα επιλεκτικά και μόνο μ’ εκείνους που θες. Με άλλους που δε γουστάρεις, δε θα σε νοιάζει πλέον να είσαι μαζί τους ακόμη κι αν δεν ταιριάζετε. Βέβαια, μπορεί να χρειαστεί να συνεργαστείς αναγκαστικά με κάποιους για έναν κοινό σκοπό. Γιατί αν χρειαστεί να περάσεις εργαστήριο με πολύ μικρό κόπο, τότε πρέπει να συμβιβαστείς με κάποια πράγματα και να κάνεις πίσω. Έλα, άσε τις παραξενιές γιατί ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Παράλληλα, ξεκινάς ν’ αποδέχεσαι το διαφορετικό και το πόσο ξεχωριστοί είναι οι άνθρωποι. Θ’ αρχίσεις να βλέπεις αλλιώς τα παιδιά από επαρχεία ή αντίστοιχα τα παιδιά από πρωτεύουσα, εκείνα τα παιδιά που ήρθαν από εξωτερικό για να κάνουν μια προσπάθεια στη δική σου τη σχολή, τα παιδιά που σπουδάζουν ενώ παράλληλα δουλεύουν. Δεν είστε όλοι ίδιοι στο πανεπιστήμιο και το πιο πιθανό είναι πως δε θα γίνετε ίδιοι ποτέ και για πολλούς λόγους.

Και φυσικά τι δε θα μπορούσε να λείψει απ’ τη φοιτητική σου ζωή; Ο έρωτας. Ναι, νόμιζες πως μέχρι τώρα γνώρισες τον έρωτα της ζωής σου στα μαθητικά σου χρόνια. Μήπως να το ξανασκεφτείς; Γιατί θα φτάσεις στα 25 σου (ναι, ίσως να είσαι ακόμη φοιτητής), ν’ αγαπήσεις και να ερωτευτείς όσο ποτέ άλλοτε κι εκεί θα έχεις άλλα προβλήματα είτε λόγω απόστασης, είτε λόγω ηλικίας.

Τέλος, θ’ αρχίσεις να κοινωνικοποιείσαι με πολύ κόσμο και να βγαίνεις απ’ το καβούκι σου. Έχει διαφορά με το να κάνεις φίλους, γιατί μπορεί απλά να χρειάζεται να είσαι με άτομα τα οποία δε θα είναι απαραίτητα φίλοι σου. Δε χρειάζεται να έχεις μια ολόκληρη πανεπιστημιακή κοινότητα φίλους. Γιατί εν τέλει όταν θα ψάχνεις να βρεις κάποιον ώμο να κλάψεις, δε θα ξέρεις πού να στραφείς.

Γι’ αυτό κοίτα να περάσεις τα καλύτερα χρόνια σου όσο θα είσαι φοιτητής και να ζήσεις όσο πιο όμορφες στιγμές μπορείς. Δεν είναι τυχαίο που λένε πως θα είναι εκείνα τα χρόνια που θα θυμάσαι σ’ όλη σου τη ζωή.

Α και συμβουλή, μην τρέχεις να ερωτευτείς απ’ την πρώτη στιγμή, γιατί μπορεί να κλειστείς σε ένα κλουβί και να μην μπορείς να ζεις όπως θες. Εκτός αν μπορείς να τα φέρεις βόλτα τόσο καλά και να περάσεις μια χαρά ακόμη κι όταν είσαι σε μια σχέση. Εσύ ξέρεις καλύτερα!

 

Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος