Αγαπάς το φαγητό. Λατρεύεις την πίτσα. Εθίζεσαι στη μυρωδιά του ψητού κρέατος. Ο χειμώνας που πέρασε σε βρήκε αγκαλιά στον καναπέ με εκατοντάδες λιχουδιές να σε συντροφεύουν. Τόσα μερόνυχτα σπατάλησες απολαμβάνοντας τα αγαπημένα σου εδέσματα κρύβοντας τις συνέπειες του φουσκώματος κάτω απ’ τα πουπουλένια σου παλτό.

Και ξαφνικά, μαζί με το καλοκαιράκι ήρθε κι η αποκάλυψη. Λιτά και λεπτά ρούχα, ο εφιάλτης που σε έβαλε σε δεύτερες σκέψεις. Πιο πολύ δεν έχεις αμφιταλαντευτεί να κάνεις τη διαδρομή σαλόνι-κουζίνα-ψυγείο. Οι τύψεις άρχισαν να σου κατακλύζουν τη συνείδηση, που χτύπαγε καμπανάκια μαζί με την κοιλίτσα σου που μεγάλωνε επικίνδυνα.

Ανοίγεις την πόρτα του καταψύκτη και το παρφέ σου χαμογελάει! Για μια στιγμή τα μάτια σου κάνουνε πουλάκια. Πας να πάρεις το γιαούρτι με τα 0% λιπαρά και πιάνεις το βάζο με τη μαρμελάδα που μόλις χθες σου έστειλε η μανούλα σου απ’ το χωριό. Τι γαϊδούρι που είμαι να μη σεβαστώ τον κόπο της μαμάς και να μη δοκιμάσω έστω μια φετούλα ψωμί, σκέφτεσαι! Και καμουφλάροντας κάμποσες τύψεις, κοιμάσαι τελικά αγκαλιά με το άδειο βάζο. Για όνειρα γλυκά, η σίγουρη συνταγή.

Το επόμενο πρωί το μυαλό σου αυτόματα παρηγορείται στον ερχομό μιας νέας ημέρας κι αφήνοντας πίσω τις χθεσινές κραιπάλες ξεκινάς τη μέρα σου με φρυγανιά ολικής και ταχίνι. Πάλι καλά που είναι υψηλής θερμιδικής άξιας και σε κρατάει για αρκετή ώρα χορτάτο.

Κι εκεί που στο πέρας της ημέρας νιώθεις αυτόματα ένα κιλό ελαφρύτερος με το πρωινό σου κατόρθωμα, να σου χτυπάει τηλέφωνο απ’ την παρέα να σε ενημερώσει πως έχετε αφίξεις και θα βγείτε να φάτε το βράδυ μαζί. Σε κόβει κρύος ιδρώτας! Ξεροκαταπίνεις, αλλά σκέφτεσαι πως η φιλία είναι ιερό πράγμα και δεν μπορείς να αρνηθείς.

Εξάλλου, εσύ απλώς θα τσιμπήσεις. Σαλατούλα και κοτόπουλο. Εντάξει, αυτά, θεωρητικά, θα έτρωγες και σπίτι σου για ελαφρύ βραδινό. Κι έρχεται η ώρα που το τσιμπούσι πλησιάζει! Και να οι μπίρες και τα αναψυκτικά. Οι κολλητοί σου έχουν παραγγείλει το μισό κατάλογο και τρώνε σαν να μην υπάρχει αύριο προκλητικά μπροστά σου. Τι να σου κάνει κι η σουπίτσα που έφαγες για μεσημεριανό. Σε πιέζουν να παρασυρθείς λιγουλάκι. Στο τέλος της νύχτας βρίσκεσαι να καταναλώνεις απεγνωσμένα δυο-τρεις σόδες, μήπως και συνέλθεις απ’ το ακαταλόγιστο.

Σου είναι αδύνατο να τηρήσεις αυτήν την ανυπόφορη δίαιτα που τόσες και τόσες φόρες έχεις χαλάσει βρίσκοντας ένα σωρό προφάσεις για να νιώσεις στο τέλος καλά με τον εαυτό σου. Η πειθαρχία είναι ένα απ’ τα αδύναμα σημεία σου ειδικά όταν πρόκειται να στερηθείς τη σοκολάτα που από τότε που γεννήθηκες δεσμεύτηκες προσωπικά να μην την αφήσεις ποτέ. Είναι μια προσπάθεια που αποτυγχάνει κάθε φορά με εσένα απεγνωσμένα πεινασμένο και μετανιωμένο για κάθε μικρή σου αμαρτία.

Κι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν πραγματικά προβλήματα, σκέφτεσαι, εκείνοι μακάρι άπλα να είχαν πέντε κιλάκια παραπάνω να τους απασχολούν! Τι κάθεσαι λοιπόν και σκας αν σπάσεις και καμιά φορά τη διατροφή. Κι είναι κι οι άνθρωποι της κατοχής. Τόσα και τόσα στερήθηκαν, είναι ασέβεια να απαρνιέσαι όλα αυτά που εκείνοι πολέμησαν ώστε να απολαμβάνεις τώρα εσύ. Κρατώντας σφιχτά στη χούφτα σου τα πατατάκια, η κινητήριος δύναμη για να τα καταβροχθίσεις είναι μεγάλη. Τόσο μεγάλη που ανοίγεις και τη σακούλα με τα ποπ κορν για αντίποινα.

Δε θα πέσεις εσύ κάτω! Οι αναιμίες καραδοκούν. Στο είπε κι η γιαγιά σου, που σε βρήκε τρομερά αδυνατισμένο. Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά της έχεις κι αδυναμία για να την στεναχωρείς. Κι επειδή το ξανασκέφτηκες, φέτος δεν έχεις και τίποτα να χάσεις καθιερώνοντας τη λευκή σου γοητεία απέναντι στη λαχτάρα σου για μαύρισμα.

Άλλωστε, ο καιρός δε σε προδιαθέτει να πας για μπανάκι και να εμφανίσεις την κορμάρα σου στην παραλία. Βροχές και συννεφιές συμμαχούν φέτος μαζί σου και δε σε πτοούν να επιλέξεις βουνό για διακοπές. Το λέει και το ομώνυμο άσμα, ποιος είσαι εσύ που θα το αμφισβητήσεις. Και με το βουνό θα γίνεις φίλος και γραμμάριο δε θα χάσεις.

Έχεις τα κιλάκια σου, τα γλυκά παχάκια σου και δε θα καθορίσει αυτό ούτε το ποσό καλά θα περάσεις ούτε, προφανώς, την αξία σου. Ξέρεις πως αντί για ρούχα στη γιορτή σου θα σου φέρουν λουκουμάδες και πολλές καζούρες, μα πάνω απ όλα οι κολλητοί κι όσοι σε έχουν επιλέξει σ’ αγαπούν γι αυτό που είσαι. Ζυγίζουν την προσωπικότητά σου κι όχι το σώμα σου. Με σύμμαχο αυτό σταματάει να σε απασχολεί το πόσες φορές αυτή η διατροφή χάλασε, λοξοδρόμησε ή δεν άρχισε ποτέ. Έμεινε παραπονεμένη και καθηλωμένη σε ένα χαρτάκι στην πόρτα του ψυγείου σου με ένα μαγνητάκι σουβλατζίδικου για παρηγοριά.

Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη