Όχι δεν ήσουν υπέρβαρο μωρό! Για τα δεδομένα της γιαγιάς και του παππού σου ήσουν ένα υπέροχο εγγονάκι που έπρεπε από τη μέρα που γεννήθηκε να τρώει καλά για να μεγαλώσει γρήγορα. Στα μάτια τα δικά τους, τα κιλά ή τα γραμμάρια δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο για να μετρηθεί η αγάπη τους απέναντί σου. Ζυγαριές και άλλα αντικείμενα μέτρησης είναι εντελώς άχρηστα αντικείμενα. Το μόνο αποτελεσματικό και φυσικά υποκειμενικό κριτήριο για σένα είναι η δική τους κρίση.

Το μυαλό τους τρέχει στα δεδομένα της τότε εποχής τους που οι γυναίκες και οι άνδρες για να θεωρηθούν ποθητές θα έπρεπε να τα έχουν τα κιλάκια τους. Θηλυκό χωρίς πιασίματα και φαρδιά λεκάνη δεν είναι κατάλληλο για αναπαραγωγή και αρσενικό χωρίς γεροδεμένο σώμα δε θεωρείται πως είναι τόσο ικανό να προστατεύσει την οικογένεια όπως πρέπει. Δε φταίνε εκείνοι για την άποψη που έχουν διαμορφώσει αλλά τα δικά τους πρότυπα. Πρότυπα πολλών δεκαετιών πριν. Και εδώ που τα λέμε η μετάβαση από τα τότε χρόνια μέχρι τα σημερινά είναι μεγάλη. Για να μην αναφέρουμε το λεγόμενο «Κατοχικό σύνδρομο» επηρεασμένοι από το οποίο, σε πιέζουν να μην πετάς ούτε μπουκιά από το πιάτο σου.

Πώς λοιπόν να μη βλέπουν το παιδί του παιδιού τους λιγόφαγο και ατροφικό όσα κιλά και να είναι; Ένας λόγος παραπάνω η ανησυχία. Γιατί όταν θα σε νταχτιρντίσουν στα πόδια τους και όταν θα σε πάρουν αγκαλιά θα θέλουν να αισθάνονται πόσο δυνατός είσαι. Το πρώτο πράγμα που κοιτούν είναι αν η όψη σου είναι χλωμή. Τότε πάσχεις σίγουρα από αβιταμίνωση. Και όχι από το σύνδρομο του καθημερινού συνεχόμενου hangover που βιώνεις από τότε που τέλειωσε η εξεταστική. Η αϋπνία σε έχει καταβάλλει και το δέρμα σου φωνάζει βοήθεια.

Πρέπει λοιπόν κάθε φορά που θα επισκεφτείς τους παππούδες σου να είσαι προετοιμασμένος για το τι ακολουθεί. Αφού σε κανακέψουν λιγουλάκι και σου τσιμπήσουν τα μαγουλάκια, θα σε παρατηρήσουν από την κορφή έως τα νύχια και θα μπουν κατευθείαν στο παρασύνθημα! «Μου αδυνάτισες». «Δεν τρως». Κι εσένα το μυαλό σου πάει κατευθείαν στα παραπανίσια έξι κιλά που προσπαθείς με νύχια και με δόντια να ξεφορτωθείς με χίλιες δυο στερήσεις, κόπους και βάσανα. Ακόμα κι αν ο σουβλατζής της γειτονιάς σε ξέρει με το μικρό σου όνομα. Ακόμα κι αν έχεις κάρτα μέλους στο μπεργκεράδικο πιο κάτω. Όχι. Όλα αυτά είναι απλά παρασπονδίες που επιτρέπονται σε ένα παρολίγον ανορεκτικό άτομο.

Και φυσικά, ανεξαρτήτου ημέρας και ώρας που θα βρεθείς εκεί θα πρέπει να φας. Είναι δεν είναι στρωμένο το τραπέζι. Άπαξ και το ψυγείο ανοίξει, δύσκολα κλείνει. Και θα σου προσφέρουν ό,τι κρύβεται στο εσωτερικό του. Μα θα είναι πρωί, θα σου ετοιμάσουν τηγανίτες με μέλι. Μα θα είναι μεσημέρι, το μεσημεριανό θα περιλαμβάνει ένα πλούσιο γεμάτο πιάτο, με σαλάτα και ψωμί. Φρούτα για το απόγευμα και το βράδυ ακόμα περισσότερες οι επιλογές. Αποφασισμένος ότι πρέπει να σπάσεις τη δίαιτα, δε θα τους χαλάσεις το χατήρι. Όχι ότι σου αφήνουν βέβαια επιλογή! Αμίλητος και σιωπηλός απολαμβάνεις τα καλούδια που σου ετοιμάζουν και το χαμόγελο ικανοποίησης στα χείλη τους. Αδειάζεις το πιάτο σου μέχρι και την τελευταία μπουκιά η οποία φυσικά αποτελεί τη δύναμή σου.

Και ναι σε κάνουν να νιώθεις φανταστικά. Αυτά τα δύο υπέροχα γκριζομάλλικα πλασματάκια που σε λατρεύουν είναι οι μόνοι άνθρωποι που σε κάνουν να αισθάνεσαι ξεχωριστός, μοναδικός και πανέμορφος. Η μόνη αδυναμία που βρίσκουν είναι στο σώμα σου. Και προσπαθούν να τη διορθώσουν με κάθε είδους λιχουδιά. Παραβλέπουν τα ελαττώματά σου. Δε σε ενδιαφέρει αν έχουν δίκιο, δε σε απασχολεί το τι πιστεύει όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Η γνώμη των παππούδων σου μετράει πάντα περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου.

Ο μόνος άνθρωπος που δεν τα πάνε καλά είναι ο διαιτολόγος σου. Θα τον πλήρωναν για να σε εγκαταλείψει. Διαφωνούν κάθετα με τις συμβουλές του και κάθε φορά βρίσκεις το ραβασάκι της εκάστοτε διατροφής που σου δίνει πεταμένο στα σκουπίδια. Και για τους γονείς σου είναι πλέον πεπεισμένοι πως δε σε ταΐζουν όσο πρέπει. Ή δε σε πιέζουν όσο χρειάζεται. Γι’ αυτό και προτιμούν τις πιο πολλές φορές να μαγειρεύουν εκείνοι και να επεμβαίνουν ενεργά στο κομμάτι της διατροφής.

Δεν έχει σημασία πόσο χρονών είσαι. Αν ενηλικιώθηκες, μεγάλωσες ή παντρεύτηκες. Πάντα θα είσαι το μωρό τους. Ένα παιδάκι που το θεωρούν απροστάτευτο και που θέλουν πάντα να του προσφέρουν θαλπωρή και αγάπη. Με το φαγητό να σφραγίζει τη μεταξύ σας επικοινωνία, τα παραπανίσια σου κιλά τους κάνουν ευτυχισμένους. Προσδοκούν μόνο την ευτυχία σου και σε λατρεύουν δίχως όρους. Έχουν απεριόριστη υπομονή και μηδενική γκρίνια απέναντι στις σκανταλιές και τα κατορθώματά σου. Έχοντας κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της καρδιάς σου, πορεύεσαι έχοντας τους πρώτη θέση στη ζωή σου. Και μοναδική.

 

Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή