Είναι προορισμένα απ’ την κοιλιά της μητέρας τους να είναι ενωμένα. Ήρθαν στον κόσμο με μικρή διάφορα στο χρόνο, άλλα μεγάλωσαν άκρως εξαρτημένα το ένα απ’ το άλλο. Είναι σαν δύο υπάρξεις σε ένα κοινό σώμα, ίδιο. Ένας άνθρωπος με δύο καρδιές, που χωρίστηκε για να έχει ο ένας τον άλλο.

Τα αδέλφια είναι δώρο, τα δίδυμα ακόμα μεγαλύτερο. Μαθαίνουν απ’ την πρώτη στιγμή πώς είναι να μη μεγαλώνεις μόνος. Σε κάθε γεγονός της ζωής τους έμαθαν να αντιμετωπίζουν μαζί καταστάσεις, όχι μόνο κοινές αλλά και μοναδικές. Τη διπλή χαρά των γονιών τους την ημέρα που τα αντίκρισαν, την πρώτη μέρα στο σχολείο, την επιθυμία τους για εκείνο το ποδήλατο, τα γέλια, τα κλάματα, τους έρωτες. Γεγονότα που τους σημάδεψαν κι αναμνήσεις που θα θυμούνται για πάντα όταν κουβεντιάζοντας μετά από χρόνια θα τις αναπολούν.

Το ένστικτο του ενός για τον άλλο τους καθοδηγεί και τους προφυλάσσει σαν οιωνός σε ό,τι κι αν κληθούν να αντιμετωπίσουν. Είναι φανερό πως το άλλο τους μισό θα τους συντροφεύει, αλλά πάνω απ’ όλα θα τους υπενθυμίζει πώς είναι να βλέπουν μια άλλη εκδοχή του εαυτού τους λιγάκι διαφορετική ως προς τα χαρίσματα ή τα ιδιαίτερα εσωτερικά χαρακτηριστικά. Πάντα ο ένας απ’ τους δύο θα λειτουργεί ως προστάτης. Ο φύλακας άγγελος που για όσο είναι δυνατό θα είναι σύμμαχός του.

Έχουν μάθει να τα μοιράζονται όλα. Τα μάτια, το γέλιο, τις εκφράσεις, τη φωνή, την αγάπη. Ειδικά όταν πρόκειται για δίδυμα αδέλφια του ίδιου φύλου, στην παιδική ηλικία, είναι λιγάκι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιος είναι ποιος. Το διαφορετικό κούρεμα μαλλιών ή χρώμα μπλούζας σε βγάζει απ’ το δίλημμα να απευθυνθείς στο λάθος άτομο. Πάντοτε στο παρελθόν είχαν ίδια ρούχα κι αξεσουάρ, ασφαλώς σε διαφορετικό χρώμα.

Στην παρέα αντιλαμβάνεσαι κατευθείαν πως το δέσιμο μεταξύ τους είναι ιδιαίτερο. Τα δίδυμα αναπτύσσουν μια αγάπη εντελώς ξεχωριστή. Φροντίζουν πολύ ο ένας τον άλλο σε σημείο που γίνονται γλυκά φορτικοί. Ανησυχούν σε υπερβολικό βαθμό, διαισθάνονται τη λύπη, τη χαρά κι οποιοδήποτε ακραίο συναίσθημα νιώσει το αδερφάκι τους. Όσο μακριά κι αν βρίσκονται ο ένας απ’ τον άλλο, βιώνουν τα συναισθήματα σαν να ‘ναι μαζί.

Κυριολεκτικά σαν να ακούνε τις σκέψεις τους. Τη στιγμή που ο ένας έχει μια ιδέα στο μυαλό του, ο άλλος μπορεί να την έχει ήδη υλοποιήσει. Η επαφή κι η τηλεπάθειά τους έχει απίστευτη δύναμη. Σε φάσεις εκπλήσσουν ακόμα τους εαυτούς τους όταν κάνουν κάτι εν αγνοία του αδερφού τους, που βέβαια το αντιλαμβάνεται στο επόμενο λεπτό.

Εκτός απ’ την αδελφική αγάπη που τους συνδέει είναι και πολύ καλά φιλαράκια. Οι ερωτικές απογοητεύσεις έρχονται να τους βρουν παρέα με ένα μεγάλο πακέτο σοκολάτες ή μερικά κουτάκια μπίρας. Ξέρουν πως υπάρχει κάποιος ακροατής διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή που δε θα τους κρίνει για τις επιλογές τους. Το αποκούμπι που πάντα μπορούν να εξομολογηθούν ακόμα και τον πιο κρυφό τους φόβο. Οποιοδήποτε μυστικό αποκαλύπτεται μεταξύ τους και παραμένει μυστικό.

Τι κι αν πέσει ο ένας απ’ τους δύο. Το χέρι του άλλου είναι πάντα εκεί να τον πιάσει και να τον σηκώσει πάλι ψηλά. Στα δύσκολα, στα καλά, στα μοναδικά, σε οτιδήποτε αιφνίδιο. Έμαθαν πώς είναι να μη χρειάζεται να κοιτάξουν στον καθρέφτη για να δουν το είδωλό τους. Αισθάνονται κι είναι μοναδικοί. Δεν θα άλλαζαν για τίποτα στον κόσμο κι αυτό γιατί αισθάνονται υπερήφανοι ο ένας για τον άλλο. Δε θα χωρίσουν στιγμή κι αυτό θα τους συντροφεύει πάντα.

Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη