Οι άνθρωποι δειλιάζουν τις περισσότερες φορές να κάνουν πράξη τα όσα τους εκφράζουν και προτιμούν να κρύβονται πίσω από ένα σωρό δικαιολογίες και εμπόδια του μυαλού. Για ό,τι συμβαίνει στη ζωή του ανθρώπου είναι υπεύθυνος ο ίδιος και το κατά πόσο είναι έτοιμος να δεχθεί μια αλλαγή ή κάτι καινούργιο στη ζωή του.

Τη στιγμή που όλα βρίσκονται στο χέρι σου, την ίδια στιγμή που όλα μπορούν να φτιαχτούν, να αλλάξουν, να διορθωθούν και να προσαρμοστούν στα δικά σου θέλω, εσύ πρέπει να είσαι εκεί και να επιμείνεις γι’ αυτά που από τη ζωή σου περιμένεις. Έχουμε την τάση να αθωώνουμε ε ό,τι δεν έχουμε διαχειριστεί σωστά με δικαιολογίες τις «παρηγοριάς», τύπου: Δεν ήταν να γίνει και δεν έγινε, έλα μωρέ δεν πειράζει -την επόμενη φορά και τρίτο και πιο σημαντικό… bad timing!  Τα ερωτήματα σε αυτές τις «παρηγοριές» και σε αυτά που μπορεί να συμβούν είναι αρκετά.

Πρώτον, τι ήταν να γίνει κι έγινε, και τι δεν ήταν και δεν έγινε; Ποιος είναι αυτός που ορίζει αυτό που πρέπει και δεν πρέπει να γίνει; Η δική μου απάντηση σε αυτό είναι πως ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος γι’ αυτά που θα του συμβούν καθώς και γι’ αυτά που δε θα του συμβούν. Δεύτερον κι απάντηση στη φράση «έλα μωρέ δεν πειράζει, την επόμενη φορά»  μέγιστη παρηγοριά που συχνά λες για να ακούσεις εσύ ο ίδιος για κάτι που προφανώς δεν ήσουν έτοιμος να διαχειριστείς. Ποια είναι η επόμενη φορά; Αν πρόκειται για κάτι που ήθελες πολύ να γίνει θα «έμπαινες μέσα» και θα το διεκδικούσες με όλα τα όπλα που μπορεί να διαθέτεις. Όσο περιμένεις σε μια γωνιά δείχνοντας σε αυτό που έρχεται ότι είσαι ικανοποιημένος με ό,τι συμβεί, τόσο σε αγνοεί και γέρνει περισσότερο μπροστά σε αυτόν που το ποθεί πιο πολύ, σε αυτόν που το σκέφτεται, το αναλύει, έχοντάς το ήδη υλοποιημένο στο μυαλό του και συνεχίζει να ψάχνει διέξοδο ακόμα και στα πιο δύσκολα χωρίς να «παραδοθεί». Τρίτον και κυριότερο «bad timing» δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος ότι αυτό είναι κάτι που στην πραγματικότητα δεν ισχύει, αλλά ανήκει απλά στη ανθρώπινη «ασφαλή» πραγματικότητα, τι είναι λοιπόν το «bad timing».

Τι εστί «bad timing»; Ο κακός συγχρονισμός ή μια κακή στιγμή που έχεις κληθεί να κάνεις κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, -όλα είναι μέσα στο μυαλό- σταμάτα να χρησιμοποιείς τη δικαιολογία σε ό,τι λάθος έχεις κάνει και σε ό,τι απλά δεν πήγε σωστά, δεν είναι «bad timing» λοιπόν, αλλά μια δειλία της σωστής στιγμής.

Σκέψου το, όσες φορές έχεις πει ότι ο χρόνος ευθύνεται, μήπως στην πραγματικότητα τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν είχες πεισμώσει λίγο παραπάνω; Αν αντικαθιστούσες τη δειλία με θάρρος έτσι ώστε να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις δε θα έριχνες μετά τις ευθύνες στο χρόνο και τη στιγμή.

Έτσι είναι οι άνθρωποι, τις περισσότερες φορές δειλιάζουν να κάνουν πράξη όσα τους εκφράζουν και προτιμούν να κρύβονται πίσω από ένα σωρό δικαιολογίες κι εμπόδια του μυαλού. Άδραξε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στη ζωή σου.

Εξάλλου ο χρόνος, χρόνος είναι και περνάει μαζί με τις στιγμές του κι εμείς με τη σειρά μας βρισκόμαστε στη θέση να εξοικειωθούμε και να κατανοήσουμε την πραγματική του φύση. Εμείς είμαστε ο χρόνος μας κι εμείς αποφασίζουμε το πώς θα χειριστούμε τις στιγμές και τα λεπτά μας.

Δεν υπάρχει «bad timing» που να μπορεί να σου χαλάσει το όνειρο γιατί τα εμπόδια είναι αυτά που φτιάχνουν κι επισφραγίζουν αυτά που ονειρεύεσαι. Πρέπει να δοκιμαστείς και να προβληματιστείς για να εκτιμήσεις την αξία των όσων σε ενδιαφέρουν.

Πείσμωσε. Εξαντλήσου. Πάλεψε. Μόνο έτσι θα είσαι ήρεμος γιατί έτσι θα ξέρεις πως τα δοκίμασες όλα και πως προσπάθησες μέχρι τέλους.

Συντάκτης: Ramina Ibragimova
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη