Τι είναι αυτό που μέσα σου πρέπει να νιώθεις; Μιλώντας με φίλους σχετικά για τις εσωτερικές βαθυστόχαστες σκέψεις κι αναζητήσεις –που τέλος ποτέ δεν έχουν–, δημιουργήθηκε η ανάγκη να γράψω γι’ αυτό που συμβαίνει όταν θέλεις να αλλάξεις κάτι στη ζωή σου και πώς πρέπει να σκέφτεσαι. Πόσο χρόνο έχεις ξοδέψει άραγε, για οποιοδήποτε θέμα, αναλύοντας όλες σου τις σκέψεις ενώ ξέρεις πολύ καλά πως θα γίνει αυτό που μέσα σου νιώθεις. Μπορεί κάποιος σε αυτό το σημείο να σκεφτεί τι εννοεί «μέσα μου;», δεν έχεις καθόλου άδικο γιατί αναφέρομαι σε κάτι το οποίο είναι αόριστο, κι όμως χωρίς να μπορώ να το προσδιορίσω όταν πρόκειται να πάρεις οποιαδήποτε απόφαση κάπου «μέσα σου» γνωρίζεις την πραγματική απάντηση που βρίσκεται γύρω απ’ τις σκέψεις σου.

Σκέψεις ατελείωτες με βαθιά ανάλυση –πίστεψέ με, ξοδεύεις το χρόνο σου– είτε αφορούν φιλία είτε χωρισμό ή ακόμα πιο απλά μια δουλειά, χαλάρωσε κι άκου τη φωνή που μιλάει μέσα σου. Τι σου λέει; Είναι προτιμότερο να σκεφτείς και να αναλύσεις τι λέει αυτή η φωνή μέσα σου παρά να την αγνοήσεις κάνοντας κύκλους γύρω από αυτή, τότε σίγουρα θα φτάσεις πιο κοντά στην απόφαση που έχεις να πάρεις.

Πάρε σοβαρά τη ζωή σου και μην την ξοδεύεις με σκέψεις. Η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι. Δεν είναι ένας σκοπός. Είναι μια διαδικασία, όπως κι η σκέψη. Την περνάς βήμα-βήμα. Κι αν το κάθε βήμα είναι μαγικό, έτσι θα είναι κι η ζωή. Οι στιγμές χάνονται και δε γυρνούν ποτέ, μην τις χάσεις χωρίς να έχεις ζήσει τίποτε.

Οι περισσότεροι χάνουμε τον καιρό μας κλαίγοντας για τις χαμένες στιγμές -υπάρχουν όμως εκατομμύρια άλλες που θα έρθουν. Έτσι λοιπόν ο πιο δύσκολος αγώνας που θα χρειαστεί να παλέψεις, είναι ο αγώνας για να γίνεις ξανά ο εαυτός σου. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος για τον γευτείς, υπάρχουν απίθανα πράγματα για να δεις και να αισθανθείς, με αυτά θα επιθυμήσεις, θα στοχεύσεις και θα πετύχεις.

Τι είναι αυτό που μέσα σου πρέπει να νιώθεις; Να δεσμεύεσαι στα όνειρά σου. Να κινητοποιείσαι. Να τρέχεις, να φτάνεις και να μη σου αρκεί. Να είσαι πάντα σε εγρήγορση. Σε ετοιμότητα να χειριστείς κάθε πιθανή συνθήκη. Να μην εγκαταλείπεις εύκολα -ούτε δύσκολα! Να πέφτεις κάτω, να γίνεσαι χίλια κομμάτια, να βρίσκεις τη δύναμη να εμπνέεσαι ξανά και να συνεχίζεις. Να αναπτύσσεσαι, να πηγαίνεις μπροστά. Να αισιοδοξείς, να χαμογελάς, να ελπίζεις και να επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει λάθη, γιατί δεν είσαι τέλειος. Να μαθαίνεις απ’ την εμπειρία. Να έχεις την πόρτα ανοιχτή στην ευκαιρία κι όταν εκείνη έρθει –γιατί θα έρθει, εφόσον την καλωσορίζεις κάθε μέρα– να την πιάνεις απ’ τα κέρατα! Να πηγαίνεις τη ζωή σου εκεί που τη θέλεις εσύ. Να δημιουργείς πρώτα εσύ ο ίδιος την ευκαιρία για τον εαυτό σου.

Κράτα, λοιπόν, θετική στάση προς τα πράγματα κι επέτρεψε και σε εκείνα να κρατήσουν θετική στάση προς εσένα. Πάλεψε με τις αντιξοότητες και τις πιθανότητες. Φαντάσου τη διαδρομή προς την εκπλήρωση των στόχων σου σαν μια μεγάλη σκάλα. Το αν θα την ανέβεις και μέχρι ποιο σημείο, εξαρτάται από εσένα και τη δύναμη να παλέψεις για το επόμενο σκαλοπάτι. Μην το αφήνεις να σου ξεφύγει. Ψάξε να το βρεις και μην ανησυχείς τόσο για τη γρήγορη ανάβαση. Το ζήτημα είναι να αναγνωρίσεις κάθε ένα απ’ τα επόμενα σκαλοπάτια.

Συντάκτης: Ramina Ibragimova
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη