Είναι εκείνα τα βράδια που επιθυμείς με μεγάλη λαχτάρα να κλείσεις τα μάτια σου και να ονειρευτείς. Πόσες φορές έχεις ξυπνήσει μες στη νύχτα και συνειδητοποίησες ότι έκλαιγες ή γέλαγες και κάθεσαι αποσβολωμένος σε μια άκρη του κρεβατιού για να θυμηθείς. Να θυμηθείς το όνειρο, τα πρόσωπα και τις καταστάσεις. Το νιώθεις το συναίσθημα, είναι κάτι διαφορετικό απ’ τα συνηθισμένα. Είναι πρωτόγνωρο, δεν μπορείς να το εξηγήσεις. Έτσι ζαλισμένος απ’ τον ύπνο, κλείνεις τα βλέφαρα σιγά-σιγά για να συνεχίσεις. Να συνεχίσεις σε αυτό που σε ταξίδεψε, να δεις τι άλλο θα ακολουθήσει.
Την επόμενη μέρα, δε θυμάσαι τίποτα. Ξημέρωσε κι όλα έχουν πάρει τη μορφή της ρουτίνας. Σαν να τα έχει διαγράψει κάποιος. Τότε, όμως, σε ένα άκουσμα μιας λέξης, σε μια ανθρώπινη παρουσία, σε ένα τυχαίο γεγονός λες «déjà vu». Ξαφνικά, το όνειρο που είχες μόλις δει το προηγούμενο βράδυ, παίρνει σάρκα κι οστά. Έκπληκτος πλέον γνωρίζεις την πλοκή και το συναίσθημα που σου προκάλεσε αυτή η ανεξήγητη εμπειρία. Σωπαίνεις, δεν τολμάς να το μοιραστείς με κανέναν.
Πολύ πιθανόν, να μη σε πιστέψει κανείς και σίγουρα όλοι θα εκφράσουν την άποψη ότι είναι σενάριο της δικής σου φαντασίας. Είσαι σίγουρος όμως πως αυτό που είδες το βράδυ, έχει γίνει πραγματικότητα. Σε τρομάζει κι αυτό που σε αναστατώνει πιο πολύ είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται.
Όνειρα που διαδραματίζουν αυτά που θα ακολουθήσουν στην πραγματικότητα. Συμβαίνουν σε εκείνες τις στιγμές που είσαι συναισθηματικά ευάλωτος. Σε στιγμές που ένα γεγονός σου έχει προκαλέσει λύπη ή χαρά. Δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις, αλλά αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι πως δε γίνονται τυχαία. Σε προβληματίζουν σε μεγάλο βαθμό και προσπαθείς να τα καταλάβεις. Να παρατηρήσεις τις στιγμές που συμβαίνουν και τι θέλουν να σου πουν. Να σε προστατεύσουν, να σε προειδοποιήσουν από κάτι; Βέβαια έχουν κάποια ερμηνεία, αλλά τη δεδομένη στιγμή δεν έχεις απαντήσεις.
Αρχίζεις να ανησυχείς, αν έχεις κάποιο είδος χαρίσματος ή απλά όλα αυτά ανήκουν στο υποσυνείδητό σου. Πώς να εξηγήσεις, όμως, και στον ίδιο σου τον εαυτό, πράγματα και καταστάσεις για τις οποίες ήξερες τις απαντήσεις από ένα όνειρο. Είσαι ορθολογιστής και δεν πιστεύεις ότι έχεις κάτι το ξεχωριστό. Όλοι μας έχουμε βιώσει ίδιες και παρόμοιες καταστάσεις. Ο καθένας μας, έχει να δώσει μια διαφορετική ερμηνεία. Άλλοι σε κοιτάζουν με απορία και σε πιστεύουν κι άλλοι σου λένε πως είσαι επηρεασμένος απ’ τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Δεν είναι οι απαντήσεις που επιθυμείς, δεν ηρεμεί το πνεύμα σου, συνεχίζεις να αμφιβάλλεις και παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα.
Δίχως να το θες, έχει ήδη δημιουργηθεί η ανάγκη για το επόμενο όνειρο. Προσδοκάς τις στιγμές αυτές που ονειρεύεσαι και τις επόμενες μέρες τα συναντάς στην πραγματικότητα. Ένα εφτασφράγιστο μυστικό που το γνωρίζεις μόνο εσύ. Το ζεις κάθε φορά έντονα κι αναζητάς τα συναισθήματα αυτά να τα βιώσεις στην καθημερινότητά σου. Νιώθεις διαφορετικός, αλλά δεν το επικροτείς και δεν το μοιράζεσαι με κανέναν. Απλά ξέρεις τη συνέχεια και την αφήνεις να εξελιχθεί.
Κάποιες φορές είναι τόσο έντονες αυτές οι εικόνες που δεν είναι ευδιάκριτο να ξεχωρίσεις το αληθινό απ’ το φανταστικό. Σε τρομάζουν ως ένα βαθμό, αλλά η αδρεναλίνη είναι αυτή που κάνει τη διαφορά κι όλα αυτά που έχεις αποκομίσει από αυτή την ανεξήγητη εμπειρία. Είναι φορές που αρνείσαι να κλείσεις τα μάτια σου να ξεκουραστείς γιατί δε θέλεις να ξέρεις, δε θες να γνωρίζεις. Είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις σου κι όσο κι αν είσαι αντιδραστικός, θα συμβεί. Δεν μπορείς να το σταματήσεις και δεν μπορείς να βάλεις φίλτρο σε αυτά που έχουν δυσάρεστη πλοκή.
Ταξιδεύεις σε στιγμές με ανθρώπους που έχουν αγγίξει τον ψυχικό σου κόσμο. Με ανθρώπους που μπορεί να μην υπάρχουν στη ζωή σου, αλλά σου στέλνουν τα δικά τους μηνύματα. Μηνύματα που μόνο εσύ μπορείς να τα κατανοήσεις και να νιώσεις ξεχασμένα συναισθήματα. Είναι ένας δικός σου τρόπος επικοινωνίας κι αναγνώρισης με όλα αυτά που σου συμβαίνουν στην κανονική σου ζωή. Αναπάντητα ερωτήματα, στιγμές που σε στιγμάτισαν χωρίς κάποια βάσιμη αιτία. Εκεί λειτουργεί το υποσυνείδητο και σου φέρνει τις απαντήσεις που θα ήθελες να έχεις.
Καλμάρει το κάρμα σου, νιώθεις γαλήνιος την επόμενη μέρα. Εν ολίγοις το έδωσες στον εαυτό σου αυτό που ήθελε να μάθει κι ηρεμείς για να σταματήσεις να έχεις την αγωνία και την απορία σε διάφορες καταστάσεις που σε βασανίζουν. Αυτά όμως συμβαίνουν, όταν το υποσυνείδητό μας, μας κάνει παιχνίδια. Στην άλλη περίπτωση, όμως, υπάρχουν κι αυτά που μας δείχνουν ουσιαστικές εξελίξεις τις οποίες δεν έχουμε καν διανοηθεί. Μας ξαφνιάζουν, μας τρομάζουν και δε θέλουμε να παραδεχτούμε ότι γνωρίζουμε.
Δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Απλά το βιώνεις και προσπαθείς να ξεχάσεις. Νιώθεις την ανησυχία, αλλά τότε εκφέρεις την άποψη ότι ήταν ένα ανόητο όνειρο. Συμφέρει να αρνηθούμε τα δυσάρεστα όνειρα για να αποφύγουμε τον ενδεχόμενο πόνο. Δεν το συζητάμε, δεν το μοιραζόμαστε με κανέναν, απλά νιώθουμε μια θλίψη χωρίς κάποια ουσιαστική δικαιολογία. Σε ποιον θα μπορούσες να εξηγήσεις και να αιτιολογήσεις τη συμπεριφορά σου όταν οφείλεται σε μια εμπειρία που είχες εκείνο το βράδυ; Το πιο πιθανό να γελάσει μαζί σου και να σου πει να κόψεις τον ύπνο και τα ληγμένα. Ποιος άλλωστε θα πίστευε σε ένα όνειρο;
Κανείς μας δεν πιστεύει στα όνειρα μέχρι να γίνουν πραγματικότητα και τότε όλα αλλάζουν φιλοσοφία. Δεν υπάρχουν λόγια, δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Μια αινιγματική κατάσταση κι εσύ μια αδρανής φιγούρα να παραμένεις με τεράστια ερωτηματικά πάνω απ’ το κεφάλι σου!
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
