«Σε μια σχέση αυτά που σε ελκύουν στην αρχή, αυτά τα ίδια ακριβώς σε απωθούν σε βάθος χρόνου». Ένα γεγονός, που είχε θίξει κι ο ψυχολόγος Γιώργος Πιντέρης στο πρώτο του βιβλίο με θέμα τον χωρισμό. Γιατί συμβαίνει άραγε αυτό και πώς αντιμετωπίζεται είναι μια άλλη υπόθεση με επίκεντρο τον εαυτό μας.

Οι άνθρωποι διανύουν στιγμές που δεν είναι πάντα ίδιες με τις βασικές τους επιθυμίες. Όταν μια σχέση λάβει τέλος, μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα μέχρι να ξεκινήσει μια νέα. Δε θα εξετάσουμε πώς είναι η συγκεκριμένη αυτή περίοδος και τι πρέπει να κάνει ο καθένας μας για να μπει στην επόμενη. Θα επικεντρωθούμε στο συμπέρασμα, που είναι κοινό για όλους μας, πως κανείς δε θέλει να βιώσει τις ίδιες καταστάσεις με την προηγούμενη. Ίσως είναι η ελπίδα που μας κάνει να ονειρευόμαστε και να επιθυμούμε κάτι νέο, όμορφο και διαφορετικό.

Η προηγούμενη σχέση, για διάφορους λόγους, μας έχει δημιουργήσει κατάλοιπα, που όσο και να θέλουμε να τα αφήσουμε πίσω μας, υπάρχουν μέσα μας ως ένα ενεργό βαθμό. Άγνωστα για εμάς, μέχρι να έρθουν στην επιφάνειά τους. Αυτό το νέο που μας έλκει και μας ενδιαφέρει είναι κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που μέχρι τώρα γνωρίζαμε. Θέλουμε να το εξερευνήσουμε, να διανύσουμε όμορφες στιγμές και να το απολαύσουμε σε μια πιο υγιή έκδοσή του.

Οι ώρες που αφιερώνουμε, ο χρόνος που επενδύουμε ή όχι –αυτό θα κριθεί μεταγενέστερα– μας συναρπάζουν. Στη συνέχεια, όμως, μας φαίνεται κάπως. Λίγο βαρετό, λίγο αυτή η κατάσταση να καταλήγει ίδια κι επαναλαμβανόμενη. Όταν εμφανιστεί ουσιαστικά η βαρεμάρα, εκεί έρχεται κι η πρώτη μας αντίδραση. Σαν να μην αντέχουμε άλλο αυτή τη συνήθεια και κάτι απροσδιόριστο (ως τότε) αρχίζει να μας ενοχλεί, να μη μας αρέσει.

Μαζί με αυτό το ξενέρωμα ξεκινάει κι η γκρίνια, ο σύντροφός μας μάς φαίνεται βαρετός. Αποφεύγουμε, απομακρυνόμαστε και τελικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι αυτή η σχέση είναι ίδια με την προηγούμενη ή και χειρότερη. Συνεπώς, δεν εξελιχθήκαμε, αλλά αναβιώσαμε την ίδια κατάσταση με άλλον άνθρωπο.

Άρα το πρόβλημα προέρχεται από εμάς. Όμως, γιατί αυτές οι συνήθειες και τα ενδιαφέροντα που είχε ο συγκεκριμένος άνθρωπος στην αρχή μας ξετρέλαναν και τώρα μας είναι τελείως αδιάφορα; Είναι επειδή, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως οι στιγμές δεν είναι οι ίδιες. Εκείνη τη χρονική περίοδο, είχαμε ανάγκη από αυτό το είδος συντροφικότητας κι όταν νιώσαμε πληρότητα, θελήσαμε να αποχωρήσουμε. Είναι όπως κάθε ημερολογιακό έτος που το διαδέχονται οι εποχές. Είναι αλλαγές, όχι όμως ριζικές. Είναι αντιμετωπίσιμες και θα πρέπει να δεχτούμε στον εαυτό μας ότι αυτές οι αλλαγές υπάρχουν και σε μας.

Ο άνθρωπος, ως γνωστόν, δεν αλλάζει, όμως το περιβάλλον γύρω μας είναι ευμετάβλητο κι έτσι καλούμαστε κι εμείς να προσαρμοστούμε. Κάποιοι προσαρμόζονται εύκολα, κάποιοι άλλοι όχι. Δεν έχει να κάνει με το χαρακτήρα μας, αλλά με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις.

Ήρθε ένας χωρισμός για τους λόγους που ο καθένας θεωρεί σωστούς, γιατί καμία βελτίωση ή εξέλιξη δεν μπορούσε να έχει αποτέλεσμα. Όταν, όμως, αυτό επαναλαμβάνεται, θα πρέπει να εξεταστεί αυτό το γεγονός εσωτερικά. Γιατί δεν μπορούμε να λέμε «ο τάδε μου αρέσει γιατί ήταν σπιτόγατος» και μετά από χρόνια να λέμε «είναι βαρετός, δεν πηγαίνουμε πουθενά». Αυτό που ήθελες εκείνη τη συγκεκριμένη εποχή στο πρόσφερε αυτός ο άνθρωπος. Εσύ σταδιακά ίσως εξελίχθηκες και προσαρμόστηκες στις νέες συνθήκες, ίσως προσπάθησες να βρεις μια χρυσή τομή, δεν είναι όμως απόλυτο πως ο καιρός θα αλλάξει και το άτομο δίπλα σου, ώστε να εξακολουθούν να συμβαδίζουν οι επιθυμίες σας.

Επανεξέτασε σοβαρά τι είναι αυτό που θες, γιατί όλο αυτό πηγάζει από μέσα σου. Δηλαδή, δε θα σταματήσεις να βρίσκεις ανθρώπους που λίγο ή πολύ θα έχουν το ίδιο υπόβαθρο απ’ τις προηγούμενες επαφές σου. Αυτό σε ελκύει, αυτό θες, απλά στην πορεία το χάνεις γιατί βαριέσαι, γιατί κουράζεσαι, γιατί χρειάζεσαι μια ανανέωση κι αυτό έχει να κάνει με σένα.

Ανάπτυξε διάλογο με τον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει κι αιτιολόγησε για αυτά που θέλεις από εκείνον. Δώσ’ του να καταλάβει γιατί είναι σημαντική μια μικρή εξέλιξη στο «μαζί» σας, πως μια αλλαγή παραστάσεων και συνηθειών θα σας δώσει πνοή. Αν εκείνο το πρόσωπο παραμένει πεισματικά στις συνήθειές του και δεν κάνει μικρές υποχωρήσεις για να βρεθείτε κάπου στη μέση τότε ίσως να μην υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον απ’ την πλευρά του για τη σχέση σας.

Αν όμως βλέπεις μικρές αλλαγές, έστω και με αργό ρυθμό, αυτό σταδιακά θα έχει αποτέλεσμα. Πράγματι αυτός ο άνθρωπος ενδιαφέρεται, καταλαβαίνει κι αφουγκράζεται τον προβληματισμό σου και την ανάγκη σου για εξέλιξη. Τον ενδιαφέρει η σχέση σας και προσπαθεί μέσα από μικρές κι αργές κινήσεις να σπάσει τη ρουτίνα.

Το θέμα είναι να μπορείς να δεις ξεκάθαρα τι ακριβώς θέλεις από αυτόν τον άνθρωπο. Πόσο τον θες ή αν απλώς είναι ένα δεκανίκι για μια χρονική περίοδο που θέλεις κάπου να αράξεις μέχρι να νιώσεις πάλι έτοιμος για ενεργή δράση. Όταν θα γνωρίζεις, φρόντισε και την επικοινωνία σου, γιατί ο τρόπος που θα εκφράσεις αυτή την επιθυμία ίσως πληγώσει τον απέναντι σου. Δε χρειάζονται ακρότητες. Έχεις να κάνεις με μια ψυχή που υποτίθεται πως σε ενδιαφέρει και την θέλεις, δεν είναι μπάλα για να την πετάξεις και δε γνωρίζεις ποτέ ποια θα είναι η συνέπεια απ’ την πτώση της.

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη