Επίσημα ξεκίνησε το καλοκαίρι κι οι μέρες στο γραφείο είναι πια βασανιστικές. Τα αέρινα ρούχα, τα δροσερά λινά κι η ζέστη που μας χτυπάει κατακούτελα είναι σημάδια πως το καλοκαίρι είναι εδώ. Η ωραιότερη εποχή του χρόνου. Το αίμα βράζει, η διάθεση φτιάχνει κι ακόμα κι αν παραμείνεις τα βράδια σπίτι, το μπαλκόνι μεταμορφώνεται στην πιο ειδυλλιακή έξοδό σου. Κρασί, μουσική και καλή παρέα είναι τα καλύτερα συστατικά για ένα υπέροχο βράδυ στο χώρο σου.

Δε συμβαίνει το ίδιο και τους χειμωνιάτικους μήνες, τότε το εκλαμβάνεις σαν εγκλωβισμό κι οποιαδήποτε βόλτα και να θες να πραγματοποιήσεις αντιμετωπίζεις δυσκολίες. Αν βρέχει, αν φυσάει, αν επικρατεί το τσουχτερό κρύο, σε προδιαθέτει να χωθείς στα σκεπάσματα και μια σχετικά καλή ταινία μοιάζει η πιο ιδανική επιλογή.

Όχι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο γι’ αυτό το, αγαπημένο σε όλους μας, τρίμηνο. Τι κι αν είσαι στο γραφείο, ψάχνεις την ευκαιρία να λουφάρεις, να χαζέψεις στο διαδίκτυο τους πιο περιζήτητους προορισμούς για διακοπές. Είναι εκείνη η περίοδος που αμέτρητα άρθρα με αφιερώματα σε διάφορα μέρη σκάνε από παντού κι εσύ τα παρακολουθείς σθεναρά.

Ταξιδεύεις νοητά και μη, εισπράττεις μέσα από χιλιάδες εικόνες την αίσθηση της χαλάρωσης, της ηρεμίας, της απόδρασης, ευτυχία. Αλίμονο σε εκείνους που θα σου χαλάσουν το όνειρο. Στο συνάδελφο θα προφασιστείς πως έχεις δουλειά για να παρατείνεις χρονικά το εικονικό σου ταξίδι. Στο συνεργάτη που σε ζητάει στο τηλέφωνο, θα δικαιολογηθείς ότι μιλάς σε άλλη γραμμή κι ότι θα απαντήσεις αργότερα στο δικό του αίτημα. Κατεβάζεις ρολά, δε θέλεις κανείς να σε διακόψεις από αυτές τις διακοπές του μυαλού σου.

Ξεκινάς και τα μηνύματα, θα στείλεις τα σχετικά links στους κολλητούς, στο φλερτ και θα προσπαθήσεις με επιχειρήματα να τους εντάξεις στο όνειρό σου. Θα τους ξεσηκώσεις να ακολουθήσουν, να τολμήσετε να κλείσετε εισιτήρια, να επισκεφτείτε άμεσα εκείνο το μέρος. Αν εκείνοι δεν είναι στην ίδια διάθεση, σίγουρα θα σου απαντήσουν γλυκά και με όμορφο τρόπο θα αποφύγουν τη συζήτηση. Ίσως να σκυθρωπιάσεις, να νιώσεις μια μικρή ενόχληση ότι δε σε συμμερίζονται ή απλά θα σκεφτείς πως η στιγμή δεν είναι κατάλληλη και στην επόμενη συνάντηση θα τους πείσεις.

Σκέφτεσαι πως ένας βασικός παράγοντας είναι το οικονομικό κι ίσως η παρέα σου να μην μπορεί να σε συνοδεύσει, όσο κι αν θέλει, στον ονειρικό σου προορισμό. Ίσως, αν σε παίρνει, να τσοντάρεις κι εσύ στα έξοδα, γιατί όσο καλός κι αν είναι ο προορισμός η παρέα τον απογειώνει.

Θα περάσετε μοναδικά, δε σηκώνεις αντιρρήσεις. Αρκεί οι άδειες να συμπίπτουν, για να το ζήσετε μαζί. Δε θα καταθέσεις εύκολα τα όπλα σου σε αυτό που τόσο πολύ θες. Θα επιμείνεις, θα τους ζαλίσεις, αλλά κάτι θα γίνει στο τέλος.

Υπάρχει κι η τελευταία επιλογή, που δεν τη θες καθόλου, το εξοχικό. Το έχεις ζήσει πολλές φορές, το έχεις βαρεθεί, αλλά όταν δεν έχεις εναλλακτική, συμβιβάζεσαι. Καλύτερο απ’ το καθόλου. Ίσως εκεί η παρέα να ακολουθήσει με μεγαλύτερη άνεση απ’ ό,τι στο μαγικό εκείνο, μακρινό, προορισμό. Είναι και το ενδεχόμενο πως ίσως να μην τα καταφέρεις κι εσύ οικονομικά. Έχεις την επιθυμία, αλλά οι υποχρεώσεις που δεν έχεις προβλέψει κι εμφανίστηκαν απρόοπτα σου ανέτρεψαν όλα τα σχέδια.

Ελπίζεις πως κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις να επισκεφτείς εκείνο το μέρος που το έχεις ερωτευτεί ύστερα απ’ τις αλλεπάλληλες αναζητήσεις και πληροφορίες που έχεις ήδη συγκεντρώσει. Όλη μέρα χαζεύεις στο διαδίκτυο γι’ αυτό, έγινε πια η καψούρα σου. Χάρτες, δωμάτια, σελίδες εισιτηρίων, έγιναν οι ανάσες σου.

Μέχρι η πραγματικότητα, ή ο εργοδότης σου, να σε προσγειώσουν απότομα. Οι τάσεις φυγής, τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι γεγονός. Δεν αντέχεις, κουράζεσαι, ταλαιπωρείσαι κι όλη αυτή η ζέστη κι η πίεση της καθημερινότητας σε κάνουν να γκρινιάζεις. Πόσο μάλλον όταν οι απαιτήσεις κι οι υποχρεώσεις παραμένουν το ίδιο έντονες. Ίσως και περισσότερες, αν στο γραφείο ξεκινήσουν οι άδειες. Αλί σ’ αυτούς που μένουν πίσω.

Αν είσαι απ’ τους τυχερούς και πάρεις άδεια, καλώς. Αλλιώς πάντα παραμένει το εξοχικό, δικό σου ή κάποιου φιλικού προσώπου, και τα Σαββατοκύριακα, για μικρές μα σωτήριες αποδράσεις. Υπομονή, κάποια στιγμή θα το ζήσεις το όνειρο. Ως τότε παίρνε ανάσες χαζεύοντας φωτογραφίες από υπέροχες παραλίες και βάζοντας κάπου στο κάδρο κι εσένα, με ένα κοκτέιλ στο χέρι. Και τα ταξίδια του μυαλού απόδραση είναι!

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη