-Τελειώσαμε!

-Δεν το εννοείς, ξέρεις πως δεν το εννοείς.

Κι εσύ έκλεισες την πόρτα δυνατά, ηχηρά για να καταλάβει πως φεύγεις. Μα δεν έφυγες, δεν κατάφερες να φύγεις. Η χειρότερη εφεύρεση του ανθρώπου είναι το ρολόι, η ικανότητα του να μετρά το χρόνο και να τον σπρώχνει, να περάσει πιο γρήγορα για να έρθουν άλλες στιγμές, καλύτερες. Αντί για μία φορά να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του και να προσπαθήσει να διορθώσει μια κατάσταση, να παραδεχτεί τα λάθη του ώστε να μην τα επαναλάβει. Το μεγαλύτερο ψέμα που ειπώθηκε από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι πως ο χρόνο όλα τα γιατρεύει, στο πέρασμα του τίποτα δε σε ενοχλεί πια κι οι πληγές επουλώνονται. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο όταν εσύ ο ίδιος είσαι έτοιμος να ξεπεράσεις μια ανάμνηση, να θέσεις όρια στο παρελθόν σου και να μην το κουβαλάς μαζί σου όπου πας δίνοντάς του δικαίωμα να εμφανίζεται όποτε θέλει μολύνοντας σου το παρόν.

Έφυγες λοιπόν για κάτι καλύτερο χωρίς όμως να είσαι σίγουρος για αυτήν σου την πράξη. Φοβήθηκες όμως παράλληλα να παραδεχτείς πως δεν ξέρεις τι θέλεις αυτή τη στιγμή ή μάλλον σωστότερα φοβήθηκες να παραδεχτείς πως έκανες λάθος. Ήθελες τον άλλον πάρα πολύ και σε εκνεύριζε που βρέθηκε κάποιος να σε καταλαβαίνει, να σε διαβάζει τόσο καλά, γι’ αυτό το έβαλες στα πόδια για τις πιο μέτριες καταστάσεις. Το μόνο που δεν κατάφερες ήταν να ξεχάσεις με αποτέλεσμα να ξεπηδάει αυτό το άτομο κάθε τόσο στη ζωή σου θυμίζοντάς σου τι άφησες και στην ουσία δεν μπορείς να αφήσεις.

Ναι, έκανες λάθος κι ίσως η άλλη πλευρά να μη σου δώσει ποτέ τη δεύτερη ευκαιρία που θα ζητήσεις, αν όμως ένιωσες έστω και το παραμικρό, έχεις δικαίωμα να επιστρέψεις και να διεκδικήσεις όσα θεωρείς ότι αξίζετε. Αυτή τη φορά όμως μη δειλιάσεις, μην προτιμήσεις απρόσωπα μέσα, μην κρυφτείς πίσω από μια οθόνη γιατί φοβάσαι να ανοιχτείς, να σταθείς ευάλωτος μπροστά στο άτομο που γουστάρεις.

Τώρα πάρε τηλέφωνο και ζήτα μια συνάντηση, μην αφήσεις τον άλλον να πάρει το χρόνο του, να σκεφτεί γιατί με βάση τις πράξεις σου αυτό δε σε συμφέρει καθόλου. Χρησιμοποίησε τη στρατηγική του αιφνιδιασμού κι εμφανίσου μπροστά του για να μπορέσεις κι εσύ να προχωρήσεις -μαζί ή χωριστά.

Τελειώνεις με όποιον πραγματικά θες αλλά ακόμη και τότε επειδή εδώ πρόκειται για ζωή κι όχι ταινία ο άλλος μπορεί να ξαναβρεθεί στο δρόμο σου και τότε θα φανεί αν όντως κατάφερες -όχι να ξεχάσεις αλλά- να συμφιλιωθείς με το παρελθόν σου. Η συμφιλίωση έρχεται όταν κλείνεις τις πληγές σου κι έπειτα καμαρώνεις γι’ αυτές γιατί πλέον σου είναι εύκολο να τις εξηγήσεις σε κάποιον που εμπιστεύεσαι. Μα για να συμβεί αυτό θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσεις τις αιχμές σου και τους ανθρώπους που τις δημιούργησαν.

Πάρε τα πόδια σου και πήγαινε στο στέκι σας, κατά βάθος ξέρεις ότι θα είναι εκεί και παραδέξου ότι κάνατε λάθη κι ότι είσαι διατεθειμένος να ξαναπροσπαθήσετε αν αυτό που ζήσατε ήταν όντως κάτι μοναδικό θα φανεί στην πορεία. Για να φανεί όμως θα πρέπει να υπάρξεις γενναίος έστω για μία φορά στη ζωή σου. Μην πιστέψεις ποτέ εκείνον που θα ισχυριστεί ότι οι σχέσεις δε χρειάζονται προσπάθεια, απλώς είναι πιο εύκολες και πιο έντονες οι σχέσεις που ξέρουν τι δύναμη κρύβει και πόσο πονάει μερικές φορές η αλήθεια.

Σε τι σχέση θες εσύ να βρεθείς εξαρτάται μόνο από σένα…

 

Συντάκτης: Βέρα Πάρδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη