Σήμερα νιώθεις χάλια, η μέρα απ’ το πρωί φαινόταν ότι δε θα φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα και γι’ αυτό δε θέλεις να δεις άνθρωπο απ’ τη στιγμή που θα μπεις σπίτι και μετά. Για αυτό αποφασίζεις να παραγγείλεις απ’ έξω, να φας όσο πιο πολύ μπορείς και να αράξεις βλέποντας αγαπημένες ταινίες. Τη στιγμή όμως που τολμάς να δαγκώσεις το μπέργκερ σου έρχονται στο μυαλό σου όλες οι φωνές των φίλων και γνωστών σου λέγοντάς σου να μην το φας αυτό γιατί θα παχύνεις, πώς θα βγεις στην παραλία έτσι και στην τελική, ρε αδερφέ, γκομενάκι δε θα σου κάτσει φέτος έτσι που έχεις γίνεις.

Αρχίζεις να νιώθεις τύψεις, σε κατακλύζουν ενοχές κι αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να ευχαριστηθείς ούτε μια αξιοπρεπή αμαρτία χωρίς να το μετανιώσεις αμέσως. Όχι όμως επειδή εσύ πιστεύεις ότι μόλις σου προξένησες κακό και θα πρέπει να περάσεις ώρες ολόκληρες στο γυμναστήριο, αλλά γιατί ο περίγυρός σου στο έχει επιβάλλει με αποτέλεσμα εσύ να αισθάνεσαι χάλια. Οφείλεις για το καλό σου να καταλάβεις πως δεν είσαι οι άλλοι και δεν μπορούν να σε επηρεάζουν σε τόσο μεγάλο βαθμό.

Οι σχέσεις για να πετύχουν χρειάζονται όρια, σημεία που μπορεί ο άλλος να φτάσει, αλλά όχι να προσπεράσει. Έχει δικαίωμα να σε συμβουλεύει, να θέλει το καλό σου, αλλά δεν είναι σωστό να θέλει να σε αλλάξει ειδικά αν εσύ τα έχεις βρει με τον εαυτό σου. Αν δεν ενοχλεί εσένα να έχεις μερικά παραπάνω κιλά, να μη θες να γυμνάζεσαι πολύ και να τρως υγιεινά, να κοιμάσαι ξημερώματα γιατί σου αρέσει η νύχτα τότε οι άλλοι πέρα απ’ το να συμβουλέψουν δεν πρέπει να κάνουν τίποτα άλλο.

Κι αν κάνουν σημαίνει πως δεν σε έχουν αποδεχτεί όπως είσαι, με τις ατέλειές σου. Αν προσπαθήσουν με το ζόρι να σε χωρέσουν σε καλούπια γιατί αλλιώς δεν μπορούν να σε διαχειριστούν, τότε δεν είναι άξιοι να βρίσκονται δίπλα σου. Να περιποιείσαι και να φροντίζεις τον εαυτό σου επειδή το γουστάρεις και θες να είσαι όμορφος για σένα, όχι επειδή νομίζεις πως στο επιβάλλει η κοινωνία σου και τα πρότυπά της.  Οι άνθρωποι έλκονται απ’ την αύρα μας, το πόσο ανοιχτοί δείχνουμε σε νέες γνωριμίες, αν λοιπόν νιώθουμε ευχαριστημένοι με το σώμα μας και τον τρόπο που το παρουσιάζουμε τότε σίγουρα κάτι έχουμε κάνει καλά.

Μην αφήσεις λοιπόν κανέναν να σε μειώσει, να σε κάνει να αισθανθείς κατώτερος από αυτό που πραγματικά είσαι. Να σου πει ότι πρέπει να έχεις το τέλειο σώμα, το αψεγάδιαστο δέρμα και τα πιο λαμπερά μαλλιά. Ότι πρέπει να περνάς ώρες στο γυμναστήριο και να μετράς τις θερμίδες σου γιατί αλλιώς δε γίνεται να κυκλοφορήσεις στις παραλίες το καλοκαίρι, γιατί ποιος θα γυρίσει να κοιτάξει κάποιον που δεν είναι τέλειος με κάτασπρα δόντια κι ωραίο μαύρισμα.

Αυτοί που σε νοιάζονται όταν σε δουν να αφήνεσαι τελείως γιατί κουράστηκες για ορισμένους λόγους να προσπαθείς, θα μιλήσουν. Θα μιλήσουν για το καλό σου, οι άλλοι είναι απλώς κακεντρεχείς που δεν έχουν αποδεχτεί τις δικές τους ατέλειες, με αποτέλεσμα να έχουν γεμίσει κόμπλεξ και να μη δέχονται εσένα ατελή και χαρούμενο.

Ο κόσμος σπάνια σε αποδέχεται ακριβώς όπως είσαι. Τις περισσότερες φορές θέλει να σε αλλάξει σε κάτι που εκείνος ορίζει καλύτερο, σωστότερο για τα δεδομένα του, πιο ταιριαστό στις οπτικές του απαιτήσεις. Μην τον αφήσεις όμως, δεν αξίζει γιατί ο κόσμος στο τέλος δε θα νοιαστεί. Όταν γίνεις ίδιος με όλους θα πάψεις να έχεις ενδιαφέρον κι εσύ θα έχεις χάσει ένα κομμάτι σου, το πιο σημαντικό κομμάτι σου, τη διαφορετικότητα.

Συντάκτης: Βέρα Πάρδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη