Πάντα υπήρχαν άνθρωποι που τρόμαζαν και μόνο στη σκέψη του δύσκολου κι αγνώστου. Και ο λόγος είναι πολύ απλός. Το δύσκολο απαιτεί προσπάθεια, υπομονή και μεγάλη θέληση. Γι’ αυτόν το λόγο, πολλοί συνηθίζουν στο εύκολο, γιατί δε χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη, δεν προϋποθέτει ουσιαστικό δέσιμο, ενώ οι πιθανότητες να πληγωθείς είναι σαφώς λιγότερες.

Στην ανάγκη τους, λοιπόν, να προστατευθούν καταφεύγουν σε λύσεις ευκαιριακές ή ασφάλειας και σιγουριάς. Κι έτσι, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουν μαθαίνουν να ζουν συμβατικά, ρηχά κι επιφανειακά. Δυστυχώς, κάποιες φορές, οι ανασφάλειές μας νικούν τις βαθύτερες επιθυμίες μας και μας οδηγούν σε επιλογές που στην πραγματικότητα μπορεί και να μη μας εκφράζουν. Αν κοιτάξουμε λίγο πιο μέσα μας, μπορεί και να διαπιστώσουμε ότι κάτι λείπει από εμάς, απ’ τη σχέση μας ή απ’ το σύντροφό μας.

Κι αυτό είναι και το πιο κομβικό σημείο. Όταν συνειδητοποιήσεις αυτήν την έλλειψη, αυτό το συναισθηματικό κενό, σημασία έχει ποιο είναι το επόμενο βήμα που θα αποφασίσεις να κάνεις. Καλώς ή κακώς, αν δε νιώθεις πρώτα εσύ καλά με τον εαυτό σου, δε θα μπορέσεις να νιώσεις καλά με κανένα άνθρωπο δίπλα σου. Κι αυτό είναι άδικο, όχι μόνο για τον άλλο, αλλά και για σένα. Αν, λοιπόν, βρίσκεσαι σε μια σχέση που δε σε γεμίζει πλέον ή δε σε καλύπτει συναισθηματικά, μπορείς απλά να αποδεσμευτείς και κατ’ επέκταση να αποδεσμεύσεις και τον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα σου.

Μοιάζει τόσο απλό και ξεκάθαρο κι αυτό είναι που το καθιστά και δύσκολο. Γιατί απαιτεί θάρρος να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια και να του πεις αυτά που νιώθεις ή αυτά που δε νιώθεις, να παραδεχτείς τα λάθη σου και να προχωρήσεις για ένα διάστημα μόνος σου, ώστε να βάλεις σε μια τάξη τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου.

Το εύκολο, αλλά ταυτόχρονα δειλό, είναι να παραμένεις με κάποιον που δε σε κάνει ευτυχισμένο, που δε σε συμπληρώνει και που δε νιώθεις ερωτευμένος μαζί του ή απ’ την άλλη να κάνεις συνεχώς ευκαιριακές επιλογές με μόνο σκοπό την πρόσκαιρη επιβεβαίωση και την επιδερμική κάλυψη των αναγκών σου. Όσο κι αν προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι αυτές οι επιλογές σε εκφράζουν, το μόνο που θα πετυχαίνεις είναι να τον παραμυθιάζεις.

Ο φόβος της μοναξιάς, αλλά κι η γνώμη των γύρω σου μπορεί να αποτελέσουν τους χειρότερους συμβούλους και να σε οδηγήσουν να κάνεις λανθασμένες επιλογές, μόνο και μόνο για να μη μείνεις μόνος, για να έχεις κάποιον στη ζωή σου. Ξεχνάς, όμως, ότι δεν υπάρχει χειρότερη μοναξιά από αυτήν που μπορείς να νιώσεις όταν κάθεται κάποιος δίπλα σου για τον οποίο δε νιώθεις τίποτα κι η παρουσία του στη ζωή σου δεν είναι τίποτα άλλο παρά διακοσμητική.

Φαντάσου πόσο άδειος μπορεί να νιώσεις όταν προσπαθείς να αγγίξεις το χέρι του άλλου, μήπως και καταφέρεις να νιώσεις κάποιο δέσιμο μαζί του, αλλά αυτό που εκπέμπεται να είναι κενό. Τι νόημα έχει να είσαι απλά με κάποιον αν στην πραγματικότητα δε θες να είσαι μαζί του, αν δεν είναι αυτό που ψάχνεις και το κυριότερο, αν δεν είναι αυτό που επιθυμεί η ψυχή σου;

Τι νόημα έχει να ξοδεύεις τον εαυτό σου σε παγωμένες αγκαλιές και σε βλέμματα που δε σε αγγίζουν με τρυφερότητα; Οι συναισθηματικές εκπτώσεις το μόνο που μπορεί να σου προσφέρουν είναι μικρές στιγμές ευτυχίας, οι οποίες, βέβαια, έχουν πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης. Εσύ, όμως, δεν είσαι ανακυκλώσιμο υλικό κι η καρδιά σου δεν είναι ρομπότ για να κουρδίζεται και να ξεκουρδίζεται με το πάτημα ενός κουμπιού.

Μάθε, επομένως, να κάνεις επιλογές που δεν προσβάλλουν την προσωπικότητά σου και που δε σε αναγκάζουν να ρίξεις για ακόμη μια φορά τον εαυτό και την αξιοπρέπειά σου. Το να αφεθείς με τα χέρια ανοιγμένα σε μια ουσιαστική σχέση, σε έναν αληθινό έρωτα, μπορεί να μοιάζει και να είναι πιο τρομακτικό, αλλά αξίζει χίλιες φορές περισσότερο να πληγωθείς από κάτι που επέλεξε η καρδιά σου, παρά να βολευτείς σε επιλογές που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από αποτέλεσμα ανασφαλειών και φόβων.

Κλείσε τ’ αφτιά σου, όταν οι άλλοι προσπαθούν να σε πείσουν ότι δε θα βρεις ποτέ αυτό που ψάχνεις, ότι ζεις σε λάθος εποχή, ότι αυτό που θες δεν υπάρχει εκεί έξω κι ότι αν συνεχίσεις να μένεις πιστός στις αξίες και τις επιθυμίες σου, θα καταλήξεις μόνος σου. Μη συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο από αυτό που θες. Κάνε υπομονή, συνέχισε να είσαι επιλεκτικός, να δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους, να επικοινωνείς μαζί τους κι όταν η στιγμή είναι κατάλληλη, αυτό που ψάχνεις θα σε βρει και θα το βρεις κι εσύ. Αφέσου στο απροσδόκητο, το τυχαίο και το μοιραίο της ζωής, έχε πίστη στον εαυτό σου.

Αργά ή γρήγορα, όλοι οι άνθρωποι βρίσκουν τον αληθινό τους προορισμό. Αρκεί να ξέρουν ποιο πρόσωπο θέλουν να αντικρίσουν, όταν φτάσουν στο δικό τους λιμάνι.

 

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Γεώργα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη