Μικρά παιδάκια που το μόνο που τα απασχολεί είναι να μοιράσουν τις καραμέλες σωστά και ποιος θα νικήσει στο επιτραπέζιο! Δεν υπάρχει κάτι άλλο που να σας νοιάζει, απλά αυτό! Εξάλλου τίποτα άλλο δεν μπορεί να επηρεάσει ένα μικρό παιδί.

Μεγαλώσατε μαζί. Είχατε τα πάνω σας και τα κάτω σας. Χτίσατε πολλές φορές το κάστρο τις εμπιστοσύνης, αλλά και πάλι το κατεδαφίσατε και πάμε πάλι απ’ την αρχή. Γιατί είστε αδέλφια και τα αδέλφια αυτό κάνουν. Είναι το ένα δίπλα στο άλλο για μια ζωή ό,τι και να γίνει.

Αδέλφια. Μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μας. Το άτομο που όταν είσαι μικρός το αντιμετωπίζεις σαν εχθρό αλλά και φίλο ταυτόχρονα. Όταν όμως μεγαλώσεις καταλαβαίνεις τι πραγματικά είναι! Ποτέ δεν υπήρξε εχθρός σου το αδελφάκι σου, ίσως μερικές φορές ως μεγαλύτερο να ήταν υπερπροστατευτικό.

Πέρασαν πλέον οι εποχές που το μόνο που σας απασχολούσε ήταν οι καραμέλες, τα επιτραπέζια και τα κυνηγητά. Πλέον έχετε πολύ πιο σοβαρά πράγματα για να ασχοληθείτε και τα προγράμματά σας έχουν γεμίσει με υποχρεώσεις. Ο χρόνος που τώρα πια μοιράζεστε είναι ελάχιστος και λογικό αφού πλέον δε μένετε μέσα στο ίδιο σπίτι.

«Παντρεύομαι» σου είπε μία μέρα και το μυαλό σου προσπαθούσε να μετρήσει το πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια χωρίς να το καταλάβεις. Εκεί είναι η στιγμή που πλέον συνειδητοποιείς κι επίσημα ότι όντως δεν είσαστε παιδάκια κι ότι η ζωή σας προχωράει μπροστά.

«Παντρεύομαι» σου ξαναλέει κι οι αναμνήσεις σας απ’ τα παλιά έρχονται όλες στην επιφάνεια. Φωνές, τσακωμούς, γέλια μα το κυριότερο όλων, αγάπη. Απεριόριστη αγάπη, αγάπη χωρίς φραγμούς που κι εσύ τρομάζεις όταν καταλάβεις πόση μπορείς να νιώθεις για κάποιο άτομο. Αλλά αυτό το άτομο δεν είναι οποιοδήποτε. Είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής σου. Ένα κομμάτι που σου χάρισε όλες αυτές τις ωραίες αναμνήσεις που τώρα μπορείς να νοσταλγήσεις.

Ξέρεις πως τα παλιά έχουν σταματήσει. Το τότε κεφάλαιο έχει τελειώσει και τώρα ξεκινάει κάτι καινούριο. Δε σημαίνει όμως ότι δε θα είναι μέρος της ζωής σου και το αντίστροφο. Απλά οι προτεραιότητες αλλάζουν και σίγουρα κάποιες φορές δε θα είσαι η πρώτη.

Καταλαβαίνεις πραγματικά τι σημαίνει για σένα. Είναι ίσως το πιο όμορφο κεφάλαιο που υπάρχει στην παιδική ακόμα κι εφηβική σου ηλικία. Ένας άνθρωπος που μπορούσες να βασιστείς πάνω του, να εξομολογηθείς την οποιαδήποτε μαλακία έχεις κάνει και να μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα για το ό,τι σε απασχολούσε. Ναι, ήταν ένα απ’ τα όμορφα κεφάλαια, χωρίς αμφιβολία.

Θα είσαι εκεί, θα είσαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο. Είναι κομμάτι σου, είναι ένα μέρος του εαυτού σου. Κι ας έχετε μεγαλώσει, γνωρίζεις πως πάντα δίπλα σου θα έχεις αυτό το μικρό χαζό παιδάκι που μεγαλώσατε μαζί.  Δε θα αφήσεις και δε θα επιτρέψεις σε τίποτα να μπει ανάμεσά σας ποτέ. Ακόμη και στην άλλη άκρη του κόσμου να πάει πάντα θα είναι και θα είσαι εκεί -κι αν όχι σωματικά, ψυχικά σίγουρα δε θα σε αφήσει.

Θα συγκινηθείς, θα κλάψεις, θα ανησυχήσεις και θα ευχηθείς τα καλύτερα για το καινούργιο ξεκίνημα και το επόμενο βήμα που κάνει στη ζωή. Κι όταν έρθει αυτή η μεγάλη μέρα, θα στέκεσαι δίπλα, θα λάμπεις από χαρά και θα ψιθυρίσεις κι ένα μικρό «σ’ αγαπώ» γιατί είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσες να έχεις. Γιατί το αίμα νερό δε γίνεται κι η αδελφική αγάπη δε συγκρίνεται.

Αφιερωμένο στην αδελφή μου. Η ώρα η καλή!

Συντάκτης: Λουκία Χριστοδούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη