Τα σημάδια στο σώμα μας είναι παράσημα ζωής

Σημάδια. Μεγάλο στίγμα στο μυαλό μας. Συνήθως, οι περισσότεροι από εμάς, προσπαθούμε να τα κρύψουμε με ρούχα, μακιγιάζ ή ό,τι άλλο μπορούμε. Μα πώς μπορείς να καλύπτεις την πραγματική ανθρώπινη ομορφιά των σημαδιών;

Τα σημάδια δεν είναι απόδειξη κάποιου δυστυχούς γεγονότος ή κάποιας άτυχης στιγμής ή μεγάλης λαιμαργίας. Είναι απόδειξη δύναμης κι αντοχής. Τα σημάδια στο σώμα μας είναι αυτά που μας θυμίζουν την ανθρώπινη υπόστασή μας. Η συνεχής επιδίωξή μας να φτάσουμε το τέλειο, μας έκανε να ξεχάσουμε το ανθρώπινο, το αληθινό. Και το ανθρώπινο είναι τέλειο για έναν και μόνο λόγο: Γιατί δεν είναι τέλειο. Οξύμωρο, το ξέρω, μα η φύση όλα κάπως τα έχει κανονίσει έτσι ώστε να δένουν τέλεια μαζί με όλα τα ατελή. Άλλοι έχουν λεύκη, άλλοι σημάδια από γέννες κι εγκυμοσύνες, άλλοι ραγάδες κι άλλοι από σημάδια χτυπήματα, χειρουργεία κι ατυχήματα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει έστω κι ένα σημάδι, γιατί αυτά είναι η ιστορία του.

Οι ρυτίδες κι οι άσπρες τρίχες; Μεγάλο κεφάλαιο. Παθαίνουμε απανωτά εγκεφαλικά με το που αντικρίσουμε στον καθρέφτη τις πρώτες μας ρυτίδες ή ξεπροβάλλουν οι πρώτες άσπρες τρίχες. Ως άτομο που απ’ τα 22 του έχει άσπρες τρίχες μπορώ να πω πως τελικά αυτά τα σοκ δεν έχουν ηλικία -κι εγώ έπαθα ένα μόλις το διαπίστωσα. Από εκεί και πέρα όμως; Την είδα αλλιώς. Σκέφτηκα πως τόσοι βάζουν τα μαλλιά τους σε διαδικασίες όπως το ντεκαπάζ για να τα ασπρίσουν κι εγώ δε θα χρειαστεί να κάνω τίποτα, απλά θα περιμένω να περάσει ο χρόνος και να ασπρίσω εντελώς. Να, λοιπόν, ένας αισιόδοξος κι αστείος τρόπος να βλέπουμε τα πράγματα.

Οι ρυτίδες δε; Άλλο μεγάλο σοκ. Μάστιγα. Οι λύσεις; Botox, υαλουρονικό, lifting. Δε λέω, όποιος δε νιώθει καλά με τον εαυτό του μπορεί να κάνει ό,τι επιθυμεί γι’ αυτόν. Αλλά ούτως ή άλλως όλοι κάποτε μεγαλώνουμε κι όσο κι αν καλύπτουμε το θέμα προσωρινά, δεν είναι κάτι που μπορούμε να αποφεύγουμε για πάντα. Γιατί, λοιπόν, να μην είμαστε περήφανοι γι’ αυτές τις χαρακιές τέχνης πάνω στο πρόσωπό μας και να προσπαθούμε πάση θυσία να τις καλύψουμε;

Τα σημάδια που προκλήθηκαν στο σώμα μας άθελά μας, ειδικά αυτά, πρέπει να αγκαλιάσουμε. Ίσως κάποιο κόψιμο, ίσως κάποιο σημάδι από τρακάρισμα ή απομεινάρια ενός χειρουργείο. Όλα αυτά είναι εσύ. Είσαι εσύ. Είναι αυτά που σε κάνουν άνθρωπο. Κι ο άνθρωπος σίγουρα δεν είναι ένα άτρωτο και τέλειο ον. Είμαστε ατελείς και τρωτοί, μα στα δύσκολα δεν τα παρατάμε.

Κι αυτή είναι κατ’ επέκταση κι η γοητεία της ζωής μας, ότι το σώμα μας φθείρεται, όπως όλα, μα αυτό δε μας σταματά. Τίποτα δεν είναι μονίμως τέλειο. Τα σημάδια στο σώμα μας είναι τα τατουάζ που δεν επιλέξαμε, είναι τα πιο σημαντικά κεφάλαια της ζωής μας. Θα μας ακολουθούν πάντα, ό,τι και να κάνουμε, όσο κι αν τα μισούμε. Δε θα φύγουν ποτέ από πάνω μας, θα είναι εκεί στις καλές και τις κακές στιγμές μας.  Να μας θυμίζουν όσα ζήσαμε, όσα περάσαμε, όσα καταφέραμε. Γιατί είμαστε ακόμα εδώ, δυνατοί και τόσο γοητευτικά ατελείς.