Αλήθεια, αν σου ‘λεγα να βαθμολογήσεις τον εαυτό σου, τι βαθμό θα του ‘βαζες; Έχεις σκεφτεί ποτέ κάνοντας μία αυτοκριτική, αν αυτή αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα; Ή μήπως είναι ο καθρέφτης αυτού που οι άλλοι βλέπουν σε σένα; Πιστεύεις ότι ξέρεις τον εαυτό σου καλύτερα από όλους, γιατί ο εαυτός σου ξέρει μυστικά δικά σου που δεν ξέρουν άλλοι. Αλλά, αλήθεια, κατά πόσο μπορείς να δεις τις μικρές πτυχές του χαρακτήρα σου και να τις κρίνεις αντικειμενικά;

Έχεις σκεφτεί ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι οι αυστηρότεροι κριτές του εαυτού τους; Σκέφτεσαι τις φορές που έχεις αποτύχει σε διάφορες καταστάσεις στη ζωή σου. Τις φορές που δε φέρθηκες σωστά, τις φορές που πλήγωσες άλλους ανθρώπους. Ξέρεις γιατί οι αποτυχίες σου σου μοιάζουν περισσότερες απ’ τις επιτυχίες; Γιατί δίνεις περισσότερη βαρύτητα σ’ αυτές. Είναι αυτές που σε πονάνε περισσότερο, αυτές που σου ρίχνουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση, αυτές που σου βάζουν ψεύτικα πλαστικά γυαλιά και βλέπεις τον εαυτό σου από μια άλλη οπτική, με ένα άλλο χρώμα.

Δε δίνεις βαρύτητα στα κατορθώματά σου! Προσπαθείς συνεχώς να γίνεις καλύτερος και ξεχνάς κάτι: ότι αξίζεις περισσότερα από ό,τι νομίζεις. Ότι μπορείς να καταφέρεις περισσότερα από όσα πιστεύεις. Κι ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που έχουν θαυμάσει κάποια υπέροχα πράγματα που έχεις καταφέρει. Άλλοι σου το λένε. Άλλοι όχι. Άλλοι θα χαρούν και θα σου τα τονίσουν. Άλλοι θα τα ζηλέψουν κι άλλοι –οι περισσότεροι– θα αδιαφορήσουν.

Τις φορές που επέλεξες τον δύσκολο και μακρύ δρόμο για να επιτύχεις ένα όνειρό σου και το κατάφερες, τις φορές που ήσουν συμπονετικός με έναν άνθρωπο, με ένα αδέσποτο, εκείνες τις καλές σου στιγμές τις διαγράφεις απ’ τη μνήμη σου, σου διαφεύγουν.

Εστίαζε στα στοιχεία σου που είσαι περήφανος γι’ αυτά. Για παράδειγμα, αν έχεις έφεση στη μουσική, τη ζωγραφική, στους υπολογιστές ή σε οτιδήποτε σε ευχαριστεί να κάνεις. Αναγνώριζε τις επιτυχίες σου κι επιβράβευε τον εαυτό σου για την προσπάθεια και την επιμονή που καταβάλεις. Έλεγχε τα συναισθήματά σου σε κάθε αποτυχία σου. Και να θυμάσαι ότι το κλισέ «τα λάθη γίνονται για να μαθαίνουμε» έχει σίγουρα μια βάση.

Όταν προσπαθείς για κάτι, στην αρχή, θα κάνεις αρκετά λάθη, μαθαίνοντας, όμως, από αυτά και διορθώνοντάς τα, θα φτάσεις στο σημείο που θα έχεις επιτύχει τον στόχο σου. Εκτός απ’ τους άλλους, μάθε να συγχωρείς και τον εαυτό σου. Απόφυγε τις συγκρίσεις γιατί θα απογοητευτείς. Κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλο. Εκεί που υπερτερεί κάποιος, μειονεκτεί ο άλλος και τούμπαλιν.

Άσε τον αυστηρό κριτή μέσα σου που σου υποδεικνύει τα λάθη σου και ζήτα τη γνώμη απ’ τον άλλο, αυτόν που εστιάζει σε ό,τι καλό έχεις καταφέρει και σ’ αυτό που πραγματικά είσαι! Βγάλε τα ψεύτικα, παραμορφωτικά γυαλιά σου και δες καθαρά: Είσαι καλύτερος από ό,τι νομίζεις!

 

Συντάκτης: Βάγια-Γιούλη Κιτσικούδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη