Ανοίγω τα μάτια μου νωρίς-νωρίς. Γαμώτο, πάλι ξέχασα να κλείσω εντελώς το παντζούρι! Σηκώνομαι να το κλείσω πριν ξυπνήσει κι εσένα. Πάντα θες να κοιμάσαι λίγο παραπάνω στο ρεπό σου και το φως δε σ’ αφήνει. Σε βλέπω ξαπλωμένο, ήρεμο και πανέμορφο και νιώθω ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο. Το γατί μας κουλουριασμένο στα πόδια σου κι εσύ να ξεκουράζεσαι. «Επιτέλους, Κυριακή!» λέω από μέσα μου κι η χαρά μου μεγαλώνει. Μια μέρα ολότελα δική μας. Μια μέρα χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς έγνοιες, μόνο οι δυο μας.

Ίσως δούμε κι άλλους, αλλά για μένα θα είναι η δική μας μέρα. Θα την περάσουμε μαζί. Ναι, στενός κορσές θα σου γίνω σήμερα μπας και σε χορτάσω για την υπόλοιπη εβδομάδα! Θα φάμε πρωινό μαζί, ίσως στο φέρω εγώ, ίσως με προλάβεις, ίσως πάλι παραγγείλουμε για να μείνουμε κι άλλο στο κρεβάτι. Θα κάνω σαν το γατί μας που θέλει μονίμως χάδια -τουλάχιστον μέχρι να πεινάσω- κι έπειτα θα αποφασίσουμε πώς θα περάσουμε τη μέρα μας. Ίσως να έχει μεσημεριάσει, αλλά λίγη σημασία έχει για μας.

Πρωτεύον είναι να περάσουμε χρόνο ήρεμα, χωρίς άγχος. Να δώσουμε χρόνο στο εμείς μας και να είμαστε όπως το πρώτο πρωί που ξυπνήσαμε ο ένας δίπλα στον άλλο· ερωτευμένοι κι ευτυχισμένοι. Οι Κυριακές είναι για να αγαπιόμαστε. Για να σε απολαμβάνω και να με απολαμβάνεις. Δε γεμίζει τίποτα τις μπαταρίες μου περισσότερο από το να περνάω χρόνο μαζί σου. Ποιοτικό χρόνο. Κάτι που δεν έχουμε την πολυτέλεια να απολαύσουμε τις υπόλοιπες μέρες γιατί η δουλειά, τα ανάποδα ωράρια ή άλλες υποχρεώσεις δε μας το επιτρέπουν.

Σήμερα, όμως, είναι μια υπέροχη μέρα. Είναι μια Κυριακή. Όμορφη Κυριακή αφού είμαι πλάι σου. Θα δούμε οικογένεια ή φίλους, θα φάμε όλοι μαζί, ίσως πάμε γήπεδο το απόγευμα ή καμία βόλτα στο κέντρο -εκεί που άρχισαν όλα. Μα και σπίτι να μείνουμε θα είναι όνειρο. Θα χουχουλιάσουμε στον καναπέ, θα δούμε ταινίες, θα μιλήσουμε, θα γελάσουμε. Θα κάνουμε σαν να είμαστε δυο ερωτευμένοι έφηβοι και πάλι. Ό, τι κι αν κάνουμε ξέρουμε, προκαταβολικά, πως θα είναι υπέροχο. Θες γιατί η ψυχολογία μας συμβάλει θετικά, θες που ο έρωτας μεταξύ μας είναι ακόμη τόσο δυνατός που λυγίζει την μονοτονία που είθισται να συνοδεύει μια Κυριακή; Πάντως τις Κυριακές σ’ αγαπάω πιο πολύ.

Τις Κυριακές είμαι καλύτερος άνθρωπος μιας που δεν έχω νεύρα απ’ τη δουλειά, δεν έχω στρες, δεν έχω υπερένταση. Το ίδιο ισχύει και για σένα -αν και για τα νεύρα, σε νικάω μιας που έπεσα σε μια μαρμίτα εκνευρισμό όταν ήμουν μικρή. Ωστόσο τις Κυριακές έχω το κατάλληλο θυμικό για να σε εκτιμήσω λίγο παραπάνω. Να πάρω τον χρόνο μου και να σ’ ευχαριστηθώ. Να ερωτευτώ και πάλι το λαμπερό σου χαμόγελο, το πόσο έξυπνος είσαι, ακόμα και τα κρύα ανέκδοτά σου. Να σε χαζεύω όσο ετοιμαζόμαστε από την αντανάκλαση του καθρέφτη και να σκέφτομαι πόσο ωραίος είσαι. Πράγματα που κανονικά θα έπρεπε να κάνω συνέχεια, αλλά οι ρυθμοί της καθημερινότητας δε μ’ αφήνουν.

Τις Κυριακές μπορώ να κάνω όλες αυτές τις βλακείες που συνηθίζω για να σε ακούσω να γελάς. Θα προλάβω να σε φροντίσω καλύτερα και περισσότερο από τις άλλες μέρες και θα αποσπάσω περισσότερα φιλιά και χάδια γιατί βρίσκεις κάτι χαριτωμένο πάνω μου και σου ήρθε να μου το δείξεις. Σ’ αγαπώ περισσότερο τις Κυριακές, όχι επειδή τότε θυμόμαστε την αγάπη μας, αλλά γιατί τότε δεν υπάρχει περιορισμός στον χρόνο. Έχουμε μια ολόκληρη μέρα κι ας μη μας φτάνει. Δε βαριέσαι; Και μια ζωή να είχαμε λίγο θα μας φαινόταν.

Όμως είναι η πραότητα της Κυριακής, η χαρά της σχόλης κι η ευλογία να μπορούμε να τη ζούμε μαζί που νιώθω σαν να μην πέρασε μέρα από το πρώτο μας ραντεβού κι ας πάνε τώρα κάποια χρόνια. Απ’ τη στιγμή που θα ανοίξω τα μάτια μου μέχρι τη στιγμή που θα ξαπλώσουμε για να κοιμηθούμε νιώθω πως αυτή η μέρα δεν πήγε χαμένη. Αυτή η μέρα απέκτησε μεγαλύτερη αξία απλά και μόνο γιατί την πέρασα μαζί σου. Για να είμαι ειλικρινής, η ζωή μου αποκτά άλλη αξία έχοντας σε πλάι μου, όμως χρειάζομαι μια μέρα σαν την Κυριακή για να μπορέσω να στο δείξω στον βαθμό που επιθυμώ.

Τις Κυριακές σ’ αγαπάω πιο πολύ γιατί το βράδυ που θα μας πιάσει η μελαγχολία για την επερχόμενη έναρξη της εβδομάδας, θα μ’ αγκαλιάσεις λίγο πιο σφιχτά και θα πούμε πόσο καλά περάσαμε διώχνοντας τις ακεφιές μας. Σ’ αγαπάω πιο πολύ τις Κυριακές γιατί με εσένα έχω λόγο να τις προσμένω.

Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη