Τετάρτη βράδυ, όχι, δε σιγοβρέχει μοναξιές. Βασικά δε σιγοβρέχει καθόλου, έξω σκάει ο τζίτζικας και κανονίζεις βόλτα, άραγμα και ποτό με την παρέα. Αλλά είναι καλοκαίρι κι ως γνωστόν όλοι το καλοκαίρι είμαστε λίγο πιο αεράτοι, ανέμελοι, το φλερτ είναι η σφηνωμένη κεντρική ιδέα του μυαλού μας. Κι αν δεν είναι, να γίνει παρακαλώ. Φλερτ ίσον ανανέωση, τόνωση, πολυβιταμίνες σε μορφή ανάσας.

Κι αφού ετοιμαστείς, βγεις και συναντήσεις την παρέα, παραγγέλνεις, αράζεις και ξεκινάς να θες να μείνεις συγκεντρωμένος στη συζήτηση, να χαλαρώσεις και να απολαύσεις το ποτό σου με ηρεμία, καλαμπουρίζοντας για όλων των ειδών τα θέματα, είναι αυτά τα ραντάρ που δε σ’ αφήνουν να ησυχάσεις.

Γιατί απ’ την ώρα που έκατσες, είχες αυτή τη φευγαλέα ματιά, αυτό που δεν είναι πράσινο φως, αλλά που θες άπειρα να γίνει. Κι είναι εκείνη η στιγμή που σταματάς ν’ ακούς τι λένε όλοι οι υπόλοιποι, προσποιείσαι ότι προσέχεις, ακούς, συμφωνείς και με την άκρη των ματιών σου απλά θες να δεις αν σε κοιτάει κι αστραπιαία σαν να σε χτυπάει κεραυνός γυρνάς 180 μοίρες μόλις οι ματιές διασταυρωθούν.

Αφού, λοιπόν, για κάνα δεκάλεπτο έχεις ηρεμήσει, έρχονται στην παρέα τα μάτια και ‘κει είναι που νιώθεις το στομάχι σου να κάνει έκρηξη χειρότερη απ’ το Bing Bang. Όλως παραδόξως το να είσαι διακριτικός και να μην κρεμάς την παρέα για να φλερτάρεις και με το κουνούπι που σε τσιμπάει, κάποιες φορές επιβάλλεται. Αλλά, εντάξει, όταν σε καλεί το συναίσθημα πόσο κόντρα στη φύση να πας;

Αυτή η αμήχανη διακριτικότητα του έρχομαι να χαιρετήσω ένα γνωστό μου, αλλά με κοιτάς και σε κοιτώ και για δευτερόλεπτα σταματάει ο χρόνος και το χαμόγελο κοντεύει να βγάλει μάτι, δεν υπάρχει, αλήθεια. Δέκα ενέσεις μπότοξ, τέτοιο τσίτωμα στη φάτσα δε γίνεται να προκαλέσουν.

«Ελάτε, παιδιά, στην υγειά μας» και το χέρι τρέμει σαν να σ’ έχει χτυπήσει ρεύμα. Και τσουπ κι οι συστάσεις, εντάξει, τώρα είναι που το χέρι έχει ιδρώσει. Θες να το παίξεις άνετος και σκουπίζεις τον ιδρώτα απ’ το παντελόνι για να μη σιχαθεί ο άλλος και μείνουμε μόνο στις ματιές. Ξαφνικά χαζογελάτε κι οι δυο χωρίς προφανή λόγο για όλους τους άλλους, αλλά εσείς ξέρετε.

Γνωρίζεστε ελάχιστα δευτερόλεπτα, αλλά υπάρχει μια κρυφή συνωμοσία μεταξύ σας, ένα χιούμορ που χρειάζεται αποκρυπτογράφηση και μια αύρα που προκαλεί όλο και περισσότερο τα βλέμματα χωρίς, όμως, να προδίδει τίποτα. Είναι αυτή η παρατήρηση των δυο σας στις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

Είναι όλες αυτές οι στιγμές που πραγματικά βρίσκεσαι μέσα σε μια φούσκα κι εκεί υπάρχεις εσύ κι ένα ζευγάρι μάτια που σε καρφώνουν, που παρατηρούν κάθε αστεία κίνηση που εσύ κάνεις, μα που έχει μια χάρη, μια αλλόκοτη δύναμη, κάτι αμήχανο, κρυφό κι αληθινό συνάμα.

Είναι αυτές οι πρώτες στιγμές του φλερτ που άλλοτε θες να μείνει εκεί γιατί βλέπεις ότι δε θα πάει πουθενά κι άλλοτε θες να ρουφήξεις κι άλλη μαγεία. Είναι η στιγμή που θα σηκωθείς απ’ το σκαμπό και το φόρεμα θα έχει κολλήσει κάπου που δεν πρέπει ή που θες να περάσεις με αέρα ζεν πρεμιέ από μπροστά της και σκοντάφτεις στο σκαλάκι. Το τσιγάρο που θ’ ανάψεις ανάποδα, γιατί θα προσποιηθείς ότι καπνίζεις απλώς και μόνο για να πιάσεις κουβέντα. Το σφηνάκι που θα δεχτείς να πιεις και θα σου κάψει τα σωθικά και πάλι θα χαμογελάς, ακόμα και αν τ’ αφτιά σου έχουν βγάλει καπνούς.

Είναι εκείνα τα ανείπωτα καλαμπούρια μεταξύ των δυο που δημιουργούν την τέλεια ατμόσφαιρα για να σπάσει ο πάγος. Είναι αυτό το μιλάνε τα μάτια από μόνα τους. Είναι εκείνα τα λεγόμενα inside jokes μεταξύ σας, γεννημένα από ανθρώπινες γκάφες που αναδεικνύουν έναν άλλο αέρα όταν φλερτάρεις.

Γιατί χαλάς τη εικόνα του τέλειου, που πολλοί πρεσβεύουν και δείχνεις μια πλευρά που ο καθένας μας έχει μέσα του και ποθεί να βγάλει. Και γιατί όχι απ’ την πρώτη ματιά; Το πρώτο λεπτό; Τι πιο αληθινό υπάρχει απ’ αυτό; Ποιος καθορίζει ότι το φλερτ οφείλει να γίνεται ανάμεσα σε λάγνα βλέμματα και καθωσπρεπισμούς; Καλαμπούρι, αυθορμητισμός κι άγιος ο Θεός!

Εντάξει, τώρα αν βγείτε όλοι μαζί για φαγητό και την ώρα που γελάς έχει κολλήσει μαρούλι στα δοντάκια, αυτό θα μείνει, δε λέω, αλλά μην κολλάς, γέλα κι εσύ. Πάρ’ το στην πλάκα και διασκέδασε με αυτά τα μικρά, λιλιπούτεια μυστικά, ακόμα κι αν κρατήσουν στιγμές.

Ξέρεις, κάποιος κάποτε είπε ότι η ζωή είναι ένα άλμπουμ από συλλογές στιγμών. Μην προσδοκάς πολλά, απλά απόλαυσε ό,τι έρχεται. Μη φοβάσαι να γελάσεις και φλέρταρε άφοβα. Τα πιο πετυχημένα φλερτ βρίσκονται ανάμεσα σ’ αυτά τα αστεία μεταξύ σας. Μην κολλάς στις λεπτομέρειες και στο μέλλον, απλά δέξου ό,τι έρχεται.

Κι ακόμα κι αν πέσεις απ’ το σκαμπό και νομίζεις ότι έγινες ρεζίλι στα μάτια κάποιου, απλά σήκω και χαμογέλα. Σε μια άγνωστη παρέα αν κάποια φορά ξαναβρεθείτε, ίσως είναι αυτό που θα σας θυμίσει αυτό που μέχρι τώρα δεν έχετε δει. Το χαμόγελο είναι ό,τι πιο ειλικρινές έχεις να δώσεις σε κάποιον κι αν είναι αρκετά έξυπνος θα ξέρει πού να εστιάσει.

Κοίτα γύρω σου τι υπεροψία κυκλοφορεί. Χαλάρωσε, χαμογέλα, να είσαι αληθινός κι ανοιχτός. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα εμφανιστεί στην επόμενη γωνία.

 

Συντάκτης: Μαρία Κουρή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη