Η χημεία των σχέσεων δεν είναι ούτε μάθημα στο σχολείο ούτε επιστήμη που μπορείς να σπουδάσεις. Δεν μπορείς να πεις ότι είχες χημεία την τρίτη ώρα ή στο δεύτερο έτος. Ίσως να ήταν ατυχής η συγκεκριμένη παρομοίωση –ειδικά γι’ αυτούς που δεν την πήγαιναν ποτέ ως μάθημα– όμως έτσι πάει. Είτε έχεις χημεία είτε δεν έχεις. Δεν είναι κάτι που διαλέγεις και βλέπουμε ή που μπορείς να το δουλέψεις.

«Μα είχαμε χημεία». Κλασική κασέτα μετά από δραματικό χωρισμό ή παραλίγο μπλέξιμο, φράση που ακούγεται συνήθως απ’ τη μεριά του πιο απογοητευμένου. Κι ερωτώ εγώ τώρα, ποιος στο επιβεβαίωσε αυτό και πώς μπορείς να το πιστεύεις αν για τον άλλον δεν υπήρξε ποτέ;  Μακάρι να δούλευε έτσι, ξέρεις τι όμορφος που θα ήταν ο κόσμος; Θα έχαναν βέβαια τη δουλειά τους οι στιχουργοί, οι τραγουδιστές, οι ποιητές κι οι λοιποί, καθώς δε θα υπήρχαν απορρίψεις, άρα δε θα υπήρχε μάλλον και πόνος για να χρειαζόμαστε μέσα εκτόνωσής του.

Το θέμα είναι πως κι εγώ μπορεί να ανοίξω την τηλεόραση και μέσα σε ένα γρήγορο ζάπινγκ να πετύχω τον φίλο Brand Pitt -αχ και να παίζει καμία καλή ταινία, απ’ αυτές που τον δείχνουν έξτρα σέξι, λες και δεν είναι ήδη αρκετά. Κι ενώ μου τρέχουν τα σάλια και κεραυνοβολούμαι αποφασίζω κι υποστηρίζω ότι έχουμε χημεία, γιατί δες τον πώς παίζει και πώς κινείται, κοίτα αντιδράσεις, ακριβώς όπως σκέφτομαι κι αντιδρώ κι εγώ, θα κάναμε εκρηκτικό συνδυασμό μαζί. Meant to be, για να το καταλάβει κι εκείνος. Και τι πρέπει να κάνει τώρα ο καημένος; Να έρθει απ’ τα ξένα επειδή εγώ αποφάσισα ότι έχουμε χημεία και κρίμα είναι δηλαδή να σπαταλιόμαστε σε άλλες αγκαλιές;

Υπερβολή στο έπακρον για ακόμη μια φορά, αλλά σημασία έχει ο προορισμός κι όχι το ταξίδι και σε αυτήν την περίπτωση. Σημασία έχει το συμπέρασμα κι ελπίζω να έγινε τόσο κατανοητό όσο θα έπρεπε και να μην κάλεσες να με μαζέψουν.

Τίποτα δεν είναι αυτονόητο επειδή εσύ το αποφάσισες πως είναι. Επίσης, ακόμα και κάτι που μπορεί να βιώσεις μπορεί να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μπορεί να τύχει να μοιάζει με κάτι βαθύτερο ή μπορεί, πολύ απλά, να ‘ναι προσποιητό, καθώς κάποιος μπορεί να θελήσει εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να της δώσει μια γεύση έξτρα πικάντικη, έτσι για να προκαλέσει έναν παραπάνω γευστικό (κι όχι μόνο) οργασμό.

Πολύ άνετα κάποιος μπορεί να υποκριθεί πως νιώθει κι αυτός τη χημεία σας ακριβώς όσο τη νιώθεις κι εσύ, απλά για να απολαύσει λίγο παραπάνω το σεξ, για να περάσει πιο συναρπαστικά το χρόνο του, γιατί βαριέται, για να ξεπεράσει κάποιον (ή για να πείσει κάποιον πως τον ξεπέρασε), γιατί απλά σε βρίσκει ελκυστικό αλλά ως εκεί κι ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί το περίπλοκο ανθρώπινο μυαλό. Δεν είναι όλοι τόσο αθώοι όσο μας κάνουν να πιστεύουμε.

Γι’ αυτό το λόγο πάρε λίγο χρόνο παραπάνω και μία δεύτερη άποψη, συγκεκριμένα εκείνου του προσώπου, πριν βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα και βγεις να διαλαλήσεις πως ήταν τόσο έντονο που μάλλον ήταν καρμικό. Η χημεία είναι σίγουρα το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να σου πάρει κανείς απ’ τη σχέση σου, ακόμη κι αν αυτή έχει τελειώσει ή δεν ξεκίνησε καλά-καλά ποτέ. Ή σκάνε πυροτεχνήματα σε ένα σας άγγιγμα ή όχι. Δεν υπάρχει μέση λύση, μόνο δύο απόλυτα άκρα. Τα άλλα είναι συνήθως δευτερεύοντα και βολικά σχόλια, για να στολίσουμε κάτι χλιαρό σαν κάτι μοναδικό. Ούτε βιασύνες χωράνε εδώ, γιατί ο ενθουσιασμός της αρχής μπορεί να ξεγελάσει.

Η μονόπλευρη χημεία είναι κάτι σαν τον μονόπλευρο έρωτα, δεν υπάρχει -κι ακόμα κι αν κάποιος πιστέψει πως υπάρχει, απλά θα μείνει να ταλαιπωρείται, κυνηγώντας φαντάσματα.  Η χημεία δεν είναι απλή συναισθηματική αμοιβαιότητα, είναι έκρηξη, πόλεμος κι αρμονία μαζί.

Κι η αλήθεια είναι πως μόλις βρεις ένα άτομο που είναι όλα τα παραπάνω μαζί κι ακόμα περισσότερα, θα καταλάβεις ότι τόσο καιρό χαλιόσουν για άτομα που μαζί σου σχημάτιζαν παράλληλες γραμμές. Απόλυτες ευθείες που δεν πρόκειται να συναντηθούν ποτέ στη ζωή τους κι όχι εκρήξεις αλλά ούτε ένα τόσα δα μπαμ δεν ήταν ικανές να προκαλέσουν.

 

 

Συντάκτης: Αφροδίτη Χαλκοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη