Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί κάποιος επιλέγει ν’ απατήσει το σύντροφό του. Τι κερδίζει από κάτι τέτοιο; Τον εξιτάρει η όλη διαδικασία; Είναι σκατάνθρωπος; Δεν ξέρω.

Αλήθεια πώς μπορείς να προδώσεις έναν άνθρωπο με τον οποίο έχεις ζήσει κάποια πράγματα; Ακόμη κι αν δεν τον αγαπάς πια, μπορείς να είσαι ξεκάθαρος απέναντί του και να του πεις απλώς «χωρίζουμε». Γιατί να τον αναγκάσεις να βιώσει κάτι τόσο επώδυνο; Διότι είναι πολύ σκληρό ν’ ανακαλύπτεις κάτι τέτοιο, γιατί ακόμη κι αν η σχέση είναι σε τελικό στάδιο, δεν της αξίζει τέτοιο φινάλε.

Και δεν υπάρχει η δικαιολογία «έτυχε»! Τι πάει να πει «έτυχε»; Αυτά τα επιδιώκεις, τα κυνηγάς, δεν τυχαίνουν! Τουλάχιστον να έχεις το θάρρος να πεις «ήθελα και το έκανα», μην τσαμπουνάς δικαιολογίες που ούτε ένα παιδάκι δε θα πίστευε! Αν έστω και λίγο σέβεσαι τον άνθρωπό σου να είσαι ειλικρινής μαζί του, τουλάχιστον αυτό να κάνεις.

Και πες ότι ο άλλος δέχεται τη φθηνή απολογία σου και σε συγχωρεί, γιατί μετά το επαναλαμβάνεις; Άρα ο χαρακτήρας σου είναι τέτοιος, δε βρέθηκες απλά σε μια στιγμή αδυναμίας, είσαι ανίκανος να δημιουργήσεις μια υγιή σχέση ή να τελειώσεις αυτή στην οποία είσαι. Γιατί για να το κάνεις δεύτερη φορά, σημαίνει ότι η σχέση σου δε σημαίνει τίποτα απολύτως για σένα, είναι ανούσια, απλώς χρειάζεσαι μια ασφάλεια που στην προσφέρει, αλλά μέχρι εκεί.

Ναι, εδώ δε θα κατηγορήσω μόνο εσένα, θα κατηγορήσω και το σύντροφό σου, που σε πίστεψε, σε συγχώρησε και σε δέχτηκε πίσω άνευ όρων. Οφείλεις να ξέρεις πως όταν η απιστία σου χτυπήσει την πόρτα μία φορά, θα το ξανακάνει, μπορεί όχι σύντομα, αλλά θα παραμονεύει, θα παρακολουθεί και θα χτυπήσει ξανά. Αν θες να κάνεις μια καινούργια αρχή, είναι καλό να είσαι σίγουρος για τις υποσχέσεις του άλλου. Μη μου πεις ότι δεν μπορείς να νιώσεις αν σου λέει αλήθεια ή ψέματα, πες πως επέλεξες να εθελοτυφλείς, αλλά την αλήθεια τη γνωρίζεις!

Όσο τυφλωμένος και να είσαι απ’ τον έρωτα, κάποια πράγματα είναι προφανή, ειδικά μετά από μια τέτοια δοκιμασία. Διότι για να σε απάτησε κάτι έχει στραβώσει ή το άτομο ήταν «στραβό» απ’ την αρχή, απλά δεν ήθελες να το δεις! Τώρα που σου έδειξε μια τέτοια πλευρά του εαυτού του, γιατί δεν τον απομάκρυνες απ’ τη ζωή σου οριστικά; Ή αν ήθελες να σώσεις τη σχέση, γιατί δεν τσέκαρες τα αισθήματά του; Γιατί θες να βασανίζεσαι;

Όντως, υπάρχουν άτομα που θέλουν να βασανίζονται, βλέπεις αρκετές τέτοιες σχέσεις καθημερινά και απορείς «γιατί είναι μαζί;». Αυτά τα άτομα γνωρίζουν πολύ καλά τις απιστίες των συντρόφων τους, αλλά μένουν εκεί, σ’ αυτήν την κατάσταση και μέρα με τη μέρα μεγαλώνουν τη δυστυχία τους. Όχι, δεν το κάνουν από αγάπη, το κάνουν γιατί νομίζουν πως αν δεν πονέσουν, δε θα νιώσουν τον έρωτα. Τι ανοησία!

Ο έρωτας είναι ωραίος, επειδή σου δίνει φτερά για να πετάξεις, σε κάνει καλύτερο, πιο δυνατό, σου δείχνει την ουσία της ζωής. Ο ρόλος του δεν είναι να σε κάνει να «διπλωθείς» απ’ τον πόνο, να σε στείλει σε μια φρικτή κόλαση και να σου ρουφήξει κάθε ελπίδα για ζωή. Δυστυχώς, όμως, πολλά άτομα έχουν αυτή τη νοοτροπία, που διαρκώς διαιωνίζεται. Αυτά τα άτομα προτιμούν να υποφέρουν, είτε όντας μέσα σε μια φρικτή σχέση είτε κλαίγοντας για κάτι που δεν έχουν, κι αυτό το βαφτίζουν «έρωτα» και «αγάπη».

Δεν υπάρχει λόγος να υποβάλουμε τον εαυτό μας σε τέτοιες δοκιμασίες. Αν όλοι οι άνθρωποι ήταν ξεκάθαροι πρώτα με τον εαυτό τους και μετά με τους άλλους, οι σχέσεις θα ήταν πολύ πιο εύκολες κι αληθινές. Μη μένεις σε κάτι που δε σε ολοκληρώνει, πάλεψε να βρεις αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένο και χαρούμενο. Ναι, μείνε και μόνος, αυτό θα σε ωθήσει να μιλήσεις με τον εαυτό σου και ν’ ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι και τι θέλεις.

Να θυμάσαι κάτι: Μην κάνεις ποτέ στον άλλον αυτό που δε θα ήθελες να σου κάνουν!

 

Συντάκτης: Αθηνά Χρηστίδου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου