Το σπίτι σου είναι το καταφύγιό σου, ο προσωπικός σου παράδεισος κι ναός της ηρεμίας σου. Πρέπει να νιώθεις άνετα κι όμορφα εκεί μέσα. Όπου κι αν είσαι θέλεις να επιστρέψεις σπίτι σου για να ξεκουραστείς και να χαλαρώσεις ή ακόμα και να κρυφτείς απ’ τα προβλήματα τις καθημερινότητάς σου.

Μερικές φορές, όμως, αυτό δεν είναι εφικτό, γιατί κάποιοι το καθιστούν αδύνατο και σε κάνουν να θέλεις να σηκωθείς να φύγεις, να αλλάξεις σπίτι, γειτονιά, μπορεί και χώρα κι όχι, δεν είναι οι κατσαρίδες, είναι αυτή η κακή φάρα ανθρώπων που αποκαλούνται «κακοί γείτονες».

Έχεις ποτέ ξυπνήσει στις 7 παρά, πριν ακόμα χτυπήσει το ξυπνητήρι σου γιατί οι ένοικοι του επάνω διαμερίσματος αποφάσισαν να μαλώσουν πριν ακόμα πιούν καφέ; Αν η απάντηση στην ερώτηση είναι «ναι» τότε κατανοείς την κατάσταση και το πρόβλημα. Όλος ο κόσμος μαλώνει, θα μου πείτε, είναι κάτι φυσιολογικό κι αναπόφευκτό∙ καταντάει, όμως, κουραστικό και σπάει τα νεύρα μας όταν γίνεται καθημερινά. Σε αυτή την περίπτωση θέλεις να αλλάξεις σπίτι μπας και κοιμηθείς καμία ωρίτσα παραπάνω και στρώσει το δέρμα σου.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό, όχι, το μαρτύριο δε σταματάει εκεί. Υπάρχει και το είδος του γείτονα που αποφασίζει ότι το πεζοδρόμιο του ανήκει και βγάζει καρεκλίτσες και τραπεζάκια και κάθεται με όλο του το σόι μέσα στη μέση του πεζοδρομίου κι ελέγχει την κίνηση της γειτονιάς καλύτερα κι από αστυνομικό που κάνει έρευνα.

Το κερασάκι στην τούρτα, όμως, είναι όταν ο ίδιος γείτονας αποφασίζει ότι είναι ώρα να διασκεδάσει τον εαυτό του και βάζει το ράδιο στο τέρμα –σε άσχετες ώρες, εννοείται– και βέβαια το αποκορύφωμα είναι πως σχεδόν πάντα ακούει βαριά παλιά λαϊκά ακόμα και στις 10 το πρωί.

Φαντάσου ελεύθερα τώρα όλο αυτό το σκηνικό το καλοκαίρι με τα παράθυρα ανοιχτά, τη ζέστη, τον καβγά των από πάνω, τα τραγούδια, αλλά και τον πλανόδιο μανάβη με το ντάτσουν να φωνάζει απ’ το μεγάφωνο για πεπόνια και καρπούζια. Αλλάζεις χώρα, έτσι;

Μέσα σε όλα αυτά και για κάποιον ανεξήγητο λόγο, είναι άξιο περιέργειας για τους μεσήλικές της γειτονιάς σου η προσωπική σου ζωή. «Πού κοιμήθηκες εχθές; Ποιος κοιμήθηκε στο σπίτι σου; Πόσες φορές κοιμήθηκε αυτός ο κάποιος στο σπίτι σου; Πότε θα γίνει ο γάμος ή ο αρραβώνας; Γιατί το καθυστερείς; Τι δουλειά κάνεις; Πόσα λεφτά βγάζεις; Γιατί πήρες καινούριο αυτοκίνητο αφού δε βγάζεις τόσα λεφτά;».

Όλα αυτά τα καυτά ερωτήματα, που κάποιες φορές έκανες τον κόπο να απαντήσεις σε μερικά –να μη σε πουν κι ακατάδεκτο- κι ίσως ήταν ό,τι χειρότερο έκανες γιατί τότε δημιουργήθηκαν κι άλλα ερωτήματα, κι ο κύκλος δεν τελειώνει ποτέ, κι εσύ θες να τρέξεις σαν τον άνεμο και να κρυφτείς σε μια τρύπα να γλυτώσεις απ’ την ανάκριση και το επικριτικό βλέμμα, που σε κάνει να νιώθεις πιο ανασφαλής κι από όταν πας σε συνέντευξη για καινούρια δουλειά.

Η αλήθεια είναι πως το να βρεις καλό γείτονα είναι το ίδιο δύσκολο με το βρεις το άλλο σου μισό. Όσο ενοχλητικός είναι ένας γείτονας τόσο ενοχλητικός μπορεί να γίνει κι ένας άνθρωπος με τον οποίο δεν ταιριάζεις και προσπαθείς με το ζόρι να κάνεις σχέση μαζί του. Θα σε ενοχλεί ο χαρακτήρας του, οι συνήθειές του, ο τρόπος που μιλάει και τρώει, η μουσική που ακούει, οι ερωτήσεις που θα σου κάνει kai το γεγονός ότι θα προσπαθεί να ελέγξει τη ζωή σου θα σε κάνει έξω φρενών.

Όχι, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να μπορέσεις να αντέξεις τόση καταπίεση, είναι πολύ δύσκολο, αλλά κι ανώφελο να προσπαθείς τόσο πολύ για μια κατάσταση που το μόνο που σου προκαλεί είναι νεύρα.

Υπάρχει, βέβαια, μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στον ενοχλητικό γείτονα με τον ενοχλητικό σύντροφο. Τον σύντροφο μπορείς να τον χωρίσεις με απλές και περιεκτικές διαδικασίες και να απαλλαγείς από οτιδήποτε σε ενοχλούσε σε αυτή τη σχέση -απ’ τη στιγμή που όλο αυτό μεταξύ σας δεν είχε μέλλον κι ήταν φανερό. Τι κάνεις, όμως, όταν το σπίτι είναι δικό σου, άρα δεν μπορείς να το αλλάξεις και μένεις για μια ζωή δέσμιος με έναν άνθρωπο που δε σέβεται τους άλλους γύρω του κι επιβάλει την παρουσία του χωρίς κανέναν ενδοιασμό και τις ενοχλητικές του συνήθεις αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους;

Μήπως να του κάνεις τα ίδια και χειρότερα; Καζατζίδη εκείνος; Despasito στη διαπασών εσύ -για να μην προτείνω ACDC Back to black και τρομοκρατηθούν τα πιτσιρίκια της γειτονίας. Καβγά εκείνοι πρωί-πρωί, έρωτα εσύ τα ξημερώματα. Payback is bitch. Ή μήπως όλο αυτό οδηγήσει σε καινούρια κουτσομπολιά; Είναι φαύλος κύκλος. Αλλά είναι καλύτερα να το διασκεδάσεις παρά να μην μπορείς να κάτσεις στο σπίτι σου.

Συντάκτης: Λαμπρινή Ζεϊμπέκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη