Πολλοί άνθρωποι έχουν ως όνειρο, να βρουν έναν σύντροφο και να αράξουν εκεί. Να μοιραστούν τη ζωή τους μαζί τους, να αποκτήσουν κοινές εμπειρίες και να περάσουν τα χρόνια δίπλα του. Το είναι τους γυρίζει γύρω απ’ τον άλλον. Βάζουν παρωπίδες και δεν κοιτάνε δεξιά κι αριστερά. Δεν έχουν μάτια για κανέναν άλλον.

Υπάρχουν όμως κι εκείνοι οι άλλοι. Εκείνοι, που δεn μπορούν να είναι πιστοί. Που βλέπουν τον πειρασμό και δεn μπορούν να αντισταθούν. Που θέλουν να βάλουν το χέρι μες στο μέλι και να γευτούν  τον καρπό της αμαρτίας. Φαινόμενο πολύ σύνηθες και κοινό μυστικό μεταξύ των δεσμευμένων.

Δε θα το σκεφτούν πολύ. Όταν μέσα τους χτυπήσει το καμπανάκι, θα το ακούσουν και δε θα σπεύσουν να το βάλουν στο αθόρυβο. Αντιθέτως θα πέσουν με τα μούτρα, θα το απολαύσουν και δε θα έχουν κανένα ηθικό φραγμό. Χωρίς σκέψη θα καταρρίψουν το τείχος που χωρίζει το ηθικό απ’ το παράνομο.

Είναι γλυκό άλλωστε το παράνομο. Είναι σαν να παίρνει κάτι από κάποιον άλλον, το οικειοποιείται, το γεύεται και το απολαμβάνει. Αυτή η αίσθηση του κρυφτού τον  διεγείρει, του αυξάνει την αδρεναλίνη και τον κάνει να ζει μέσα στον κίνδυνο. Κι είναι γλυκός κι ερεθιστικός ο κίνδυνος. Παίζει με το μυαλό κι αυτό είναι τόσο ερεθιστικό.

Σε αυτό βέβαια συμβάλλουν κι οι χλιαρές σχέσεις. Συνήθως προκύπτουν από συνήθεια ή συμβιβασμό. Τον κάνουν, όμως, να βαριέται μέσα στη σχέση και ψάχνει μια διέξοδο, να εκτονώσει τα καταπιεσμένα του πάθη. Κι έτσι προκειμένου να μη χάσει τη σιγουριά και την ασφάλεια γίνεται άπιστος. Βρίσκει το θύμα του, το δελεάζει προκειμένου να επιτύχει το στόχο του.

Μάλιστα υπάρχουν εκείνοι, που δε δένονται συναισθηματικά πολύ και το έχουν πολύ εύκολο, να λυγίσουν μπροστά στην επικείμενη απιστία. Δε γνωρίζουν τι θα πει να είσαι πιστός σε κάποιον. Θα πέσουν εύκολα σε κρεβάτια ξένα. Για εκείνους δεν είναι απιστία, διότι πολύ απλά θα γυρίσουν στο νόμιμο κρεβάτι τους. Μόνο όταν δεθούν συναισθηματικά θα το θεωρήσουν ως τέτοια.

Οι ψυχολόγοι μάλιστα λένε πως ίσως ο φόβος τους να δεθούν συναισθηματικά τους ωθεί σε συνεχή απιστία. Προτιμούν να αλλάζουν σώματα και κρεβάτια κατ’ εξακολούθηση, παρά να μπλεχτούν με κάποιον παραπάνω. Βάζουν τα όριά τους, υψώνοντας τις άμυνές τους και τα τείχη τους. Προσπαθούν να προστατευτούν για να μην ερωτευτούν λοιπόν.

Μάλιστα λένε επίσης πως ο μια φορά άπιστος πάντα άπιστος. Διότι άμα έχεις βρει το κόλπο να μη σε καταλάβουν, πάντα θα βρίσκεις μια ευκαιρία να το κάνεις. Έχει μάθει τις δικαιολογίες που πρέπει να βρει, τα κρυφά μέρη που δε θα τον ανακαλύψουν, τους φίλους που θα του κάνουν πλάτες για να τον καλύψουν.

Πόσο μάλλον όταν η απιστία είναι ένα είδος επιβεβαίωσης. Του τονώνει τον εγωισμό, τον κάνει επιθυμητό και θελκτικό. Ποιος άλλωστε δε θέλει να νιώθει ότι περνάει η μπογιά του, πως είναι ωραίος και για κάποιον άλλον πέραν του νόμιμου συντρόφου του; Λίγο-πολύ όλοι, άσχετα αν το κάνουν ή όχι.

Πιστός ή άπιστος, ηθικός ή ανήθικος, θύμα ή θύτης, ό,τι και να είσαι αρκεί να είσαι εσύ. Κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει. Κανένας δεν είναι πιο σωστός απ’ τον άλλον. Ήρθες για να ζήσεις για σένα. Ή έχεις αντίθετη άποψη;

Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη