Σε πόσους από εμάς έχει τύχει να αναρωτηθούμε τι στο καλό βρήκαμε στον άλλον και τον ερωτευτήκαμε; Τι ήταν αυτό που μας έκανε να ανεβάσουμε το χειρόφρενο και να κάνουμε στάση στην αγκαλιά του. Εννοείται ότι τις περισσότερες φορές το πρώτο που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον είναι η εμφάνιση. Όμως αυτό κατά κανόνα ξεθωριάζει γρήγορα. Αλλά είναι αυτά που μας κρατάνε.

Το μυαλό, η γοητεία, η τρυφερότητα, οι ωραίοι τρόποι κι η χημεία είναι κάποια από αυτά που μας δελεάζουν και κάνουν τους άλλους ερωτεύσιμους. Ένα όμως από το πιο βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να υπάρχουν σε μια σχέση είναι ο θαυμασμός. Απαραίτητο συστατικό κάθε επιτυχημένου δεσμού. Εξιτάρει, ανεβάζει την αδρεναλίνη, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και σε ωθεί καθημερινά να ψάχνεις το μέσα του άλλου όλο και πιο πολύ. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να θαυμάζεις τον σύντροφό σου. Για όποιο λόγο και να το κάνεις πάντα θα κρατάει τον έρωτά σου ζωντανό.

Πολλές φορές ερωτευόμαστε και στοιχεία της προσωπικότητας του άλλου που εμείς δεν έχουμε. Για παράδειγμα μπορεί το ταίρι μας να έχει δυναμικό χαρακτήρα κι εμείς να είμαστε πιο χαμηλών τόνων. Ακριβώς τότε είναι η στιγμή που αυτή η διαφορετικότητα μας γοητεύει και μας δημιουργεί την επιθυμία να παρατηρήσουμε τις συμπεριφορές του άλλου και να προσπαθήσουμε να τις μιμηθούμε. Επίσης πολύ συχνά ερωτευόμαστε την ετοιμολογία του άλλου, την ευστροφία και τις έξυπνες ατάκες του. Αυτό είναι κάποια από τα προσόντα που ο άλλος χωρίς να κάνει απολύτως καμία προσπάθεια μας κάνει να παρακολουθούμε κάθε του λέξη με μεγάλο ενδιαφέρον και να εντυπωσιαζόμαστε από τον τρόπο έκφρασής του.

Υπάρχουν και αυτές οι φορές που γοητευόμαστε από χαρακτηριστικά του άλλου που έχουμε κι εμείς αλλά δεν το γνωρίζουμε και το αντιλαμβανόμαστε τη στιγμή που τα παρατηρούμε στον άλλον. Αν το καλοσκεφτούμε δεν είναι λίγες οι στιγμές  που διακρίνουμε τους εαυτούς μας να «μιμούνται» συμπεριφορές του άλλου μας μισού και τελικά να βλέπουμε ότι το είχαμε μέσα μας κι απλά δεν το ξέραμε.

Αν κάτσουμε να το σκεφτούμε θα συνειδητοποιήσουμε ότι ζευγάρια που είναι μαζί πολλά χρόνια μας φαίνονται σαν να μοιάζουν. Σαν να έχουν παρόμοιο τρόπο ομιλίας, ίδιο τρόπο σκέψης κι οι κινήσεις του σώματός τους αλλά κι οι αντιδράσεις τους να είναι πανομοιότυπες. Αυτό συμβαίνει γιατί με το πέρασμα του χρόνου ξεσηκώνουμε από τον άλλον αυτά που μας αρέσουν και τα προσαρμόζουμε στη δική μας προσωπικότητα. Αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά είναι κι αυτά που ερωτευόμαστε στον άλλον.

Είναι όμως και κάποια στοιχεία ενός χαρακτήρα που τα ζηλεύουμε, τα θαυμάζουμε, τα ερωτευόμαστε αλλά δεν μπορούμε να τα κάνουμε πράξη στη δική μας ζωή. Αγαπάμε την ψυχραιμία που μπορεί να έχει ο άνθρωπος μας, την αυτοεκτίμηση, τον αυθορμητισμό. Θα θέλαμε κι εμείς να μπορούμε να μη νιώθουμε το αίσθημα της ζήλιας ή να μην κρεμόμαστε πάνω από ένα κινητό για ένα μήνυμά του. Μας ελκύει o δυναμισμός, η αποφασιστικότητα, η προσαρμοστικότητα σε πρόσωπα και καταστάσεις αλλά πολλές φορές δεν μπορούμε να τα εφαρμόσουμε όσο κι αν θα το θέλαμε.

Όλα αυτά κι άλλα πολλά ερωτευόμαστε. Είναι δεκάδες πράγματα μαζί, που μας κάνουν να πούμε πως αξίζει να μείνουμε και να έρθουμε πιο κοντά με έναν άνθρωπο. Είναι στοιχεία που δεν έχουμε και θα θέλαμε να τα έχουμε. Είναι συμπεριφορές που θαυμάζουμε και προσπαθούμε να υιοθετήσουμε και στη δική μας καθημερινότητα. Είναι στάσεις ζωής που έχουν την ικανότητα να μας κάνουν να ανατρέψουμε όλα μας τα δεδομένα. Είναι απλές κινήσεις που λατρεύουμε και τις αποζητάμε σε κάθε άνθρωπο στη μετέπειτα ζωή μας. Είναι όλα αυτά που δε φαίνονται με την πρώτη ματιά αλλά με τον καιρό σε πείθουν ότι τελικά ερωτεύεσαι την ουσία κι όχι το περιτύλιγμα. Καψουρεύεσαι τις λεπτομέρειες κι όχι όσα εύκολα μπορούν να δουν κι όλοι οι υπόλοιποι.

Αγαπάς το βλέμμα κι όχι τα μάτια, καρδιοχτυπάς για όποιον σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

 

Συντάκτης: Μαρία Σοφιανού
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή