Οι σχέσεις δε χωράνε σε κουτάκια

Άραγε έχεις σκεφτεί ποτέ πόσους ανθρώπους έχεις συναντήσει στη ζωή σου; Με τους περισσότερους τυχαίνει να βρίσκεστε στην ίδια σχολή, στον ίδιο χώρο αναμονής ενός αεροδρομίου ή σ’ ένα πάρτι του παιδικού σου φίλου. Είναι εκείνη η στιγμή που έρχεται το timing που σου γνωρίζει αυτούς τους λίγους εκλεκτούς ανθρώπους που εμφανίζονται σε ανύποπτο χρόνο στη ζωή σου και σου προσφέρουν έναν μαγικό θησαυρό που κουβαλούν μαζί τους· σ’ αγαπούν χωρίς ταμπέλες.

Η αφορμή για τη γνωριμία σας μπορεί να μην είχε ερωτικό ενδιαφέρον και να ήταν μια απλή ερώτηση κάπου αδιάφορα μπορεί να γίνει η αφορμή για να γνωρίσεις τον άνθρωπο της ζωής σου. Αυτόν που θα σε κάνει να νιώθεις σημαντικός και θα σου δίνει τα εφόδια για να γίνεσαι ολοένα και καλύτερος καθημερινά· που μαζί του θα υπερνικήσεις κάθε φόβο σου, όπως αυτόν που είχες με τ’ αεροπλάνα στην παιδική σου ηλικία. Με μια απλή κουβέντα που μπορεί να καταλήξει σε μία σχεδόν σχέση και με τον καιρό να μετατραπεί σε μία σχέση ζωής. Ο άνθρωπος αυτός που έτσι τυχαία μπήκε στη ζωή σου θα γίνει αργότερα ο σύντροφός σου, ο άνθρωπός σου, ο φίλος σου κι ο κολλητός σου. Κι έτσι, από μια τυχαία συνάντηση που η συζήτηση αλλάζει διαρκώς και μεταπηδάτε με ευκολία απ’ το ένα θέμα στο άλλο κι ο ειρμός σας είναι ακατάπαυστος ξεκινάς ν’ αγαπάς έναν άγνωστο χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις αν τα συναισθήματά σου γι’ αυτόν είναι φιλικά ή ερωτικά.

Όλοι οι άνθρωποι στη ζωή μας ψάχνουμε έναν άνθρωπο για να μας ενθουσιάσει, να καταφέρει ν’ αλλάξει την κοσμοθεωρία μας κι ίσως να μας βοηθήσει να πιστεύουμε πως στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η αγάπη μας για έναν άνθρωπο δεν είναι δεδομένη, όσο κι αν θέλουν τα τρολς του φτηνού έρωτα να μας πείσουν πώς η αγάπη ζει στα μικροπράγματα. Οι σχέσεις δε χρειάζονται ταμπέλες και δε χρειάζεται ν’ ακούγονται δυνατά σε αίθουσες αναμονής, στα πάρκα και στις πλατείες. Είναι αυτή η ανάγκη που πολλές φορές, δημιουργεί την τάση να ερωτευόμαστε, να το ζούμε όσο πιο έντονα μπορούμε και να βγαίνουμε σε δημόσιους χώρους, να δείχνουμε τον έρωτά μας με λάθος τρόπους και με λάθος χειρισμούς.

Η ζωή μας όμως δε χωράει σε κουτάκια. Τα συναισθήματά μας δεν μπαίνουν σε πλαίσια κι έτσι πρέπει να είναι οι αληθινές σχέσεις· δε χρειάζονται οι ταμπέλες, δε χρειάζεται να προσπαθούμε καθημερινά να τετραγωνίσουμε τον κύκλο. Είναι όμορφο να σε αγαπούν με ανιδιοτέλεια. Να μη σε χαρακτηρίζουν ως έρωτα της ζωής τους αν δεν μπορούν να το υποστηρίξουν. Να μην σε αναφέρουν ως σχέση της ζωής τους αν σε περιφέρουν σαν τρόπαιο γύρω απ’ τις παρέες τους. Πρέπει ν’ αγαπάς έναν άνθρωπο για την αυθεντικότητά του, για τον χαρακτήρα του και για όλα αυτά που είδες με την πρώτη ματιά όταν τον γνώρισες τυχαία· έτσι τον γνώρισες και σίγουρα δε θα αλλάξει για σένα. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα κι η αλήθεια είναι πώς αν αλλάζαμε τόσο εύκολα όλοι οι άνθρωποι θα βλέπαμε τριγύρω μας καθρέπτες.

Στον έρωτα δε βάζουμε ταμπέλες.Η αληθινή αγάπη θα είναι πάντα εκεί για να μας διδάσκει ότι όσα λάθη κι αν έχουμε κάνει στην προηγούμενη ζωή μας πάντα θα υπάρχει ένας άνθρωπος για να ξεχωρίσει όσα δεν μπορούν οι άλλοι να δουν με γυμνό μάτι και βλέπουν με τα μάτια της ψυχής. Εκείνοι οι άνθρωποι που σε άφησαν απ’ τη ζωή τους γιατί δεν μπορούσαν να σε δεχτούν στη ζωή τους, δε σου αξίζουν.  Και δε σου αξίζουν γιατί εσύ είσαι άνθρωπος φτιαγμένος για σημαντικούς ανθρώπους, ξεχωριστούς που θα δουν με τα μάτια της ψυχής τους κι όχι με τα μάτια της εγωπάθειάς τους.

Οι σχέσεις, είτε διαπροσωπικές, είτε φιλικές ή ερωτικές δεν πρέπει να μπαίνουν σε ταμπέλες. Καταδικάσαμε τον έρωτα πίσω από ταμπέλες κι αφήσαμε τα ταμπού και τα στερεότυπα να τρώνε το μέσα μας για να καταλήξουμε, τελικά, μόνοι σ’ έναν κόσμο που νομίζει ότι όλα είναι ιδανικά κι η ζωή του χωράει σε κουτάκια.