Εγώ. Το μικρό και αθώο που δεν πίστευε στον έρωτα. Εκείνο το μικρό που φοβόταν να ανοιχτεί στον απέναντι. Το μικρό που πάντα ένιωθε, μόνο αν περιτριγυριζόταν από πολλούς. Το αθώο που τυχαίνει να βρίσκεται συνεχώς ανάμεσα σε ζευγάρια.

Και τότε ήρθες. Έτσι ξαφνικά, ήρθες. Παρόλο που σου είχα κλείσει την πόρτα, έμεινες εκεί να διεκδικείς. Αυτό ήταν που με εντυπωσίασε σε εσένα. Που δεν έφυγες. Που ρίσκαρες κι ας μην ήξερες αν θα με κατακτήσεις και πότε θα τα καταφέρεις.

Όλοι λένε πως όταν ερωτεύεσαι, η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή. Που όντως έτσι γίνεται, μα έχουν ξεχάσει την εγκεφαλική καύλα. Εκείνη που δίνει τον τόνο. Ναι, ο εγκέφαλος είναι που δίνει το έναυσμα και μετά ακολουθεί η καρδιά. Όλα τα εγκεφαλικά σου κύτταρα παίρνουν φωτιά.

Έτσι έπαθα κι εγώ μαζί σου. Στην αρχή μπορεί να έμοιαζε ακατόρθωτο, μα σιγά-σιγά όλος μου ο εγκέφαλος παρέλυε με κάθε σου βλέμμα. Δεν ήθελα και πολύ να καταλάβω πως βρήκα κι εγώ τον άνθρωπό μου. Εκείνον που έλεγα πως δε θα έβρισκα ποτέ. Καλά λένε τελικά πως τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις.

Γιατί αυτό είσαι. Το καλύτερο. Και θα συνεχίζω να το λέω ακόμη κι αν δε βγει αυτό που έχουμε. Επέμενες να αναλώνεσαι σε έναν κλειστό άνθρωπο. Αφιέρωνες χρόνο σε αυτόν κι ας μην είχες πάντα την ανταπόκριση που περίμενες.

Δεν προσπάθησες να με αλλάξεις, ούτε να μου επιβληθείς. Με δέχτηκες όπως ήμουν, με όλα μου τα ελαττώματα. Κατάφερες με την επιμονή σου να με κάνεις να ξεκουμπωθώ, να χαλαρώσω γύρω σου, να σου ανοιχτώ.

Μπορώ να πω πως νιώθω ασφαλής μαζί σου. Δε φοβάμαι τίποτα. Σε εμπιστεύομαι απόλυτα. Δε με νοιάζει τι νομίζουν οι άλλοι. Ας λένε πως δεν πρέπει ποτέ να έχεις τυφλή εμπιστοσύνη στον άλλον. Εγώ σε εσένα όμως έχω κι ας είναι ρίσκο αυτό.

Δεν μπορεί να είναι τυχαίο που προσπαθούσες τόσο πολύ, όπως ούτε τυχαίο είναι το ότι κατάφερες να με κάνεις να σε εμπιστευθώ. Δεν ήρθες στη ζωή μου απλά για να φύγεις. Ήρθες για να μείνεις.

Εξάλλου για αυτό σε ερωτεύτηκα. Ούτε για τα λουλούδια, ούτε για τα ρομαντικά ραντεβού. Για όλα εκείνα τα μικρά που πολλοί δεν τα εκτιμούν πλέον. Και ξέρεις πως σε ερωτεύομαι σε κάθε σου ματιά και χαμόγελο, όχι μόνο σε κάθε σου άγγιγμα.

Για μένα, το να ερωτεύομαι σημαίνει να σε βλέπω να κοιμάσαι δίπλα μου και να νιώθω την ζεστασιά σου, την ανάσα σου. Να ξαπλώνω επάνω στο κορμί σου, κοντά στο στήθος σου και να ακούω τον χτύπο της καρδιάς σου. Εκείνον τον ήχο που μπορεί και καθησυχάζει την ταραγμένη συνεχώς ψυχή μου. Θέλω απλά να ξυπνάω και να σε βλέπω.

Σε ερωτεύομαι κάθε φορά που βλέπω εκείνον τον ενθουσιασμό σου όταν πετυχαίνεις τους στόχους σου. Γιατί ξέρω πόσο προσπάθησες για να τα καταφέρεις. Και τότε είναι που ανοίγω τα χέρια μου να σε αγκαλιάσω. Απλά να σε κλείσω εκεί για να αισθανθείς όλη την αγάπη που σου έχω, αν μπορείς να την καταλάβεις. Για να σου δείξω πως δεν είμαι δίπλα σου μόνο για τα καλά, αλλά και για τις στιγμές που νιώθεις πως τίποτα δεν πηγαίνει καλά και απογοητεύεσαι.

Μπορώ να πω πως πλέον σου εμπιστεύομαι και την ίδια μου τη ζωή, γιατί ξέρω πως με κάνεις χαρούμενη και πως θα συνεχίσεις να το κάνεις. Γιατί ξέρω πια πως το αγαπημένο σημείο της ημέρας είναι όταν είμαι μαζί σου, όταν μιλάω μαζί σου, όταν σε νιώθω.

Και συνεχίζω μαζί σου, πιστεύοντας πως η ζωή θα με αφήσει να είμαι μαζί σου. Αν όχι για πάντα, τουλάχιστον για όσο κρατήσει. Γιατί έτσι είναι ο έρωτας μωρό μου. Γιατί ο έρωτας δεν είναι μόνο τα ραντεβού, οι ρομαντικές ταινίες, τα λουλούδια. Έρωτας είναι όλα τα μικρά που κανείς άλλος δε βλέπει.

Συντάκτης: Μαρία Τσίβικου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή