Είμαστε μέσα σ’ ένα όχημα και προχωρούμε. Το όχημά μας δοκιμάστηκε κι αποδείχθηκε ότι αντέχει τόσο σε υψηλές, όσο και σε χαμηλές ταχύτητες. Ωστόσο, μας φεύγει κάποια στιγμή ο έλεγχός του και το όχημά μας καρφώνεται πάνω σ’ ένα δέντρο. Εκεί, λοιπόν, τελειώνει η διαδρομή μας κι ανασυρόμαστε απ’ το όχημα.

Τότε, ίσως να επιθυμήσουμε να πάρουμε για επισκευή το διαλυμένο αυτοκίνητό μας και να θέλουμε να το κρατήσουμε στη ζωή μας. Μπορεί, όμως, να προτιμήσουμε να μην μπούμε ποτέ ξανά στο όχημα που προκάλεσε τη σφοδρή σύγκρουσή μας πάνω στο δέντρο και να το εγκαταλείψουμε.

Σε μια φιλική σχέση, λοιπόν, μπορεί να συμβεί ακριβώς το ίδιο πράγμα. Πρέπει, πρώτα, να υποθέσουμε ότι το όχημα, είναι μια φιλία που διαγράφει τη διαδρομή της κι έχει δοκιμαστεί κι αντέξει σε οποιαδήποτε «ταχύτητα». Όμως, αναπάντεχα, ένα μεγάλο πρόβλημα τη ρίχνει σφοδρά πάνω στο δέντρο και την καταστρέφει. Τότε, ή που θα την επισκευάσουμε ξανά και θα την κρατήσουμε στη ζωή μας, ή μπορεί να μη θέλουμε πια καμία σχέση μ’ αυτήν και να την τερματίσουμε.

Θα καταπιαστούμε, όμως, με την περίπτωση που το όχημά μας κι άρα η δοκιμασμένη φιλία μας, διαλύεται μετά το πρόβλημα που συνάντησε και τερματίζεται. Όμως, μετά από καιρό, αποφασίζουμε να την πάρουμε για «επισκευή» και να φέρουμε ξανά τ’ όχημά μας στη ζωή μας.

Όταν μια δυνατή φιλία προσέκρουσε πάνω σε ένα μεγάλο πρόβλημα και καταστράφηκε, τότε –αν την επισκευάσουμε μετά– θα είμαστε πιο προσεκτικοί στο «οδήγημά» της. Θα ξέρουμε πώς ν’ αποφεύγουμε τα «δέντρα» που θα βρίσκουμε στο πέρασμά μας και θα την οδηγούμε με περισσότερη περίσκεψη, για ν’ αποφευχθούν μελλοντικές συγκρούσεις.

Όμως, και να συγκρουστούμε ξανά πάνω σ’ ένα δέντρο, θα είμαστε πιο καλά προετοιμασμένοι πια για ν’ αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που, ενδεχομένως, θα προκύψει. Θα μπορούμε να επισκευάσουμε αμέσως τη βλάβη που θα υποστεί η φιλία μας και θα την προσπεράσουμε, χωρίς την τελεσίδικη απογοήτευση, που έφερε το πρώτο χτύπημα που δέχτηκε.

Αν επισκευάσουμε μια φιλία που καταστράφηκε μετά από ένα μεγάλο πρόβλημα και τη βάλουμε ξανά στη ζωή μας, σημαίνει πως κατάφερε ν’ αναδειχθεί ισχυρότερη απ’ τη «σύγκρουση» και να την ξεπεράσει. Με την επίγνωση της δύναμης του «οχήματός» μας, λοιπόν, θα το επαναφέρουμε στη ζωή μας κι φιλία μας θα είναι ακόμη πιο ισχυρή από πριν.

Με την απώλεια του «οχήματός» μας, έπειτα απ’ τη σύγκρουση που δέχτηκε και συνεχίζοντας τη διαδρομή μας χωρίς αυτό, θ’ αντιληφθούμε τη σημαντικότητά του. Για να θέλουμε να το επισκευάσουμε, θα πει πως όχι μόνο ήταν ευχάριστη η πορεία μας μέσα σ’ αυτό, αλλά θα κρίνουμε την ύπαρξή του κι ως απαραίτητη για τα επόμενα οδηγήματά μας.

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως μια φιλία μπορεί να συγκρουστεί σφοδρά πάνω σ’ ένα «δέντρο» και να διαλυθεί. Τότε, πολύ πιθανόν να μη θέλουμε να την επισκευάσουμε και να προτιμήσουμε να μην ξαναμπούμε ποτέ σ’ αυτήν.

Μπορεί, όμως, να θελήσουμε κάποια στιγμή να την επαναφέρουμε στη ζωή μας. Τότε, θα την οδηγούμε πιο προσεκτικά, θα ξέρουμε καλύτερα πώς ν’ αντιμετωπίζουμε τα τρακαρίσματά της και θα μπαίνουμε στο όχημά μας με τη βεβαιότητα πως μας είναι απαραίτητο για να προχωρήσουμε.

 

Συντάκτης: Δημήτρια Κουρίδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη