Κάποιες μέρες, κάποιοι μήνες, κάποιες περίοδοι της ζωής μας είναι πιο ζόρικες απ’ τις υπόλοιπες. Δε σου έχει τύχει κάποιες μέρες απλά να μην είσαι καλά; Να μην έχεις τα ίδια κέφια που είχες κάποτε; Σε όλους μας συμβαίνει κι αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να σε προβληματίζει. Δεν πάει κάτι λάθος μαζί σου. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχεις κακές μέρες, κακές στιγμές. Με απλά λόγια, είναι οκ να μην είσαι πάντα οκ! Κανένας μας δεν είναι διαρκώς καλά, ευδιάθετος κι ορεξάτος.

Είναι αυτό που λέμε «δεν είμαι σε mood σήμερα». Ίσως κάτι να έγινε, ίσως να ξύπνησες στραβά. Ε, και; Δε χάλασε κι ο κόσμος, δεν ήρθε το τέλος. Όλοι το δικαιούμαστε. Κάθε άνθρωπος περνάει τις λεγόμενες κακές φάσεις του. Γι’ αυτές μπορεί να ευθύνονται πολλοί λόγοι. Ασχέτως, λοιπόν, με το τι σε έκανε να χαλαστείς, να χάσεις την όρεξη και το κέφι σου, σημασία έχει να κατανοήσεις πως είναι ένα απολύτως φυσιολογικό, αποδεκτό και σύνηθες φαινόμενο. Δε θα σε κρίνει κανένας επειδή σήμερα έχεις τις μαύρες σου. Κι αν σε κρίνουν, δηλαδή, πρόβλημα δικό τους, όχι δικό σου.

Μην αφήσεις οποιαδήποτε αρνητική κατάσταση να σε πείσει πως είναι μόνιμη, να σε χαλάσει και να σε πάρει από κάτω. Άλλωστε, είσαι πιο δυνατός απ’ ό,τι κι αν στράβωσε. Αρκεί να σκέφτεσαι λογικά, να πιστεύεις σε σένα. Όλοι βιώνουν κακές στιγμές. Σκέψου, όμως, πόσο να κρατήσει αυτή η ανάποδη περίοδος; Μερικές στιγμές είναι μόνο, μην τις ταυτίζεις με ολόκληρη τη ζωή σου.

Δε θα ‘σαι για πάντα στα κάτω σου. Το ξέρεις κι εσύ, η ζωή είναι απρόβλεπτη, διαρκώς αλλάζει. Για πόσο καιρό μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου έτσι; Ένα μήνα, ένα εξάμηνο, βαριά ένα χρόνο, αναλόγως της σοβαρότητας της κατάστασης. Κι είναι εντάξει να πάρεις το χρόνο σου, κανείς δε θα σε πιέσει, αλλά κάποια στιγμή θα το ξεπεράσεις ή θα το συνηθίσεις. Όλο και κάτι ή κάποιος θα βρεθεί να κάνει το χειλάκι σου να σκάσει ένα χαμόγελο.

Θα ‘ρθουν και κάποιες μέρες που το μόνο που θα χρειάζεσαι και πραγματικά θα επιθυμείς είναι να μείνεις σπίτι σου. Να χαλαρώσεις, να βάλεις ένα ποτήρι κρασί, να ακούσεις μουσική από Louis Armstrong μέχρι Ρέμο, ό,τι εσύ γουστάρεις, να φοράς τις πιτζάμες σου ή και να κυκλοφορείς με τα εσώρουχα, γιατί έτσι σου αρέσει, να μη βγεις έξω, να μη δεις ψυχή, να μην ανταλλάξεις κουβέντα.

Τι κι αν σου λένε οι φίλοι σου «Έλα, μη χαλιέσαι, μην είσαι έτσι». Θες να φωνάξεις «αφήστε με να χαλαστώ, να είμαι όσο χάλια θέλω, να το βιώσω». Γιατί ο καθένας μας ξέρει μόνο για τον εαυτό του πότε θα είναι πραγματικά έτοιμος να ξεπεράσει την οποιαδήποτε φάση.

Ίσως να χρειάζεται την ηρεμία σου, μια αγκαλιά, ένα παγωτό, ένα ταξίδι ή να κλειστείς σε ένα δωμάτιο μόνος μέχρι να το ξεπεράσεις. Μόνο εσύ γνωρίζεις τι είναι αυτό που έχεις ανάγκη για να νιώσεις καλύτερα. Αποδέξου το και δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Όπως και να έχουν τα πράγματα, το μόνο σίγουρο είναι πως θα φτιάξουν -όλα περνάνε, πάντα περνάνε.

Οι δυσκολίες υπάρχουν στη ζωή μας γιατί έτσι πρέπει. Για να εκτιμάμε τις όμορφες στιγμές. Άσχετα με το ποιες υπερτερούν. Ό,τι κι αν ζήσαμε, αυτό που τελικά μένει είναι οι καλές στιγμές κι όχι δυσκολίες που βιώσαμε. Σημασία δεν έχει πόσο άσχημα αισθάνεσαι σήμερα, αλλά τι θα κάνεις για να το αλλάξεις και να χαμογελάσεις αύριο!

Συντάκτης: Ειρήνη Δίγκογλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη