Προσωπικά, χωρίς το αυτοκίνητό μου δεν μπορώ. Εκτός από μεταφορικό μέσο, το έχω συνδέσει μέσα μου σαν τη δίοδο για την ελευθερία και την ξεγνοιασιά. Δε νομίζω πως μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου δίχως αυτό. Εάν έχεις κι εσύ, με καταλαβαίνεις. Έφτασες στο σημείο να το αγαπάς, να το καθαρίζεις με στοργή και φροντίδα. Να στεναχωριέσαι όταν το χτυπήσεις κάπου ελαφρά. Μάλιστα, του έχεις δώσει κι όνομα. Έλα, σε μένα μπορείς να το παραδεχτείς. Άλλο που δεν το φανερώνεις στους γύρω σου γιατί ξέρεις πως θα σε κοροϊδέψουν.

Είναι η χρονική στιγμή που ο ήλιος εκπληρώνει το σκοπό του για σήμερα, αποχωρεί σιγά-σιγά στα ενδότερά του. Το σκοτάδι απλώνεται, κάτι που σε ιντριγκάρει ιδιαίτερα. Δεν μπορείς να αντισταθείς. Αρπάζεις το κλειδί κι αφήνεις τα υπόλοιπα πίσω σου. Ανάβεις τη μηχανή, ακουμπάς το τιμόνι και ζωγραφίζεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Νιώθεις ότι ήρθε η ώρα.

Αλλάζεις ταχύτητες με το μοχλό κάτω απ’ τα χέρια σου να «ζεματάει» όσο περνάει ο χρόνος. Αναπτύσσεις σύντομα ταχύτητα. Κατεβάζεις τα παράθυρα κι αυτό το αεράκι που εισέρχεται στο εσωτερικό, σε χαϊδεύει, γραπώνεται πάνω σου. Διακατέχεσαι αμέσως από αδρεναλίνη. Επίτιμη καλεσμένη η μουσική, που σε συνοδεύει στο ταξίδι σου. Δε γνωρίζεις προς τα πού πηγαίνεις ούτε πότε θα γυρίσεις. Είσαι εσύ κι ο δρόμος. Εσύ, το αμάξι σου και το εντάξει σου.

Οι μύες σου έχουν χαλαρώσει, κόβεις ταχύτητα για να το απολαύσεις καλύτερα. Η ευθεία είναι μεγάλη και δε διστάζεις να το εκμεταλλευτείς. Θυμάσαι πως έχεις ένα μικρό κουτάκι μπίρας κάπου ξεχασμένο. Δειλά-δειλά το ανοίγεις και πίνεις καμιά γουλίτσα πού και πού.

Καθώς ο άνεμος βολτάρει μαζί σου κι ο δρόμος είναι μόνο δικός σου, νιώθεις ελεύθερος, νιώθεις πως μπορείς να καταφέρεις τα πάντα, δεν υπάρχει κάτι για να σε σταματήσει. Όλες οι ανησυχίες σου αποχωρούν. Εισπνοή, εκπνοή κι ο κόσμος γίνεται ομορφότερος. Τα δεσμά, εκείνα που σε συγκρατούσαν στη γη κόβονται. Η χίμαιρα των σκέψεων και των συναισθημάτων σου δαμάζεται. Ηρεμείς εσωτερικά μα κι εξωτερικά.

Σαν τις βραδινές βόλτες με το αμάξι δεν είναι τίποτα κι ειδικά αν φορτώσεις και όλο το παρεάκι σου μαζί. Τραγουδάτε το αγαπημένο σας τραγούδι, κάποιοι στα πίσω καθίσματα χορεύουν κι αυτές οι μικρές αλλά και ταυτόχρονα ξεχωριστές στιγμές θα μείνουν χαραγμένες μέσα σου. Θα σας φέρουν πιο κοντά. Μπορεί να κάνετε διάφορες στάσεις, να αγναντεύετε τη θέα, στη συνέχεια φωτογραφίες και πειράγματα. Το αυτοκίνητο δε σταματάει να κινείται κι οι επιβάτες του δεν επιθυμούν να αποβιβαστούν. Γιατί άλλωστε να το κάνουν; Βόλτα προς το άγνωστο με τη γοητεία του να σας συναρπάζει.

Αν λοιπόν είχες μια δύσκολη μέρα και δεν ξέρεις τι να κάνεις, αδιαμφισβήτητα«ανέβα» στο τιμόνι σου και νιώσε τις ευεργετικές ιδιότητές του. Κάλεσε και παρέα αν σου αρέσει καλύτερα. Να είσαι σίγουρος πως δε θα το μετανιώσεις. Πρόσεξε μόνο μη σου γίνει συνήθεια κι εν τέλει λατρεία.

Συντάκτης: Λένα Δεληγιαννίδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη