Απ’ τα πρώτα χρόνια που ο άνθρωπος ξεκίνησε να γράφει, προσπαθεί να περιγράψει τον έρωτα και τα συναισθήματα που του δημιουργεί. Όλοι όσοι έγραψαν, γράφουν και θα γράψουν για τον έρωτα έχουν απόλυτο δίκαιο κι άδικο ταυτόχρονα.

Έτσι κι εγώ, μία από αυτούς, αποφάσισα να μιλήσω για έναν έρωτα που ποτέ δεν είχα ξανασκεφτεί μέχρι πρόσφατα, τον έρωτα που στην πραγματικότητα διαρκεί μόνο δευτερόλεπτα. Τον έρωτα που ίσως έχει την πραγματική μορφή αυτού του πολυσυζητημένου κυρίου.

Το ότι ο έρωτας περνάει πάντοτε, θα το πάρουμε για δεδομένο. Το αναλύσαμε, το ζήσαμε, το εμπεδώσαμε. Αν θέλει μεταμορφώνεται σε αγάπη, αν θέλει σε μίσος, αν θέλει σε μακροχρόνια εμμονή. Αλλά φεύγει, μεταλλάσσεται. Πόσο νομίζετε διαρκεί όμως; Και τι μορφές παίρνει;

Ερωτευόμαστε άλλους ανθρώπους κυρίως μετά από μία σειρά συμβάντων. Ερωτευόμαστε τα μάτια, τη φωνή, τις κοινές ανησυχίες. Ερωτευόμαστε το μήνυμα στο τηλέφωνο που έρχεται με συστηματικούς ρυθμούς, την ανυπομονησία μας να ειδωθούμε, ερωτευόμαστε τις πεταλούδες στο στομάχι που μας κάνει ο άλλος νιώθουμε.

Έρωτας είναι το κάθε ένα από αυτά μόνο κι όλα μαζί εξίσου. Είναι σχεδόν αδιανόητο, όμως, πως αυτό το παντοδύναμο συναίσθημα μπορεί να γεννιέται μόνο μετά από συναναστροφές με άλλους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσε αυτός ο πεισματάρης διαβολάκος να εμφανίζεται μόνο όταν βρούμε κάποιον που να αξίζει να μας φέρει τα πάνω κάτω;

Έρωτας λοιπόν -όπως είπα και πιο πάνω- είναι η καθημερινή τριβή. Είναι τα χάδια στα μαλλιά μετά τα μεσάνυχτα, είναι οι κουβέντες στις τρεις το πρωί για τους μεγάλους σου φόβους. Έρωτας είναι οι αυθόρμητες εξορμήσεις και τα χειμωνιάτικα παγωτά, είναι τα ξαφνικά τηλεφωνήματα και τα στιχάκια σε σημειώματα. Είναι οι αγκαλιές και τα γέλια στα πατώματα. Έρωτας είναι τα ηλίθια δωράκια που μόνο εσείς καταλαβαίνετε. Έρωτας είναι η κάθε στιγμή σας που κάνει την ψυχή να χαμογελά.

Ωστόσο, είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε ερωτευτεί άλλα πράγματα, ανεξάρτητα από ανθρώπους γύρω μας. Παραδέξου πως έχεις πιάσει τον εαυτό σου άπειρες φορές να σκάει χαμόγελα, να νιώθει το στομάχι του να σφίγγεται, να γεμίζει ευφορία απ’ το πουθενά.

Έρωτας είναι τα δέντρα που ανθίζουν την άνοιξη ή τα φύλλα που πέφτουν το φθινόπωρο. Έρωτας είναι η άβολη συζήτηση των μπροστινών σου στο τρένο που μόλις γνωρίστηκαν και ανοίγονται σιγά-σιγά. Έρωτας είναι οι χουζούρικες Κυριακές στο σπίτι με ταινία και καφέ ή οι μεσοβδόμαδες βόλτες στη θάλασσα. Έρωτας είναι η μυρωδιά απ’ το αγαπημένο σου φαγητό κι εκείνο το τραγούδι που είχες να ακούσεις χρόνια και παίζει τυχαία στο ράδιο.

Έρωτας είναι οι βεράντες με θέα το ηλιοβασίλεμα κι οι jazz μουσικές στο βάθος. Πόσες φορές ερωτεύτηκες τον αυγουστιάτικο ουρανό καθώς κάπνιζες δίπλα στη θάλασσα; Έρωτας είναι οι κολλητοί που εμφανίζονται ακριβώς όταν τους χρειάζεσαι και τα γέλια μαζί τους μέχρι το ξημέρωμα. Έρωτας είναι τα τσιγάρα στις βεράντες και μία μπουκάλα κρασί με δύο καλούς φίλους. Έρωτας είναι τα αεροπλάνα που σε πάνε μακριά κι οι άγνωστοι στο δρόμο που σου χαμογελάνε χωρίς λόγο. Έρωτας μπορεί να ‘ναι η δουλειά σου, είναι τα χόμπι που σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός.

Έρωτας είναι ό,τι θέλει η ψυχή σου να ονομάζει έρωτα. Έρωτας είναι να είσαι ανοικτός στον καθημερινό, στον στιγμιαίο έρωτα. Έρωτας είναι να ζητάει η καρδιά σου έρωτα. Όμως πρόσεξε, πολλές φορές, έρωτας είναι η ιδέα σου για τον έρωτα που δεν μπορείς να βγάλεις απ’ το μυαλό σου. Αυτός, είναι ο πιο παραπλανητικούς από όλους, αλλά ίσως ο μόνος που αξίζει να αποφύγεις συνειδητά.

Συντάκτης: Χαρά Αναξαγόρα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη