Λένε ότι η αξία ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ τον τρόπο που φεύγει απ’ τη ζωή σου κι ως τώρα η ιστορία το έχει επιβεβαιώσει απόλυτα. Εντάξει, χωρίσαμε –όμορφα ή άσχημα, δεν έχει σημασία– όσο δύσκολος όμως κι αν ήταν ο χωρισμός, με τις αναρτήσεις που κάνετε εσείς οι πρώην στα social media μας το κάνετε τόσο εύκολο να σας ξεπεράσουμε, αφού πλέον τα ποστ σας αποτελούν το νούμερο ένα θέμα συζήτησης με την παρέα μας.

Γιατί οι φίλοι, θέλεις-δε θέλεις, παρακολουθούν σαν κατάσκοποι τα κοινωνικά μέσα και σ’ ενημερώνουν για όλες τις κινήσεις τους. «Φίλε, μίλησέ μου λίγο για το στόρι του δικού σου (ή της δικιάς σου, αντίστοιχα). Μη μου πεις ότι δεν το είδες! Κάτι θα παίρνει, δεν εξηγείται».

Αχ, πόσο πιο απλά και ξεκάθαρα ήταν τα πράγματα πριν απ’ τα social media! Θυμάσαι; Τότε που το σχολικό φλερτ γινόταν με ένα ραβασάκι, το εφηβικό με μπουκάλα στο πάρτι του κοινού συμμαθητή κι αργότερα με αναπάντητες, ένα τηλεφώνημα, μια ματιά και κεράσματα, όταν πλέον γίναμε ενήλικοι.

Σήμερα μπορεί το «να γίνουμε φίλοι στο Facebook» να διευκολύνει την αρχή της επικοινωνίας, αλλά τι γίνεται όταν η σχέση κάνει τον κύκλο της και παραμένεις ακόμα κοινωνικά δικτυωμένος με τον άλλον; Ποια η θέση σου σε όλο αυτό; Τότε, αν απορρίψουμε τη διαγραφή για λόγους ανωτερότητας, συχνά προκύπτουν εκείνες οι άβολες στιγμές, το λεγόμενο «τσίρκο» -το οποίο ενδείκνυται μόνο για γερά στομάχια, τουλάχιστον μέχρι να το πάρεις απόφαση πως ο χωρισμός είναι οριστικός τόσο στη φυσική όσο και στη διαδικτυακή του διάσταση.

Ανάλογα με τη φύση του καθενός, άλλος υπεραναλύει και το σημείο στίξης στο νέο στάτους του πρώην και ψάχνει να βρει κάθε κρυμμένο νόημα (γιατί είναι πεπεισμένος πως υπάρχει), άλλος καταλήγει σε δυο-τρία πιθανά σενάρια κι άλλος αρκείται απλά στο να αναφέρει στο κολλητάρι πως το πρώην αμόρε του έκανε φρέσκια ανάρτηση.

Βρίσκεστε γενικότερα σε μια φουλ παρατηρητική φάση, κάθε λεπτομέρεια έχει σημασία. Απ’ τις πρώτες βασικές κινήσεις που κάνει κάθε πρώην που σέβεται τον εαυτό του (ή κι όχι) είναι να σβήσει τις κοινές φωτογραφίες και με αυτό το σήμα κατατεθέν ξεκινάει η μάχη. Συνήθως έχει περάσει ένα διάστημα, δυο-τριών εβδομάδων ας πούμε, για να θεωρηθεί κι ο χωρισμός οριστικός, πριν αρχίσετε να σβήνετε τις ψηφιακές κοινές στιγμές σας.

Η διαγραφή φωτογραφιών (πόσο μάλλον του ίδιου του προσώπου) ειδικά ευθύς αμέσως μετά το «χωρίζουμε» είναι ομολογουμένως μια ανώριμη κίνηση. Άλλοι την ερμηνεύουν ως μια κίνηση απελπισίας, σαν να θες να δώσεις μια πάσα στον άλλον για να ασχοληθεί μαζί σου. Εντάξει, μετά από καιρό είναι νορμάλ να μη θες να βλέπεις αυτές που στάζουν μέλι, να είστε όμως κι άνθρωποι. Εξάλλου, οι φωτογραφίες είναι αναμνήσεις, είναι στιγμές και το ότι θα διαγράψετε μια φωτογραφία, δε σημαίνει ότι αυτόματα διαγράφετε και τον συγκεκριμένο άνθρωπο -κι ας βόλευε απίστευτα αν τα πράγματα ήταν έτσι απλά.

Αφού τσεκάραμε, λοιπόν, κι οι δύο πως οι φωτογραφίες έχουν διαγραφεί γρήγορα-γρήγορα, αποφασίζουμε να ξεχάσουμε λέξεις όπως η αξιοπρέπεια, το επίπεδο, ο πολιτισμός κι εκτός απ’ την παρέα μας, πλέον διασκεδάζουμε και τους διαδικτυακούς μας φίλους, εφόσον πλέον το όλο κλίμα περνά σε μια ανταγωνιστική φάση, με μπηχτές να πηγαινοέρχονται. Δεν ξέρω αν έχει τύχει και σε εσάς, αλλά νομίζω πως το quote «ουδείς πιο αχάριστος εκ του ευεργετηθέντος» παίζει πολύ συχνά στις οθόνες, πιο πολύ κι από διαφημίσεις προϊόντων. Αποφάσισες να συνεχίσεις τη ζωή σου; Αποφάσισες να αφήσεις πίσω σου έναν άνθρωπο που σε πόνεσε; Γίνεσαι ξαφνικά κι αχάριστος κι άκαρδος κι αναίσθητος κι όλα τα κακά του κόσμου∙ τι, δεν το ήξερες;

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικτυακής μάχης θα υπάρξουν απώλειες, θύματα και τραυματισμοί -κυρίως εγωισμών. Κι αφού έχει περάσει το μήνυμα ο πρώην ότι πληγώθηκε μέσα από τραγούδια, στάτους και φωτογραφίες με quote – ποιο υπονοούμενο, μόνο το tag στην ανάρτηση με το όνομά σου λείπει– προχωράμε στην περίοδο της ανασυγκρότησης που περνάει απ’ όλα τα νυχτερινά μαγαζιά της πόλης σας με πολλούς καπνούς, χορούς κι αλκοόλ. Χωρίς καμία ντροπή φυσικά στα στόρι πρέπει να φανεί ότι διανύουν την πιο γαμάτη εργένικη περίοδο της ζωής τους. Γελάνε, περνάνε τέλεια και φυσικά τραβάνε βίντεο κάθε που παίζουν αυτά τα ωραία τραγούδια χωρισμού τύπου «Σ’ αφήνω τώρα στον επόμενο», «Περνώ και μόνη μου καλά» κλπ.

Απόφυγε τα κρυπτογραφημένα status, απόφυγε όλο αυτό το τσίρκο. Το νόημα δεν είναι τόσο ασαφές όσο νομίζεις! Και να ήταν όντως αινιγματικό, δηλαδή, πέφτει τέτοια υπερανάλυση απ’ την παρέα, που δεν περνάει τίποτα απαρατήρητο. Αν έχεις να πεις κάτι, κάν’ το απευθείας με μήνυμα, φέρσου ντόμπρα, τίμα το παρελθόν σου και κράτα τα συναισθήματά σου μακριά απ’ τα αδιάκριτα βλέμματα τρίτων, που τρώνε ποπ κορν χαζεύοντας ξεκατινιάσματα στις οθόνες τους.

Συντάκτης: Έλενα Πάσχου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη