Χρόνια και χρόνια τώρα οι ίδιες κουβέντες για τη δυσκολία των αρσενικών ν’ ανοίγονται και να μιλούν γι’ αυτά που νιώθουν. Αυτό που είναι άξιο απορίας όμως, είναι η ευκολία τους να μιλήσουν για πρώην σε άγνωστες γκόμενες, σε σύγκριση με τη σχετική δυσκολία τους να εκφραστούν στους κολλητούς. Πιο εύκολο θ’ ανοιχτείς στην τύπισσα στο μπαρ που γνώρισες σήμερα και δε θα ξαναδείς ποτέ, παρά στον κολλητό που σε ξέρει από τα πέντε σου.

Γιατί ο κολλητός δεν ξεγελιέται. Στο φίλο θα πας να πεις ότι δε σε νοιάζει πια, και η γλώσσα θα κολλήσει. Θα κοιτάξεις αλλού, θα κομπιάσεις, θα το πεις μόνο και μόνο για να το ακούσεις και να το πιστέψεις ο ίδιος. Ή αντίθετα, θα το πεις με υπερβολική αυτοπεποίθηση, με υπερβολική χαλαρότητα, με υπερβολικό δυναμισμό κι αυτό το υπερβολικό κάτι θα κρύβει. Κι αυτό το κάτι, σίγουρα δε θα το καταλάβει η άγνωστη γκόμενα. Εκείνη θα θεωρήσει πως η πρώην ήταν κάτι ασήμαντο, πως όντως δε σε νοιάζει, πως είσαι μια χαρά.

Σ’ εκείνον θα πεις «τη σκέφτομαι» κι αυτός θα καταλάβει τις χιλιάδες σκέψεις που κάνεις πίσω απ’ αυτές τις λέξεις. Θα καταλάβει πόσο σε πείραξε ο χωρισμός κι ας το παίζεις αδιάφορος, θα καταλάβει ότι περνάς ζόρια κι ας είσαι κάθε μέρα έξω, θα καταλάβει όλα αυτά που θες να κρατήσεις μόνο για τον εαυτό σου. Εδώ σε καταλαβαίνει χωρίς να πεις κάτι, βλέπει καθημερινά πώς αντιδράς όταν αναφέρεται τ’ όνομά της κι ας μη σου ‘χει πει κουβέντα, λες να μην καταλάβει όταν του μιλήσεις;

Γιατί στον φίλο σου εκτίθεσαι. ‘Η μάλλον, λάθος το εκτίθεσαι, στο φίλο σου δεν εκτίθεσαι ποτέ. Στο φίλο σου εκθέτεις. Εκθέτεις και η έκθεση πάντα σε φόβιζε. Μπροστά του είσαι πάντα ευάλωτος, με τις ευαισθησίες που προσπαθείς τόσο σκληρά και για κάποιον άγνωστο λόγο να κρύψεις, λες κι είναι ντροπή να πληγώνεσαι. Μπροστά του είσαι πάντα ο εαυτός σου και το κακό είναι ότι σε βλέπει όπως είσαι, ακόμα και τις ώρες που δε θέλεις να σε δει κανείς.

Δε θες να του μιλήσεις γιατί αφού του μιλήσεις θα θέλει να βοηθήσει. Κι εσύ είσαι περήφανος και δε χρειάζεσαι τη βοήθεια κανενός. Εσύ μπορείς να τα βγάλεις και πέρα μόνος σου, σιγά, ο πρώτος είσαι  ή ο τελευταίος που χωρίζει; Έχεις περάσει και χειρότερα.

Αντιθέτως, η άγνωστη σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις κάποιος άλλος εκείνη την ώρα κι αυτό είναι που χρειάζεσαι περισσότερο. Σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις προσωρινά αδιάφορος, παγερός, χαλαρός. Σου δίνει τη δυνατότητα να γυρίσεις για λίγο πίσω το χρόνο και να θυμηθείς τον εαυτό σου πριν αρχίσουν όλα αυτά.

Σε αφήνει ελεύθερο να γίνεις όποιος θέλεις για λίγη ώρα. Να πλασάρεις τον εαυτό σου αρκετά ανεξάρτητο και δυναμικό, και θα το κάνεις γιατί είναι τρόπος διαφυγής. Θα το κάνεις γιατί ξαφνικά θ’ απασχολείς το μυαλό σου με κάτι άλλο, θα ξεχαστείς, θα γελάσεις. Θα το κάνεις για να φλερτάρεις, γιατί η άγνωστη σε βοηθά να ξαναβρείς ένα κομμάτι σου που για λίγο καιρό είχες χάσει.

Θα το κάνεις στην τελική, γιατί ο κολλητός θα σ’ αναγκάσει ν’ αντιμετωπίσεις αυτά που νιώθεις, ενώ η άγνωστη θα σ’ αναγκάσει να τα κουκουλώσεις, και πόσοι από όλους εμάς είναι αρκετά θαρραλέοι για ν’ αντιμετωπίσουν το μέσα τους;

Συντάκτης: Σοφία Καλπαζίδου