Μέρες άσχημες, μαύρες μέρες, μέρες που τίποτα δεν πάει καλά. Ζεις μια στασιμότητα, στα μαθήματα πας μέτρια, με τους φίλους σου δεν πολυμιλάς, με την οικογένειά σου σε μια αδιάφορη κατάσταση και με τη σχέση σου ένα βήμα μπροστά σαράντα πίσω. Μέρες που δεν ικανοποιείσαι με τίποτα, που δεν πάει τίποτα καλά. Αναρωτιέσαι τι έχεις κάνει λάθος, τι χρειάζεται να κάνεις ακόμα, σκέφτεσαι μήπως να τα παρατήσεις όλα και να εξαφανιστείς. Έρχονται μέρες που θες να τα εγκαταλείψεις όλα και να χαθείς από όλους. Νιώθεις ανεπαρκής για τα πάντα και για τους πάντες.

Κάτι τρέχει με τον δίπλα, στην αρχή σου δίνει σημασία, μετά εξαφανίζεται. Προσπαθείς να του τραβήξεις το ενδιαφέρον, μάταια όμως. Από εκεί που ασχολούταν μαζί σου, ξαφνικά κενό. Από εκεί που σου έστελνε, ξαφνικά μείναμε στο «διαβάστηκε». Νιώθεις άσχημα εσύ, νιώθεις λίγος, νιώθεις ανεπαρκής, αδιάφορος. Σε αυτό το σημείο αντί να πεις πως το πρόσωπο που δεν ενδιαφέρεται χάνει, νομίζεις ότι κάνεις κάτι λάθος εσύ, μένεις ανικανοποίητος με τον εαυτό σου. Δε σου αρέσει τίποτα πάνω σου, σε πιάνουν οι ανασφάλειες σου. Δε σου αρέσει το ένα, δε θες το άλλο, ό,τι κι αν κάνεις σου φαίνεται χαζό και ανούσιο. Μοιάζει η όποια σου κίνηση σαν να μην μπορεί να σου προσφέρει τίποτα, σαν να μην είναι σε θέση να σε βοηθήσει να φτάσεις ποτέ το στόχο σου.

Κάτι τέτοιες μέρες αισθάνεσαι ανικανοποίητος με ό,τι κι αν κάνεις, όπως και αν είσαι. Θεωρείς τον εαυτό σου το χειρότερο άνθρωπο στον κόσμο, τον πιο άχρηστο. Οι φίλοι σου περνάνε δύσκολα και εσύ δεν είσαι εκεί να τους συμπαρασταθείς, γιατί σκέφτεσαι πόσο ανεπαρκής είσαι. Δε θες να πολυμιλάς, προτιμάς τη σιωπή, βυθίζεσαι στις σκέψεις σου και αυτό είναι το χειρότερο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Γίνεσαι ο χειρότερος κριτής, αυτομαστιγώνεσαι. Πιστεύεις ότι δεν κάνεις τίποτα καλά, δεν μπορείς να βοηθήσεις κανέναν δικό σου, ούτε καν τον εαυτό σου. Θεωρείς τον εαυτό σου αχάριστο, δεν εκτιμάς ούτε τους δικούς σου ανθρώπους, τα πρόσωπα που βρίσκονται στη ζωή σου.

Μα κάποια στιγμή πρέπει να ξυπνήσεις! Πάρε μια βαθιά ανάσα! Κοιτάξου στον καθρέφτη και φώναξε τι βλέπεις. Βλέπεις έναν άνθρωπο, με ένα υπέροχο χαμόγελο και δυο μεγάλα εκφραστικά μάτια . Και ναι είσαι κάτι παραπάνω από επαρκής για εκείνον που του στέλνεις και σε αφήνει στο «διαβάστηκε», είσαι κάτι παραπάνω από αρκετός για εκείνη που τη χαιρετάς και κάνει πως δε σε βλέπει. Καμιά φορά η ζωή δεν είναι άσπρο μόνο ή μαύρο μόνο έχει και μέση κατάσταση, το γκρι, που σε κάνει να παραμένεις στο ίδιο σημείο ανήμπορος να βρεις τι μπορείς να κάνεις για να ξεφύγεις από την κατάσταση του να μην ικανοποιείσαι με τίποτα από όσα κάνεις. Εκείνες ακριβώς τις φάσεις είναι που οφείλεις στον εαυτό σου να αναζητήσεις τα βαθύτερα αίτια που σε έχουν οδηγήσει στη συγκεκριμένη κατάσταση. Και όχι, το σωστό δεν είναι να θυμώνεις με τον εαυτό σου! Δεν είναι άχρηστος, άνθρωπος είναι και κάποιες φορές δεν περνάει μόνο καλές ή κακές στιγμές, περνάει και ενδιάμεσες. Περνάει καταστάσεις που όλα μοιάζουν μονότονα και τίποτα δε βοηθάει.

Μη βάλεις στιγμή τον εαυτό σου στον τοίχο! Δεν το αξίζει, όσο και αν θεωρείς πως του χρειάζεται η τιμωρία, δεν ισχύει. Και δεν ισχύει για όλες εκείνες τις στιγμές που σε πλήγωσαν, σε τσάκισαν, σε διέλυσαν. Καμιά φορά ίσως να είναι καλύτερα τα πράγματα να μένουν στάσιμα, ούτε πιο όμορφα ούτε πιο άσχημα. Σε βοηθάει να σκεφτείς πιο καθαρά, πιο λογικά. Να σταθμίσεις τις καταστάσεις, να μάθεις να αγαπάς και να είσαι ευγνώμων για όλα όσα έχεις. Να κατανοήσεις πως δεν είσαι ένας σούπερ ήρωας, αήττητος και αλύγιστος. Είσαι ευαίσθητος και θα κλάψεις, θα φωνάξεις και θα νευριάσεις -είτε με εσένα είτε με την οικογένεια σου είτε με τους φίλους σου. Μα ποτέ μη γυρίσεις την πλάτη στον εαυτό σου, γιατί στο τέλος της μέρας αυτός που σου μένει σίγουρα είναι ο εαυτός σου, η ψυχή σου!

Να τον αγαπάς τον εαυτό σου! Να τον φροντίζεις. Πού και πού να σκέφτεσαι και τα καλά που κάνεις, τα καλά που έχεις! Να τον επιβραβεύεις, να του παίρνεις δώρα. Μην αφήνεις τις γκρίζες μέρες να σε πάνε πίσω. Κάθε πρόβλημα έχει και τη λύση του, πάρε μια εισπνοή, σκέψου ήρεμα και όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Μην ξεχνάς ποτέ πως αν δεν αγαπήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου, κανείς άλλος δε θα το κάνει για σένα!

Συντάκτης: Μαριλένα Κοντογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.