Η σχέση έχει πια ωριμάσει. Λίγη σημασία έχει αν έχει περάσει καιρός ή αν συνέβη πρόσφατα το μαζί. Λίγο επηρεάζει το σε ποια ηλικία ξεκίνησε. Η ωριμότητα μιας σχέσης και των μελών που την απαρτίζουν δε μετριέται με νούμερα. Η ουσία βρίσκεται στα συναισθήματα. Και στην περίπτωσή σας, αυτά είναι έντονα και υπάρχει μεταξύ σας συνεννόηση και φυσικά, σεβασμός. Εννοείται εμφανίζονται και συγκρούσεις, στιγμές έντασης, μούτρα και τσακωμοί. Καμία σχέση δεν είναι τέλεια αλλά και να είναι κάποια, σίγουρα δεν είναι η δική σας κι εσείς είστε κάτι παραπάνω από οκ με αυτό. Φτάνει που οι μέρες περνούν με αγάπη και οι νύχτες τελειώνουν με αγκαλιές.

Μία από αυτές τις μέρες, εκεί γύρω στο απομεσήμερο ήταν που εκείνη η «καθυστέρηση» της περιόδου μετατράπηκε σε μια ροζ γραμμή στο τεστ ακριβώς εκεί που χρειάζεται για να είναι το αποτέλεσμα «θετικό»! Ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπο, η ευτυχία θα ολοκληρωθεί. Το ρομαντικό δείπνο για δύο ετοιμάζεται σε χρόνο ρεκόρ, η ανακοίνωση φέρνει φωνές ενθουσιασμού κι ένα γλυκό δάκρυ. Μια ελπίδα, μια προσμονή και το επόμενο βήμα στη ζωή έγινε, γίνεται, συμβαίνει τώρα και θα είναι το πιο τρυφερό. Μα στ’ αλήθεια έτσι είναι; Τόσο εύκολα, τόσο γρήγορα, τόσο αυτονόητα κι αρμονικά; Δεν είναι πάντα έτσι, είναι η απάντηση.

Μια εγκυμοσύνη δεν είναι πάντα εξίσου επιθυμητή κι από τους δύο που βρίσκονται σε μία σχέση. Οι λόγοι γι’ αυτό μπορεί να είναι πολλοί, οι λύσεις, από την άλλη, είναι, μάλλον, πιο περιορισμένες. Ας ξεκινήσουμε από τους λόγους, αν κάποιος, δηλαδή, αναρωτηθεί το γιατί μπορεί μια εγκυμοσύνη να προβληματίσει μια, κατά τα άλλα, καλή σχέση. Στις βασικές πιθανές αιτίες, θα εντοπίσει εύκολα τον αιφνιδιασμό της παρουσίας της. Μια εγκυμοσύνη που δεν ήταν αναμενόμενη, είναι σχεδόν αναπόφευκτο να αιφνιδιάσει.

Επιπροσθέτως, πιθανός λόγος είναι η ανατροπή σε πράγματα που είχαν ήδη προγραμματιστεί, από το πιο απλό, για παράδειγμα τις καλοκαιρινές διακοπές, μέχρι το πιο πολύπλοκο, για παράδειγμα, η απόσταση που θα χρειαστεί να ζήσουν για ένα διάστημα για λόγους εργασίας και έχουν ήδη συμφωνήσει ότι θα το κάνουν. Αλλά και η, λιγότερο ή περισσότερο, ανώμαλη προσγείωση σε όνειρα και επιθυμίες που τώρα θα πρέπει να αναβληθούν για «μετά». Ένα μακρινό ταξίδι, μια αγορά, μια νέα αρχή σε ένα μεταπτυχιακό κ.ο.κ.. Με το ερώτημα, μάλιστα, πόσες φορές γίνεται «ποτέ» αυτό το «μετά», να μένει μετέωρο κι αναπάντητο στον ένα από τους δύο που είναι επιφυλακτικός, ακόμα και αρνητικός, στην ιδέα της εγκυμοσύνης.

Η μικρή ηλικία, η μεγάλη ηλικία, τα πολλά λεφτά, τα λίγα λεφτά, η διάρκεια της σχέσης, τα έξοδα σε σχέση με τα έσοδα, αποτελούν την κρίσιμη στιγμή που τα νούμερα και οι αριθμοί αρχίζουν να παίζουν, τελικά, ρόλο και γίνονται επιχειρήματα για εκείνον που είναι αρνητικός. Ναι, μπορεί κάποια από αυτά να μην είναι ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα. Μπορεί να είναι απλά στο μυαλό, αλλά δεν παύει να είναι το μυαλό ενός από τους δύο της σχέσης και άρα, για εκείνον αποτελούν πραγματικά προβλήματα και για την ίδια τη σχέση και την εγκυμοσύνη, σκόπελο δυσθεώρητο.

Η ανακοίνωση, λοιπόν, φέρνει αντίθετα συναισθήματα στους δύο εμπλεκόμενους. Και, μάλιστα, εκ διαμέτρου αντίθετα. Ο ένας θέλει, πολύ. Ο άλλος δε θέλει, καθόλου. Σιωπή. Παύση. Ησυχία. Και τώρα; «Μήπως να χωρίσουμε;» Έρχεται η πρώτη ερώτηση, για να φέρει τη γρήγορη απάντηση κι από τους δύο. Αδύνατον! «Αφού αγαπιόμαστε και θέλουμε να είμαστε μαζί». Προτού μπει η ταμπέλα του αδιέξοδου, ας προσπαθήσουμε να δούμε την κατάσταση σφαιρικά.

Ξεκινάμε από τα δεδομένα. Δύο άνθρωποι, που έχουν αμοιβαία συναισθήματα, μια εγκυμοσύνη, που έφερε αντικρουόμενα συναισθήματα. Κι αφού ο χωρισμός απορρίφθηκε, αρχικά, ως πιθανή λύση, ας δούμε τι άλλο θα μπορούσε να γίνει. Η συζήτηση, η ξεκάθαρη διατύπωση των απόψεων καθενός, η ειλικρίνεια στην έκφραση των συναισθημάτων και των πιθανών φόβων και φοβιών είναι απαραίτητα για να μπορέσει να γίνει διαχείριση της κατάστασης. Ακόμα και οι λόγοι που ο ένας είναι πολύ αρνητικός και ο άλλος πολύ θετικός, χρειάζεται να αναλυθούν από τον καθένα προς τον σύντροφό του. Μέσα από αυτά θα μπορέσει ο ένας να κατανοήσει τον άλλο. Απαραίτητο είναι, επίσης, να προσπαθήσει να δει το θέμα μέσα από την οπτική του απέναντί του. Έτσι, θα μπει η βάση, καταρχάς για το πώς βλέπουν, σκέφτονται φαντάζονται, νιώθουν για το ζήτημα της εγκυμοσύνης.

Μια εγκυμοσύνη κι ένα παιδί μετέπειτα, αναπόφευκτα αλλάζουν τους συσχετισμούς της σχέσης, τις ευθύνες, τους ρόλους. Δεν είναι απαραίτητο ότι είναι όλοι ταυτόχρονα έτοιμοι για κάτι τέτοιοι. Συζητώντας τα, ωστόσο, είναι πιθανό να προκύψουν λύσεις εφαρμόσιμες, προτάσεις και τρόποι που μόνο το ζευγάρι μεταξύ τους μπορούν να γνωρίζουν. Σε κάθε περίπτωση, η μεταξύ τους σχέση θα ενδυναμωθεί καθώς θα βρίσκονται μαζί, προς την ίδια πλευρά, προσπαθώντας να διαχειριστούν αυτό που προέκυψε μένοντας ο ένας στο πλάι του άλλου κι όχι προσπαθώντας να πείσει ο ένας τον άλλον να ακολουθήσουν τη δική του προτίμηση.

Η ωριμότητα της σχέσης, η ποιότητα, το βάθος της φαίνονται στη διαχείριση κρίσεων. Αν η εγκυμοσύνη αποκάλυψε μια από αυτές, στο χέρι του ζευγαριού είναι να παλέψουν να τη διαχειριστούν μαζί. Όσο πιο ενωμένοι το κάνουν, τόσο πιο δυνατή θα βγει η σχέση μέσα από αυτό. Άλλωστε, στα απλά είναι εύκολο να είναι όλοι αγαπημένοι, αλλά εσείς είστε (και) για τα δύσκολα.

Συντάκτης: Ελένη Καραχανίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου