10 πράγματα για τη ζωή που δε μας έμαθαν στο σχολείο

Εν μέσω καραντίνας κι ενώ ο εγκέφαλός μου έχει φλιπάρει -νέα λέξη- εντελώς και ο καναπές μου κοντεύει να αποκτήσει βαθούλωμα, άρχισα ν’ αναρωτιέμαι για όλα αυτά τα περίεργα της ζωής. Λόγω επαγγέλματος -δύσμοιρη δασκάλα- τα της εκπαίδευσης με απασχολούν πρωτίστως κι αδιαλείπτως. Πόσο μάλλον την περίοδο αυτή, που τα σχολεία είναι κλειστά, η τηλεκπαίδευση στα φόρτε της, οι εκπαιδευτικοί δεν ξέρουν πού πατούν και πού βρίσκονται, οι γονείς ένα βήμα πριν το ζάναξ κι οι μαθητές σε ημιάγρια κατάσταση.

Σκεφτόμουν, λοιπόν, πόσος ντόρος γίνεται για την εκπαίδευση -και δικαίως- κι αν ποτέ θα φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ώστε να παρέχει όλα όσα θα έπρεπε. Βαριές, όμως, οι σκέψεις αυτές κι έκαψα πολλή φαιά ουσία και κάπως πείνασα. Σηκώνομαι να βάλω κάτι να φάω και συνειδητοποιώ πως όλα τα πιάτα κείτονται άπλυτα στον νεροχύτη. Κι έτσι ξαφνικά, οι σκέψεις περί εκπαίδευσης πήραν λίγο διαφορετική τροπή. Καλά όλα αυτά τα επιστημονικά που μας έμαθαν, καλή και η τηλεκπαίδευση, ξέχασαν, όμως, να μας μάθουν και κάποια άλλα διόλου άχρηστα.

1. Άπλυτα πιάτα

Καλά, στα 12 χρόνια σχολικής ζωής, δε βρέθηκε ένας άνθρωπος να μας προειδοποιήσει για το μαρτύριο -και μυστήριο!- του νεροχύτη; Προφανώς και δε βαριέμαι να τα πλύνω, κάπως πολλαπλασιάζονται μόνα τους μυστηριωδώς. Και μετά κάτι άθλιοι αηδιαστικοί λεκέδες έχουν κολλήσει πάνω και δε βγαίνουν με τίποτα. Τα αρχαία και το πυθαγόρειο θεώρημα δε βοηθούν σ’ αυτή την περίπτωση!

2. Το μυστήριο της χαμένης κάλτσας

Σε ζευγάρια πάντα μπαίνουν στο πλυντήριο, μόνες κι έρημες βγαίνουν. Ψάξε από δω, ψάξε από κει, πουθενά οι κάλτσες. Κάτι γκόμενους μου θυμίζουν. Εμφανίζονται μετά από καιρό στα πιο απίθανα μέρη -βλέπε τελευταίο ράφι βιβλιοθήκης. Μη μου πείτε ότι κάτι τέτοιο οφείλεται σε τσαπατσουλιά. Πρόκειται ξεκάθαρα για κάποια θεωρία συνωμοσίας. Η αδερφή μου κάποτε μου είπε ότι τις καταπίνει το πλυντήριο. Προκαλώ την εκπαιδευτική κοινότητα να το εντάξει ως μάθημα στο αναλυτικό πρόγραμμα.

3. Ρεύμα, νερό, κοινόχρηστα

Αυτό κι αν δεν πρόκειται να το συγχωρήσω ποτέ στο εκπαιδευτικό σύστημα που δεν το ‘χει κάνει μάθημα ακόμα. Κι αφού επιζήσαμε από το πρώτο εγκεφαλικό με την ανάγνωση των λογαριασμών, πληρώσαμε τον μισό μισθό σε όλα αυτά τα υπέροχα και ήρθε η ώρα να απορήσουμε αν τόσα χρόνια διαβάζαμε στο σχολείο για να μας τρώει τα λεφτά ο θερμοσίφωνας, η λάμπα και το ασανσέρ.

4. Επικίνδυνες μαγειρικές

Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί κολλάνε τα μακαρόνια και γιατί κάηκαν οι μπριζόλες και γιατί απ’ το τηγάνι πετάγονται λάδια μέχρι το ταβάνι. Εγώ στο σχολείο μάθαινα να λύνω εξισώσεις κι όταν ρωτούσα «κύριε, πού θα μου χρειαστούν αυτά;», με αγριοκοίταζε. Ωραία, τώρα που δε μου χρειάστηκαν πουθενά, να έρθει, παρακαλώ, να καθαρίσει το ταβάνι μου απ’ τα λάδια.

5. Έλληνες οδηγοί

Πας αργά, σε βρίζουν. Πας γρήγορα, σε βρίζουν. Δεν πας καθόλου, εκεί κι αν σε βρίζουν. Ας μας διδάξει κάποιος τι πρέπει να κάνουμε για να μη μας βρίζουν, γιατί έχω μάθει πλέον ό,τι «γαλλικό» κυκλοφορεί εκεί έξω.

6. Η δοκιμασία του σούπερ μάρκετ

Όπα, κάτσε, μισό. Τώρα αυτές οι ντομάτες που έχουν 1, 5 ευρώ το κιλό είναι φθηνές ή ακριβές; Και πόσα γραμμάρια φέτα να ζητήσω; Και τι διαφορά έχει το γάλα που είναι στη χάρτινη συσκευασία από αυτό που είναι στην πλαστική; Και γιατί αυτή η γιαγιά με προσπέρασε στην ουρά;

7. Εργοδότες

Εδώ σε θέλω. Σήκω πάνω, κάτσε κάτω, κάνε 10.000 πράγματα άσχετα με τη θέση σου, τρέξε και δυο βόλτες στο τετράγωνο και πρόσεχε, μην παραπονεθείς. Γιατί αν δε σου αρέσει, υπάρχουν κι άλλου πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια ή αλλιώς, ταμείο ανεργίας.

8. Γραφειοκρατεία

Μαζεύεις έναν πάκο χαρτιά, περιμένεις κανένα δίωρο στην ουρά, φτάνει η σειρά σου κι εκεί που πας να αναστενάξεις με ανακούφιση ακούς: «θα πάτε αυτό το χαρτί στον δεύτερο όροφο, θα περιμένετε στο πρώτο γραφείο, θα σας βάλουν σφραγίδα και υπογραφή, μετά θα έρθετε πάλι εδώ, θα περάσουμε τα στοιχεία σας στο σύστημα και θα έρθετε την άλλη βδομάδα να μας φέρετε ένα ακόμα έγγραφο, αφού βέβαια πρώτα περάσετε από τον τρίτο όροφο και το τέταρτο γραφείο». Ειλικρινά, πείτε μου, η κλίση ρημάτων πού ακριβώς χρησιμεύει εδώ;

9. Περί έρωτος 

Δεν ξέρεις να φερθείς, να μιλήσεις, να προσεγγίσεις άνθρωπο. Τα ΣΜΝ σού ακούγονται κάτι σαν δεσοξυριβονουκλειϊκό οξύ -το οποίο, για κάποιο λόγο, φρόντισαν να στο μάθουν. Η λέξη συναίσθημα σου προκαλεί ζάλη. Αφήνεις στο διαβάστηκε, εξαφανίζεσαι, πληγώνεις ανθρώπους και τα σχετικά. Και φυσικά πληγώνεσαι. Και φυσικά κανείς δε σου μίλησε ποτέ για όλα αυτά.

Και κάτι άλλο που κανείς ποτέ δε μας έμαθε στο σχολείο.

10. Εκτός από υποχρεώσεις, έχουμε και δικαιώματα

Είμαστε άνθρωποι ελεύθεροι, όλοι ισότιμοι μεταξύ μας. Έχουμε δικαίωμα να μιλήσουμε, αν νιώθουμε αδικημένοι. Έχουμε δικαίωμα να ζούμε υγιείς, σε ένα καθαρό περιβάλλον, με ασφάλεια. Έχουμε δικαίωμα να είμαστε όπως γουστάρουμε, ακόμα κι αν αυτό δεν αρέσει στους άλλους. Έχουμε δικαίωμα να διεκδικούμε όσα μας ανήκουν.

Η προπαίδεια του 8, η κλίση ρημάτων β´ συζυγίας και οι καλοί αγωγοί θερμότητας φαίνεται πως δεν είναι ικανά από μόνα τους να μας προετοιμάσουν για όσα έπονται. Στο σχολείο μαθαίνουμε πολλά, μα υπάρχουν κι άλλα τόσα τα οποία δε μαθαίνουμε. Και μπορεί να κάνουμε και λίγη πλάκα με το μυστήριο της κάλτσας, αλλά όλοι ξέρουμε ποιες είναι οι αληθινές ελλείψεις.

Αλήθεια, όμως, τώρα που το συζητάμε, εσείς πού πιστεύετε ότι πηγαίνουν;