Πάτρα. Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας και το τρίτο μεγαλύτερό της λιμάνι. Μια πόλη που έστω και μία φορά αν επισκεφτείς σίγουρα θα την ερωτευτείς. Αν πάλι σου δοθεί η ευκαιρία να τη ζήσεις, τότε είναι σίγουρο πως θα την αγαπήσεις. Μια πόλη που η τρέλα των κατοίκων της και η ανεμελιά των φοιτητών που φιλοξενεί, μιας και είναι η μεγαλύτερή μας φοιτητούπολη, τη χαρακτηρίζουν και την κάνουν τόσο μα τόσο λατρεμένη. Τι λέτε, πάμε μια βόλτα;

Τετραγωνισμένη κι ευθυγραμμισμένη. Είναι πάρα πολύ εύκολο να την περπατήσεις και να τη μάθεις. Ως μια πόλη με λιμάνι, δεν έχεις φόβο μήπως και χαθείς, μιας και όποιο δρόμο και να πάρεις σίγουρα θα σε βγάλει σε αυτό. Οπότε μην αγχώνεσαι. Πάρε ένα καφεδάκι, ένα μπουκάλι νερό και ξεκίνα το σεργιάνι. Έχει πολλά αξιοθέατα να επισκεφτείς. Το πρώτο κτίριο που θα συναντήσεις, είναι το Θέατρο Απόλλων στην πλατεία Γεωργίου Α’, την κεντρική πλατεία της πόλης. Χτισμένο το 1872 από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλερ, αποτελεί μια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου και θεωρείται πραγματικά το στολίδι της πόλης.

Στη συνέχεια και ασχέτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, μπορείς να επισκεφτείς την εκκλησία του Πολιούχου Αγίου Ανδρέα, τη μεγαλύτερη εκκλησία των Βαλκανίων. Στον ναό εκτίθενται η Τίμια Κάρα του Αγίου, καθώς και ο σταυρός στον οποίο μαρτύρησε. Την κατάνυξη και το δέος, θέλοντας και μη, θα τα νιώσεις. Αφού ικανοποιηθεί και το θρησκευτικό συναίσθημα, μια βόλτα στο Κάστρο της Πάτρας είναι επιβεβλημένη. Η θέα της πόλης είναι εκπληκτική, ενώ αν επισκεφτείς την πόλη το καλοκαίρι, όλο και κάποια εκδήλωση ή θεατρική παράσταση θα μπορέσεις να παρακολουθήσεις στο θεατράκι που βρίσκεται στο εσωτερικό του Κάστρου. Αν μετά την πανοραμική θέα της πόλης θέλεις να μυρίσεις τη θάλασσα, τότε μην το σκέφτεσαι καθόλου. Κατηφόρισε και γραμμή για τον Φάρο της Πάτρας. Εκεί θα απολαύσεις τη θάλασσα στα πόδια σου, αλλά κι έναν καφέ ή ένα ουζάκι στα καφέ που σε περιμένουν για να σου προσφέρουν ό,τι μπορεί να τραβάει η όρεξή σου.

Πολλά και όλα τους ξεχωριστά τα αξιοθέατα της Πάτρας. Ας αρκεστούμε στα προαναφερθέντα κι ας δούμε λίγο και τους κατοίκους της πόλης. Οι Πατρινοί έχουν μια ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα. Άνθρωποι γελαστοί και φιλόξενοι. Ο ορισμός του έξω καρδιά. Η ξεχωριστή ντοπιολαλιά τους, ξέρεις εκείνο το χαριτωμένο «Νιί» και «Λιί» αλλά και οι δικές τους λέξεις και φράσεις όπως ο «Μινάρας» που χρησιμοποιούν για να χαρακτηρίσουν κάποιον με τον πιο γνωστό χαρακτηρισμό ανά την υπόλοιπη Ελλάδα (εκείνον με τα τρία «α» σε περίπτωση που δεν κατάλαβες) ή και εκείνο το περίφημο «ερήμην παράσταση» που συνηθίζουν να κολλάνε σε κάθε τους φράση, χωρίς ούτε οι ίδιοι να ξέρουν πολλές φορές πού κολλάει, τους κάνει πραγματικά αξιολάτρευτους. Αγκαλιάζουν αμέσως τον επισκέπτη και έχουν την ικανότητα να τον κάνουν να αισθάνεται ευπρόσδεκτος και καλοδεχούμενος στην πόλη. Η επισφράγιση της πατρινής φιλοξενίας; Ένα σφηνάκι με το παραδοσιακό πατρινό ποτό, την Τεντούρα. Ένα αρωματικό λικέρ με βάση την κανέλα και πιστέψτε με όσο πικάντικο φαγητό με δυνατά αρώματα κι αν έχεις φάει, με ένα σφηνάκι Τεντούρας ηρεμεί το στομάχι και το στόμα μοσχοβολάει κανέλα. Μην πιείς όμως πολύ. Αν το παρακάνεις χτυπάει στο κεφάλι άσχημα και ύπουλα, σε προειδοποιώ!

Φυσικά δε θα ήταν δυνατό να μην αναφερθούμε και στη μεγαλύτερη γιορτή της πόλης, το Πατρινό Καρναβάλι. Το αρχαιότερο, μεγαλύτερο αλλά και ωραιότερο καρναβάλι της Ελλάδας -ας με συγχωρέσουν οι καρναβαλιστές των άλλων πόλεων, αλλά παιδιά έτσι είναι. Ξεκινάει κάθε χρόνο το πρώτο Σάββατο του Γενάρη, μετά τη γιορτή του Αγίου Αντωνίου με την τελετή έναρξης που παραδοσιακά γίνεται στην πλατεία Γεωργίου Α’ και κρατάει μέχρι και την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, όπου στον μόλο του Αγίου Νικολάου πέφτει η αυλαία με τη φαντασμαγορική καύση του Βασιλιά Καρνάβαλου. Μια περίοδος που όλη η πόλη γίνεται μια τεράστια παρέα, έτοιμη να αγκαλιάσει τους χιλιάδες επισκέπτες που έρχονται κάθε χρόνο για να ζήσουν τη μοναδική αυτή εμπειρία. Η πόλη ντύνεται στα αποκριάτικα, καρναβαλικά τραγούδια ακούγονται από άκρη σε άκρη και μεταμορφώνεται σε ένα παραμυθένιο μέρος. Τα καρναβαλικά γκρουπ ξεχύνονται στους δρόμους αναζητώντας τον κρυμμένο θησαυρό και το κέφι περισσεύει. Τα προβλήματα παντός είδους ξορκίζονται μέσα από τη σάτιρα και τη διακωμώδηση. Η γλυκιά ζάλη από την περίφημη μαυροδάφνη Πατρών αλλά και η λαχτάρα για ένα κομμάτι παραδοσιακό γαλακτομπούρεκο, συνυφασμένο στην Πάτρα με την περίοδο του καρναβαλιού, σε κάνουν να ξεχνάς ό,τι σε απασχολεί. Το τελευταίο Σάββατο η νυχτερινή ποδαράτη και την Κυριακή η μεγάλη παρέλαση των καρναβαλικών πληρωμάτων. Η γλυκιά μελαγχολία που σε διακατέχει όταν ο Βασιλιάς Καρνάβαλος παραδίδεται στις φλόγες, ξέρεις όμως ότι θα αναδυθεί από τις στάχτες του για να προσφέρει απλόχερα το κέφι και την ξεγνοιασιά του χρόνου στο επόμενο καρναβάλι. Μαγεία σκέτη!

Αυτή είναι η Πάτρα. Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας και ταυτόχρονα το τρίτο μεγαλύτερό της λιμάνι. Ή η τρίτη μεγαλιήτερη πόλιη και το τρίτο μεγαλιύτερο λιιμάνιι, κατά την πατρινή προφορά. Μια πόλη που αν την επισκεφτείς, σίγουρα θα την ερωτευτείς. Κι αν τύχει και τη ζήσεις τότε σίγουρα θα την αγαπήσεις. Τι λες; Πάμε;

Συντάκτης: Δημήτρης Ευσταθιάδης
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη