Από όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι, με συγκινούσε πάντα ιδιαίτερα η περίοδος των Χριστουγέννων. Κι όταν λέω Χριστουγέννων, εννοώ εκείνη την περίοδο που κλείνουν τα σχολεία ή παίρνεις άδεια από τη δουλειά, σύνολο 10-15 μέρες και δε θες να ξαναγυρίσεις ποτέ πίσω, ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Άπειρα τα φωτάκια που έρχονται να στολίσουν κάθε μουντή γωνιά του κόσμου, χαρίζοντας φως στη δύσκολη -πλέον- καθημερινότητα. Γλυκά που σου μυρίζουν από κάθε άκρη του δρόμου, μελομακάρονα σε όποια δυνατή εκδοχή έχεις τολμήσει να τα φανταστείς και καμινάδες από τη μακρινή Βουδαπέστη, «ντυμένες» με ό,τι λαχταριστό υλικό έχει ποθήσει η ψυχούλα σου, μέχρι ζαχαρωτά, κουραμπιέδες, δίπλες, χρωματιστό μαλλί της γριάς κι η λίστα δεν τελειώνει ποτέ.
Έλατα στολισμένα με κάθε λογής στολίδια, τα μαγαζιά βάζουν τα καλά τους, γιρλάντες και γκι ξεφυτρώνουν από ταράτσες μέχρι αμαξοστάσια και πλοία- μη σας κάνει τίποτα εντύπωση τις γιορτές. Τραγούδια παιδικά, εφηβικά, μελαγχολικά και χαρούμενα ταυτόχρονα παίζουν στη διαπασών 24/7 όποια πόρτα κι αν ανοίξεις. Δώρα μοιράζονται στην οικογένεια, στα ξαδέρφια, στη γιαγιά στο χωριό, στον γείτονα εδώ απέναντι, δώρα στα παιδιά στα ορφανοτροφεία, ένα δωράκι για τον άστεγο στο δρόμο γιατί «ε, είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων βλέπεις.»
Παρά τα τόσα πράγματα δεν κατάφερα ποτέ να προσδιορίσω τι ακριβώς απ’ όλα εκείνα που καθορίζουν τις γιορτές είναι αυτό που με συγκλόνιζε περισσότερο· ίσως όλα μαζί, δεν ξέρω. Το βέβαιο είναι ότι περίμενα πάντα με ανυπομονησία να ακούσω εκείνη τη μελωδία που θα έδινε το εναρκτήριο λάκτισμα της πιο χαρούμενης μου εποχής, της εποχής του παιδιού, όπως μου αρέσει να την αποκαλώ.
Mariah Carey και «All I want for Christmas is you» (και 2,5 εκατ. δολάρια τον χρόνο στην τσέπη της επίσης). Ας μου πει ένας άνθρωπος υπεύθυνα τι συμβαίνει με αυτό το κομμάτι, πραγματικά. Λες και μας πατάς ταυτόχρονα ένα κουμπί και μεταφερόμαστε σ’ ένα μαγικό σύμπαν γεμάτο κόκκινο γκλίτερ που δεν επιτρέπεται άλλο τραγούδι. Δεν πα’ να γίνεται χαλασμός έξω στον κόσμο, να μην ξέρουμε τι μας ξημερώνει, εμείς εκεί, «all I want for Christmas». Φωνάζει η Μαράια κι εμείς τρέχουμε. Δε βγάζω φυσικά την ουρά μου απ’έξω, όπως προείπα, πρώτη και καλύτερη εγώ να σύρω τον χορό, πηδώντας πάνω κάτω λες και με έβγαλες μόλις από τη φόρτιση κι έχω μπαταρία 100%.
Μην παρεξηγηθώ, και τη θεία Μαράια εκτιμώ, και την εποχή πέραν του δέοντος. Το μόνο που ζητάω η γυναίκα είναι μια εξήγηση για το «All I want for Christmas is you» και την επί δεκαετίες πρωτιά του. 31 χρόνια μου πήρε, ακόμη να καταλάβω, εγώ που τα ξέρω όλα. Και μη μου πείτε ότι παραλογίζομαι. Μια μελωδία ντυμένη με καθ’ όλα εποχιακό στίχο έχει καταφέρει, όχι μόνο να θεωρείται διαχρονική, καθώς μετράει σχεδόν 30 χρόνια- όσο μια εγώ δηλαδή- αλλά πλέον είναι και πασπαρτού, κολλάει παντού, πώς το λένε. Ταιριάζει σε κάθε πιθανή περίσταση. Στα νιάτα μου που δούλευα σερβιτόρα -ωραίες εποχές- το έχω ακούσει και σε γάμο. Αν έχετε έστω κι ένα ψίγμα party animal μέσα σας το έχετε χορέψει σίγουρα σε κάποιο trash party κάποια άσχετη εποχή του χρόνου ή σε κάποιο μπιτσόμπαρο με το υπέροχο μπικίνι σας παραμονές Δεκαπενταύγουστου. Μεταξύ μας είμαστε. Για να μη μιλήσω για το καρναβάλι. Έστω ότι εκεί όλα επιτρέπονται. Κι αν δε δηλώνετε ξέφρενο νιάτο, και είστε χαμηλών τόνων, μη μου πείτε ότι μένετε ανεπηρέαστοι σαν παγοκολώνες μόλις πατήσουμε το play, δε θα το δεχτώ.
Στο «All I want for Christmas is you» βρίσκεις νότες που δεν μπορούν παρά να σε παρασύρουν σ’ ένα συνονθύλευμα θετικών συναισθημάτων, όποια κι αν είναι εν τέλει η κατάστασή σου. Που σε ωθούν να νιώσεις ελεύθερος, να χορέψεις μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός σου, να προσφέρεις υλικά κι άυλα, να χαμογελάσεις, να ερωτευτείς. Να νιώσεις ανάλαφρος σαν χιόνι και να μην ασχολείσαι πια με όλα τα μικρά ή τα μεγάλα που απασχολούν το κεφάλι σου. Να κάνεις πράγματα που θρέφουν και γεμίζουν την ψυχούλα σου για μια φορά. Να κοινωνικοποιηθείς, να γιορτάσεις, να κοιτάξεις τους ανθρώπους γύρω σου χωρίς να τους προσπεράσεις βιαστικά για μια ακόμα φορά. Γιατί αν μη τι άλλο, έχει δίκιο η θεία Μαράια, αν το καλοσκεφτείς.
All we want in this life is to have each other, and not only for Christmas, but for every single day.
Eύγε Μαράια κορίτσι μου, από μένα είναι ναι! Κι ας μη μάθω ποτέ τι μάγια έχεις κάνει.
Συντάκτης: Έλενα Φούντα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
