Οι άνθρωποί μας είναι οι γιορτές μας. Θα μπορούσε, αδιαμφισβήτητα, το μέτρο της αξίας ενός ανθρώπου να ‘ναι οι φίλοι του, μιας κι είναι επιλογές του. Μια βαρυσήμαντη λέξη η φιλία, που άλλοτε τιμάται και δοξάζεται από εμάς κι άλλοτε τιμωρείται και πληγώνεται απ’ τη συμπεριφορά μας.

Ακούγοντας την έννοια «φιλία», στο μυαλό όλων μας αυτομάτως θα ‘ρθουν εικόνες γέλιου, μοιρασμένες χαρές και λύπες, συζητήσεις σε μια παραλία, αγκαλιές, χοροί, εκδρομές, πάρτι∙ με μία λέξη «ζωή». Γιατί πολύ απλά οι φίλοι μας δίνουν ζωή. Απ’ την αρχαιότητα έως και σήμερα οι άνθρωποι είναι συνδεδεμένοι μ’ αυτήν την αξία, αφού αποτελεί στήριγμα, ενθάρρυνση και κομμάτι της καθημερινότητάς τους.

Εκεί, λοιπόν, που οι παρέες διασκεδάζουν κι οι άνθρωποι ενώνουν τις καρδιές τους, εμφανίζεται μια καινούρια μορφή επικοινωνίας, τα social media, κατακλύζοντας ουσιαστικά τις ζωές όλων μας. Η επαφή πλέον διατηρείται, κυρίως, μέσω ταχύτατων μηνυμάτων, κι αν κι ο πιο συχνός τρόπος επικοινωνίας, είναι ταυτόχρονα κι ο πιο απρόσωπος.

Ο καθένας προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από λέξεις, χάνει το θάρρος της άμεσης επαφής κι ακολουθεί ολοένα και περισσότερο τα διαδικτυακά βήματα της εποχής. Σίγουρα, το ίντερνετ εκμηδενίζει τις αποστάσεις και κάνει πιο εύκολη την επικοινωνία μεταξύ φίλων που μπορεί να τους χωρίζει ακόμα και μία ήπειρος. Η σωστή χρήση των social media μπορεί, χωρίς αμφιβολία, να γίνει αρωγός στις ανθρώπινες σχέσεις. Το πρόβλημα έγκειται στην άλογη χρήση αυτού του τρόπου επικοινωνίας.

Τι γίνεται, όμως, με τις διαδικτυακές φιλίες; Οι φίλοι που δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ από κοντά, μπορούν όντως να υπολογίζονται για πραγματικοί φίλοι; Άτομα που ανήκουμε σε ίδια γκρουπ, σε ομάδες στο facebook, που γνωρίσαμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μιλάμε με τις ώρες μαζί τους μπορούν να θεωρηθούν άνθρωποι δικοί μας; Είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μια βαθιά φιλία, χωρίς να ‘χει προηγηθεί προσωπική επαφή; Όπως παντού, έτσι κι εδώ, στη συγκεκριμένη απάντηση χωρά η υποκειμενικότητα. Προσωπικά, αν μιλούσα για ουσιαστικές σχέσεις, δε θα έβαζα μέσα σ’ αυτές και τις ιντερνετικές, εκείνες που τα μέλη τους δεν έχουν ιδωθεί ποτέ.

Η φιλία είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατακτηθεί. Απαιτεί χρόνο, κατανόηση, αμεσότητα κι ένωση ιδεών. Δεν μπορεί να γίνει με το πάτημα ενός κουμπιού. Οι φίλοι μοιράζονται σκέψεις και συναισθήματα, ο ένας δίπλα στον άλλον κι όχι πίσω από μια οθόνη. Φιλία σημαίνει ξεκλείδωμα του εαυτού μας κι αρμονική συνύπαρξη με τον διπλανό μας. Μια βαθιά φιλία δεν μπορεί να επιβιώσει, αποκλειστικά, μέσα απ’ το διαδίκτυο, διότι εκεί απουσιάζει η ψυχή, κι η ψυχή με το βάθος βαδίζουν πάντοτε μαζί.

Καμία οθόνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή. Δύο άνθρωποι που ενώνουν την καρδιά και την ψυχή τους κάνοντας παρέα, είναι πιο σημαντικοί από οποιαδήποτε κόκκινη ειδοποίηση κι όποιο πομπώδες σχόλιο θαυμασμού. Σίγουρα, υπάρχουν φορές που η ταύτιση απόψεων μέσω των social media μπορεί να ‘ναι η αρχή ώστε να εξελιχθεί μια γνωριμία σε μια δυνατή φιλία. Είναι απαραίτητο, όμως, οι άνθρωποι αυτοί να βρεθούν από κοντά και να δημιουργήσουν μια αληθινή κι άμεση επικοινωνία. Δεν είμαστε απόλυτοι, έχουν γεννηθεί πολύ ωραίες ιδέες μέσω συζητήσεων που έχουν λάβει χώρα στο διαδίκτυο ∙ κι εν συνεχεία έχουν συνεχιστεί κι αναλυθεί σε συναντήσεις από κοντά.

Εν κατακλείδι, δεν είμαστε ενάντιοι στα νέα μέσα της εποχής μας. Είμαστε, όμως, υπερασπιστές καθετί ουσιαστικού κι αυθεντικού. Θέλουμε στη ζωή μας αληθινούς και μοναδικούς φίλους∙ αυτοί, άλλωστε, είναι ο κόσμος μας!

Συντάκτης: Ελένη Πανταζοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη