Ό, τι φανταστείς μπορεί να υπάρξει ως πορνογραφία

Η ελευθερία επιλογής είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα όλων, απαραίτητο για την υγιή ανάπτυξη του ατόμου και της φύσης του. Αυτή όμως η ελευθερία αφορά κι αφαιρεί κάθε περιορισμό σε όλους τους τομείς της προσωπικής ζωής του ατόμου. Το να θέσεις απαγόρευση σ’ αυτή την έκφραση, καταστρέφει την απρόσκοπτη κι απαραίτητη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ίδιου του ατόμου. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η ανόθευτη έκφραση του Εγώ, ακροβατεί σε αχαρτογράφητα μέρη, εξίσου ανόθευτης και χωρίς φίλτρο έκφρασης ερωτικής επιθυμίας και διαστροφών, απαλλαγμένη από ταμπού και κοινωνική κριτική;

Κανόνας 34 (Rule 34). Ένας παγκόσμιος νόμος του διαδικτύου που εκφράζει ελεύθερα την ερωτική φαντασία. Ο κάνονας 34 αναλυτικά αναφέρει ότι εάν μπορείς να φανταστείς κάτι, τότε γεννιέται πορνογραφία γι’ αυτό. Από manga μέχρι χαρακτήρες από φιλμογραφία και βιβλία, οι επιλογές δεν έχουν τέλος.

Κατά πόσο όμως όλες αυτές οι «ασυνήθιστες» προτιμήσεις είναι τελικά έξω από τα συνηθισμένα;

Μια πρόσφατη έρευνα κατέληξε στο αναπάντεχο συμπέρασμα, ότι όλες αυτές οι λεγόμενες ερωτικές «αποκλίσεις» είναι στην πραγματικότητα συνηθισμένες κι ευρέως διαδεδομένες στον ανθρώπινο πληθυσμό. Κάποιες εμφανίζονται περισσότερο στους άνδρες, κάποιες έχουν περισσότερο θηλυκό χαρακτήρα, όλες όμως αν και θα περίμενε κανείς να είναι στατιστικά ασυνήθιστες, επικρατούν τελικά σε μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Μια εκπληκτική διαπίστωση που προκαλεί συζητήσεις.

Φυσικά όλες εκείνες οι φαντασιακές φιγούρες που εκφράζονται μ’ αυτόν τον τρόπο, διαφέρουν πολύ από την πραγματικότητα των επιλόγων μας. Το να βιώσεις μια εμπειρία σε ασφαλές περιβάλλον απέχει πολύ από το ίδιο το γεγονός σε συνθήκες πραγματικής ζωής. Το διαδίκτυο έχει διευρύνει τις επιλογές του καθένα, προσφέροντας απεριόριστες διεξόδους σε κρυφά κι ανομολόγητα στοιχεία του χαρακτήρα μας, που βρίσκουν καταφύγιο μέσα σ’ αυτό.

Σύμφωνα με τον Φρόιντ, τέτοιες ερωτικές αναζητήσεις κι ανάγκες, παρομοιάζονται με την παρόρμηση της πείνας και τη λήψη τροφής, εγγενείς στην ανθρώπινη βιολογία. Είτε είναι φύσει είτε όχι αποκτημένες, αφορούν την ψυχική σφαίρα του ίδιου του ατόμου, διαμορφώνοντας χαρακτήρα και συμπεριφορές.

Για πολλούς, αφορά δραστηριότητες που βρίσκονται στη σφαίρα της φαντασίας, έξω από τους κοινωνικούς περιορισμούς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί στοιχείο που επιθυμούν να μεταφέρουν και στην καθημερινή ζωή τους. Ίσως βοηθάει κάποιους στη διαχείριση του άγχους τους για την πράξη, ίσως ενισχύει τη φαντασία, ίσως είναι ένας τρόπος να «ξορκίσουν» κλίσεις κι επιθυμίες που θεωρούν κοινωνικά μη αποδεκτές.

Σε κάθε περίπτωση, απαλλαγμένο από κοινωνικές προσδοκίες και ηθικές κρίσεις, μια τέτοια μορφή έκφρασης πιθανώς αποτελεί μια υγιή διέξοδο για κάποιες επιθυμίες που δε βρίσκουν έκφραση κι ικανοποίηση στη ζωή του ατόμου. Αν η χρήση του δε μειώνει την πραγματική επαφή, και δε γίνεται αυτοσκοπός, τότε σίγουρα είναι ένα πεδίο που καθένας μπορεί ν’ αντλήσει απαντήσεις για τον εαυτό του.

Η περιέργεια αποτελεί μια ανησυχία του πνεύματος να διευρυνθεί, ανακαλύπτοντας πλευρές του εαυτού σου έστω κι αν αυτό συμβαίνει για να τις απορρίψεις ή να τις αποδεχτείς πιο εύκολα, τότε η κατανάλωση ανάλογου περιεχομένου δεν αποτελεί απαγορευτική επιλογή. Κάτι τέτοιο βοηθάει στην εξερεύνηση των επιθυμιών, στην ανάπτυξη νέων πρακτικών, μέσα από τις οποίες θα αναδυθούν κρυμμένα ή αποκομμένα στοιχεία της προσωπικότητας που θα συμπληρώσουν τα κενά και θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της φύσης του καθένα.

Σε αντίθεση με παλιότερες εποχές, εμποτισμένες με αναστολές κι άπειρους περιορισμούς, όπου υπήρχαν άπειρες παρανοήσεις γύρω από την επαφή και τη συμμετοχή του κάθε φύλου, τώρα μέσω του απεριόριστου και χωρίς λογοκρισία υπαρκτού υλικού, καθένας μπορεί ν’ ανακαλύψει την αλήθεια που ψάχνει για τον εαυτό του.

Αναμφισβήτητα δεν υπάρχει αυτό που ορίζουμε ως φυσιολογικό, καθώς διάφορα στοιχεία ατομικότητας εμποδίζουν μια τέτοια αυθαιρεσία. Και πολλές φορές είναι δύσκολο, αν όχι απαγορευτικό, να μιλήσουμε για κάποιες επιθυμίες και προσδοκίες μας, που ίσως αποδειχτεί δύσκολο να κατανοήσει κάποιος έξω από εμάς.

Στη θεωρία, η σύγχρονη εποχή, απαλλαγμένη από μη-ανοχή κι ευθιξία, μόνο όμως στα πλαίσια που δεν απειλείται η «φυσιολογικότητά» της, γίνεται εκφραστής μιας απέχθειας και κατηγορηματικής πεποίθησης ότι ίσως κάποια πράγματα πρέπει να μένουν στα κρυφά, ώστε να υπάρχει η επιλογή να μη στοιχειώσουν τους θεσμούς και την κοινωνική ηθική.

Για το άτομο όμως, η επιλογή είναι ξεκάθαρη.

Είτε αυτό αποτελεί ερωτική αναγέννηση, είτε είναι μέρος της έκφρασης του Εγώ μας, αποτελεί μια οδό ανακάλυψης του εαυτού και του άλλου, και προσδιορίζει σαφώς τι επιζητούμε από την ερωτική επαφή. Είτε σε ξεκάθαρη αντίθεση με τις κοινωνικές δομές, είτε σε μερική συμφωνία μ’ αυτές, οι διαφορετικές εκφράσεις σε αυτόν τον τομέα, έστω και με τη μεσολάβηση ενός εικονικού μέσου, αποτελούν βασικές δομές της προσωπικότητας του κάθε ατόμου.

Το τι αποτελεί ερωτικά υγιή, φυσιολογική συμπεριφορά δεν είναι κάτι που μπορεί να θέσει κάποιος όρια και αυστηρούς ορισμούς. Η επαφή κάποιες φορές ίσως δεν είναι τόσο ρομαντική κι όμορφη και καθαρή όσο θα θέλαμε ή μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι.

Απαλλαγμένοι από το φόβο, και με την ασφάλεια της ανωνυμίας του διαδικτύου, συμβαίνει μια απελευθέρωση που αν κι αποτελεί πρόκληση για τον καθένα σε διαφορετικό επίπεδο, είναι ένας τρόπος που παραμένει ανοιχτός και διαθέσιμος προς όλους ώστε ν’ αποδεχτούμε τη φύση των θέλω μας χωρίς να παραλείψουμε να ανακαλύψουμε και τι μας οδηγεί σε αυτά.

*Ο κανόνας 34 στον οποίο αναφέρεται το άρθρο δεν προάγει πορνογραφικό υλικό που περιλαμβάνει σεξουαλική επαφή με παιδιά, ευαίσθητες ομάδες ή ζώα και σε καμία περίπτωση το φαινόμενο που αναλύεται δεν αποτελεί παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων.