Η ασφάλεια και η προστασία πάντα αποκτούν μεγάλο νόημα όταν πληγώνεσαι ξανά και ξανά, κι ατελείωτα αφιερώνεσαι σε μια έξαψη, μια έλξη, έναν έρωτα. Στο παρελθόν, οι απόπειρές σου να ερωτευτείς ήταν αμέτρητες ή άλλοτε ελάχιστες αλλά τραυματικές, κι όμως όλες στο τέλος, είχαν μια εξήγηση. Μια αιτιολογία που ξεκαθαρίζει γιατί σήμερα εσύ επιλέγεις συντρόφους με διαφορετικά κριτήρια αλλά και διαφορετικά συναισθήματα. Γιατί δεν επιλέγεις κάποιον που δε θα σε πληγώσει.
Τι θα πει όμως πραγματικά «επιλέγω έναν άνθρωπο που δε θα με πληγώσει»;
Θα πει, επιλέγω πως δε θα γίνουν τα ίδια λάθη αυτήν τη φορά. Θα πει επιλέγω να είμαι πιο προσεκτικός στις επιλογές μου και τις αποφάσεις μου. Υπολογίζω από την αρχή, τι θα ποντάρω, πόσα κομμάτια του εαυτού μου θα μοιράσω αλλά και πόσα συναισθήματα θα δώσω. Θα πει, συνειδητοποιώ πως κανένας δεν μπορεί να με πληγώσει εάν δεν ξέρει τα «πραγματικά μου χρώματα» κι αυτά μπορώ μόνο εγώ να τα δείξω, όταν σιγουρευτώ πως αξίζει. Τότε, δίνω συνειδητά κι απλόχερα την καρδιά μου και μοιράζομαι καθετί μικρό και μεγάλο για μένα, χαμογελάω πλατιά κι ανοίγομαι κάθε μέρα.
Κι ενώ όλα τα παραπάνω ακούγονται αρκετά μελό ή κλισέ όσον αφορά στα θέματα της καρδιάς, δεν παύουν να είναι η πραγματικότητα.
Όταν ας πούμε παίρνεις τα πράγματα πιο αργά -χωρίς φυσικά να το κάνεις για ν’ εκμεταλλευθείς τον άλλον-, όλα κυλάνε πιο ομαλά. Έχεις χρόνο για σένα, για σας, για να κάνεις όσα αγαπάς και να δώσεις χώρο και χρόνο ν’ αναπτυχθεί αυτό που έχετε -χωρίς βιασύνες.
Αρκετές φορές το να βρίσκεσαι σε μια σχέση και να περνάς απλά όμορφα και καλά -με τη γνώση φυσικά του άλλου ατόμου-, παρεξηγείται εύκολα και καταδικάζεται. Λάθος δεν είναι να ξανά δίνεις μια ευκαιρία στις σχέσεις με τον τρόπο που τη δεδομένη στιγμή είσαι έτοιμος, λάθος είναι να μη θέλεις να κάνεις ποτέ ξανά μια σχέση επειδή πληγώθηκες. Κι εφόσον μιλάμε καθαρά και μόνο για εκείνους που θέλουν να ξανά κάνουν μια σχέση με άλλα κριτήρια, δεν έχεις παρά να ξεκαθαρίσεις από την αρχή τη φάση που βρίσκεσαι. Κανένας δεν παρεξηγεί κανέναν όταν είναι ξεκάθαρος από την αρχή, αντιθέτως αρκετοί ψάχνουν να βρουν πότε επιτέλους θα τελειώσει το ψέμα.
Είναι όμορφο να θέλεις να προστατέψεις τη συναισθηματική και ψυχική σου ηρεμία, μα πιο ωραίο είναι να βρίσκεις κάποιον ν’ αγαπήσεις. Συχνά, σχέσεις που κυλούν πιο ομαλά και πιο ρεαλιστικά διαρκούν περισσότερο από ό,τι μια σχέση από δυο τέρμα ερωτικούς μπερδεμένους ανθρώπους, οι οποίοι μπερδεύουν τόσο πολύ ο ένας τον άλλον και νιώθουν πως πρέπει να ξεσπάσουν.
Είναι λογικό όταν είσαι πληγωμένος να στήνεις το δικό σου «στρατόπεδο». Είναι λογικό να κρατάς την έλξη και το συναίσθημα σε δεύτερη μοίρα, για όσο έχεις αφήσεις την εμπιστοσύνη να κάνει περιπολία στη νέα γη. Είναι λογικό να δυσκολεύεσαι να αφεθείς και να θέλεις πρώτα να περάσει χρόνος. Κι έτσι εύχεσαι να μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να καταλάβουν πως τα συναισθήματα ενός ανθρώπου είναι πολύ σημαντικά κι όταν τα μοιράζουμε απλόχερα, μένει ελάχιστο πίσω για εμάς.
Τότε αρχίζει η επιλογή, που λέγαμε. Τότε αρχίζει το «επιλέγω έναν άνθρωπο που δε θα με πληγώσει γιατί ούτε και εγώ θα τον πληγώσω.». «Επιλέγω έναν άνθρωπο που θα του δώσω για αρχή κάτι μικρό αυτήν τη φορά αλλά θα κρατήσω κάτι μεγάλο για μένα. Γιατί ορκίστηκα να μην πληγώσω εγώ εμένα, αυτός είναι ο όρος, αυτή και η συμφωνία.».
Συντάκτης: Σταματία Μάστορα
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
