Μια λάθος κίνηση είναι αρκετή για να κριτικάρεις, όχι μόνο εσένα, αλλά και την ημέρα σου που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Οποιαδήποτε πρώτη στιγμή της ημέρας εισέλθει από την πόρτα σου και τη χτυπήσει με δύναμη, θεωρείται κακό σημάδι; Τι θα πει όμως «σήμερα είναι κακή ημέρα» και με ποια κριτήρια βγαίνει αυτό το συμπέρασμα;

Πόση σημασία μπορεί να δώσει κάποιος σε ένα πλαστικό κυπελάκι καφέ που θα χυθεί πάνω στο λευκό πουκάμισο και πόσο θυμό να νιώσει για την εργασία που ξέχασε να πάρει από το γραφείο ενώ βρίσκεται ήδη στο δρόμο για το σπίτι; Ποσό γρήγορα φτάνει στον εγκέφαλό μας το «φτου-φτου» όταν παρατηρήσουμε πάνω στον πάγκο της κουζίνας ένα ψαλίδι που σχηματίζει «Χ» με το άνοιγμα του; Και είναι αρκετά όλα τα παραπάνω άραγε ώστε να χαλάσουν τις εικοσιτέσσερις ώρες που έχεις να αντιμετωπίσεις;

Κι φυσικά όλα αυτά είναι ικανά να ταράξουν την ψυχραιμία σου, κυρίως γιατί είναι κλοτσιά στον εκνευρισμό μας. Φυσικά είναι ικανά να επηρεάσουν και την καλή ατμόσφαιρα που παραμονεύει να σε βρει στα επόμενα λεπτά. Όμως, ρεαλιστικά, δεν μπορεί ένα λεπτό ενός ασήμαντου γεγονότος να χαλάσει ολόκληρη την ημέρα σου κι αυτό γιατί μία ημέρα δίνει χιλιάδες ευκαιρίες για να τη φτιάξεις και να τη φέρεις στα μέτρα που εσύ θέλεις, δίχως γρουσουζιές και στερεότυπα.

Συνήθως οι άνθρωποι που ταράζονται λίγο με το πιο μικρό πράγμα που θα συμβεί το πρωί, δεν είναι άλλοι από εκείνους που κρύβουν μερικά στοιχεία τελειομανίας. Είναι συχνά αρκετά νευρικοί στις κινήσεις τους. Πολλές φορές οι ίδιοι γίνονται η αιτία να χυθεί ο καφές τους ή κάποιος άλλος να τους τον ρίξει καθώς τρέχουν για να προλάβουν. Ξεχνάνε την πιο σημαντική εργασία στο σπίτι, ή ακόμη και τα ίδια τους τα κλειδιά κρεμασμένα στην πόρτα, γιατί πολύ απλά το μυαλό τους τρέχει χιλιόμετρα μακριά για να προλάβει τις δουλειές που έχει να κάνει όλη μέρα. Κι όμως, οι δουλειές αυτές, δε γίνεται να ολοκληρωθούν ούτε μέσα σε πέντε λεπτά αλλά ούτε και σε μία ώρα γεμάτη τρέξιμο. Μια εργασία μπορεί να ολοκληρωθεί όταν συνεργαστούμε με τον εγκέφαλό μας και βγάλουμε μαζί ένα πρόγραμμα.

Όταν λοιπόν η προσοχή μας διασπάται σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ζητήσει απελπισμένα λίγο αέρα να αναπνεύσει, τότε είναι η ώρα που εμείς κλείνουμε τα μάτια μας στο προφανές και ψάχνουμε για δικαιολογίες. Προσπαθούμε να χαρακτηρίσουμε την απροσεξία μας σημάδι του τι θα ακολουθήσει. Η μία λάθος κίνηση όμως δε θα μπορούσε να είναι καμπανάκι επικείμενης κακοτυχίας.

Ακριβώς σε εκείνη τη χρονική στιγμή που βγάζουμε το συμπέρασμα ότι κάτι πάει λάθος, εκτός από τη σκέψη μας αλλάζουν και τα συναισθήματά μας προκαλώντας μας μια μεγαλύτερη συναισθηματική ένταση του στιλ «τι άλλο θα μου συμβεί άραγε;». Κι ενώ το ερώτημα αυτό παίζει ώρες στο πικάπ του μυαλού μας, εμείς καταβαλλόμαστε από φόβο κι απαισιοδοξία. Στην πορεία, αν τίποτα δε συμβεί, αισθανόμαστε ανακούφιση όμως είναι ήδη αργά. Βρισκόμαστε στο κρεβάτι μας και απλά αναπολούμε το ποσό φοβηθήκαμε -προληπτικά- μέσα στην ημέρα. Σκεφτόμαστε ακόμα τον καφέ λεκέ στο άσπρο πουκάμισο.

Ακόμη και στις πιο στρεσαρισμένες ημέρες που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε, χρειαζόμαστε καθαρό μυαλό και μια ψυχολογία ελεύθερη από αρνητισμό. Ο φόβος του ότι θα αποτύχουμε, του να μην απολαύσουμε τη στιγμή ακόμα και της γρουσουζιάς, είναι εκείνοι που θα μας φέρνουν τις αναποδιές· και εμείς πάντα θα νομίζουμε πως «το σύμπαν θέλει κάτι να μας πει». Καθαρό μυαλό και καλή ψυχολογία θέλει. Τίποτα άλλο. Με αυτά για σύμμαχους αν για παράδειγμα σκάσει το λάστιχο του αυτοκινήτου τη στιγμή που βιαζόμαστε, θα σκεφτούμε να καλέσουμε ταξί αντί για την οδική βοήθεια. Εάν ένας συνάδελφος ρίξει τον καφέ, θα θυμηθούμε εκείνη την αλλαξιά που πήραμε το πρωί από το καθαριστήριο. Κι εάν ξέχασες τη γραπτή σου εργασία σε έναν φάκελο στον καναπέ, θα μπορέσεις να τη δείξεις μέσα από το στικάκι σου που είχε ξεμείνει στην τσάντα από εχθές το βράδυ.

Ας θυμόμαστε, μια καλή ημέρα φαίνεται από εμάς και την ψυχολογία μας, μια κακή ημέρα είναι η ψυχολογία μας.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Σταματία Μάστορα
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη