Δε φταις, αλλά πάντα την πληρώνεις - Μήπως είσαι ο σάκος του μποξ στην οικογένεια;

Οι σχέσεις και οι δεσμοί που αναπτύσσονται μέσα στην οικογένεια είναι πιο περίπλοκοι από όσο νομίζουμε. Κάποιες φορές αναλαμβάνουμε ρόλους και ευθύνες που δε μας αναλογούν. Δεν είσαι μόνο η μητέρα, ο πατέρας, ο γιος, η κόρη, ο αδερφός, η αδερφή. Άτυπα αναλαμβάνεις και άλλους ρόλους, που άλλοτε σου αποδίδονται και άλλοτε τους αναλαμβάνεις θέλοντας και μη, για να φέρεις την ισορροπία στην οικογένεια.

Αυτός που τα κάνει όλα σωστά, αυτός που προκαλεί συγκρούσεις, ο αποδιοπομπαίος τράγος, ο σάκος του μποξ και πολλοί άλλοι ακόμα ρόλοι. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ποιος είναι ο δικός σου ρόλος μέσα στην οικογένεια; Μήπως είσαι το άτομο που ακόμη και αν δε φταίει αυτό θα την πληρώσει;

Σου έχουμε άσχημα νέα. Αν ισχύει αυτό, μάλλον είσαι ο σάκος του μποξ στην οικογένεια.

Όταν για τα πάντα ευθύνεσαι εσύ.

Ακόμα και όταν φωνή έχεις και μιλιά δεν έχεις μέσα στο σπίτι ξέρεις ότι πάντα εσύ θα την πληρώσεις. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι ακόμη κι αν δεν ευθύνεσαι εσύ, είσαι ο πρώτος άνθρωπος που θα φωνάξουν ή θα κατηγορήσουν. Χάθηκαν τα κλειδιά; Κάποιος έφαγε το φαγητό που είχε περισσέψει; Έσπασε το βάζο; Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που θα κοιτάξουν επίμονα με ύφος «έλα, ομολόγησε. Ξέρουμε ότι εσύ το έκανες» . Ή έστω κι αν δεν το κάνουν τόσο εξόφθαλμα, είσαι τέλος πάντων εκείνο το άτομο που θα ρωτήσουν πρώτο αν γνωρίζει τι έγινε. Ξεσπούν όλοι πάνω σου φταις δεν φταις. Άλλωστε λίγη σημασία έχει ποιος το έκανε, αφού εσύ θα τα ακούσεις. Είσαι σαν να λέμε αυτό το άτομο που απορροφά όλους τους κραδασμούς στο σπίτι.

Άραγε έχουν σκεφτεί ποτέ οι δικοί σου ότι ξεσπούν πάντοτε πάνω σου χωρίς λόγο και αιτία;

Έχεις φορτωθεί πιο πολλά από όσα σου αναλογούν.

Αναλαμβάνεις τα πάντα, από δουλειές του σπιτιού μέχρι νεύρα και συναισθηματικά βάρη. Όλοι βασίζονται πάνω σου για τα πάντα και σχεδόν όλα περνάνε από τα χέρια σου. Είναι λες και έχεις αναλάβει τη φροντίδα ολόκληρης της οικογένειας. Προσπαθείς να τα διαχειριστείς όλα, όμως το βάρος των ευθυνών σε ξεπερνά. Πολλές φορές λυγίζεις, νιώθεις εξουθένωση από τις ευθύνες που δεν σου αναλογούν.

Είσαι εκεί για να ξεσπούν όλοι πάνω σου, σαν να λέμε ένας ανθρώπινος σάκος του μποξ. Ήρθε η μαμά κουρασμένη από τη δουλειά; Έχει ο μπαμπάς τα νεύρα του; Μάλωσε η αδερφή σου με την κολλητή της; Μάντεψε σε ποιον θα ξεσπάσουν.

Δεν αναγνωρίζεται η προσπάθειά σου.

Τρέχεις για όλους και για όλα και το λιγότερο που περιμένεις να ακούσεις είναι ένα ευχαριστώ ή ένα μπράβο βρε αδερφέ. Όχι μόνο δεν επιβραβεύεσαι, αλλά ακούς και σχόλια του τύπου «Θα μπορούσες να το κάνεις και καλύτερα». Εκεί είναι που απογοητεύεσαι τελείως. Μισό λεπτό δηλαδή, τόσο κόπο έκανα. Αυτό δεν μετράει; Δυστυχώς, όταν είσαι το εξιλαστήριο θύμα στην οικογένεια η προσπάθεια επ’ ουδενί δεν μετράει, πρέπει να τα κάνεις όλα τέλεια. Να έχεις προβλέψει και για την παραμικρή λεπτομέρεια. Όλα τα υπόλοιπα θεωρούνται αποτυχία.

Μάλλον θεωρείται δεδομένο ότι θα βοηθήσεις, ότι θα ακούσεις, ότι θα είσαι πάντοτε εκεί για όλους.

Άραγε ποιος είναι εκεί για σένα όταν τον χρειάζεσαι;

Το σίγουρο είναι ένα: όλο αυτό σε κουράζει ψυχικά.

Πώς το αντιμετωπίζεις όλο αυτό; Μαζεύεις, μαζεύεις και έρχεται η έσχατη στιγμή που έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι και επιτέλους ξεσπάς. Ορθώνεις το ανάστημά σου και λες τα όσα βιώνεις και αισθάνεσαι. Περιμένεις να σε καταλάβουν. Γιατί άλλωστε είναι η οικογένειά σου, κι αν δεν σε καταλαβαίνουν αυτοί τότε ποιος; Μιλάς, λες ό,τι όλα αυτά που έχεις μέσα σου και αντί να δείξουν κατανόηση, τα ακούς και από πάνω. «Είσαι υπερβολικός», «πότε έγινε αυτό;», «να προσέχεις τι κάνεις, να μη σου φωνάζουμε». Εκεί, είναι που πραγματικά τρελαίνεσαι και νιώθεις ένα τείχος να υψώνεται ανάμεσα σας.

Πώς το αντιμετωπίζεις όλο αυτό;

Το να είσαι το «δοχείο» που ο καθένας πετάει μέσα ό,τι δεν χρειάζεται είναι πολύ ψυχοφθόρο, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την ίδια σου την οικογένεια. Όμως τι κάνεις για να σπάσεις αυτό το φαύλο κύκλο; Όρια και πάλι όρια. Μην νιώθεις ενοχές επειδή είναι δικοί σου άνθρωποι, ξεκίνα να λες και κανένα «όχι». Μην είσαι πανταχού παρόν, δεν είσαι μόνο εσύ μέσα στο σπίτι. Άσε και τους άλλους να αναλάβουν ευθύνες.

Σημασία έχει να προστατεύσεις τον εαυτό σου και να διασφαλίσεις την ψυχική σου υγεία.

Δεν είσαι εσύ ο σωτήρας της οικογένειας!