Το θρυλικό studio 54 ανοίγει ξανά για μία και μόνο νύχτα

Φαντάσου να περιμένεις ώρες σε μια ουρά, να σε μετράνε με το βλέμμα από πάνω μέχρι κάτω, κι όλα να εξαρτώνται από το αν ένας τύπος στην πόρτα θα γουστάρει το outfit σου. Αν σε αφήσει μέσα, μπαίνεις στον παράδεισο της ακολασίας. Αν όχι, γυρίζεις σπίτι και χάνεις τη νύχτα της ζωής σου. Αυτό ήταν το Studio 54.

Δεν ήταν απλά κλαμπ. Ήταν μια εμπειρία που άλλαζε το DNA σου. Εκεί όπου η Νέα Υόρκη των 70s έβγαζε τη μάσκα της και χόρευε μέχρι να σπάσει το ξημέρωμα.

Το κτίριο ήταν πρώην όπερα, μετά τηλεοπτικό στούντιο– αλλά το 1977 μεταμορφώθηκε στον πιο αμαρτωλό ναό της διασκέδασης. Η πόρτα του ήταν η πιο σκληρή στον κόσμο. Ο Steve Rubell, ο ιδιοκτήτης, αποφάσιζε ποιος είναι αρκετά «ενδιαφέρων» για να περάσει. Δεν είχε σημασία αν ήσουν σταρ ή αν είχες λεφτά. Μπορεί να έδιωχνε τον μεγαλύτερο σταρ και να έβαζε μέσα έναν άσημο με λαμέ κολάν. Αν περνούσες το κατώφλι, όμως, έμπαινες σε μια άλλη διάσταση.

Κι εκεί μέσα… όλα επιτρέπονταν. Disco μπάλες να φωτίζουν σαν δεύτερος ήλιος, καπνοί, φώτα, μουσική τόσο δυνατή που σε έκανε να ξεχνάς ποιος είσαι. Στην πίστα η Cher, ο Mick Jagger, η Diana Ross. Στην άκρη ο Andy Warhol με τα γυαλιά του, πάντα παρατηρητής. Και κάποια στιγμή, η Bianca Jagger μπαίνει καβάλα σε ένα λευκό άλογο. Όχι, δεν ήταν όνειρο. Ήταν απλά άλλη μια βραδιά στο Studio 54.

Μετά ήταν τα backstage. Εκεί όπου οι φωτογραφίες δεν έφταναν ποτέ. Όργια με σελέμπριτι, κοκαΐνη σε δίσκους, μοντέλα που έβγαιναν topless, πολιτικοί που προσεύχονταν να μη διαρρεύσουν οι στιγμές τους. Αν οι τοίχοι μιλούσαν, θα καίγονταν η Νέα Υόρκη.

Το Studio 54 κράτησε μόνο τρία χρόνια κι έμεινε στην ιστορία ως «ο θρύλος των 33 μηνών του κλαμπ». Έκλεισε το 1980, όταν οι ιδιοκτήτες του συνελήφθησαν για φοροδιαφυγή. Κι όμως, μέσα σε τόσο λίγο χρόνο έγινε το απόλυτο it club και σύμβολο status μιας ολόκληρης γενιάς. Αν δε χόρεψες εκεί, ήσουν απλά θεατής της δεκαετίας.

Έπειτα, fast forward στο σήμερα. Σχεδόν μισό αιώνα μετά, ο Valentino αποφασίζει να ξανανοίξει τις πόρτες του Studio 54, με αφορμή την κυκλοφορία της limited-edition συλλογής Rendez-Vous Ivory 2025, της Valentino Beauty. Όχι για πάντα, αλλά για μία και μοναδική βραδιά. Αφορμή; Η κυκλοφορία limited edition αρωμάτων. Στην πραγματικότητα όμως, είναι κάτι πιο μεγάλο: μια τελετουργία που ξαναφέρνει στη ζωή τον μύθο. Γιατί το Studio 54 δεν ήταν ποτέ απλά κλαμπ. Ήταν φαινόμενο. Ήταν η φωνή μιας εποχής που δεν είχε φίλτρα, δεν είχε hashtags, δεν έβγαζε stories. Ζούσες τη στιγμή και μετά έμενε μόνο στη μνήμη σου– ή στις πιο καυτές ιστορίες που έλεγες την επόμενη μέρα.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Valentino Beauty (@valentino.beauty)

Κι αν αναρωτιέσαι γιατί μιλάμε ακόμα γι’ αυτό, η απάντηση είναι απλή: το Studio 54 ήταν η νύχτα που δε φοβόταν τίποτα. Ήταν η απόδειξη ότι μερικές φορές χρειάζεται να αφήσεις τα φρένα και να καείς. Γιατί αν δεν κάηκες, δεν έζησες. Κι έτσι, για μία νύχτα, ο Valentino μας χαρίζει ξανά την ευκαιρία να ακούσουμε εκείνη τη φωνή να ψιθυρίζει: «Ζήσε χωρίς όρια».