Η Γη φαίνεται πως απέκτησε για τις επόμενες δεκαετίες έναν «σύντροφο» στην τροχιά της. Ο αστεροειδής 2025 PN7, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό IOP Science, χαρακτηρίζεται πλέον ως «quasi-moon», δηλαδή «σχεδόν φεγγάρι» – ένας ουράνιος βράχος που κινείται μαζί με τον πλανήτη μας γύρω από τον Ήλιο. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι θα παραμείνει κοντά μας έως το 2083.
Σε αντίθεση με τη Σελήνη, τα λεγόμενα quasi-moons δεν περιφέρονται γύρω από τη Γη, αλλά γύρω από τον Ήλιο, σε τροχιές πολύ παρόμοιες με τη δική μας. Από τη δική μας οπτική, ωστόσο, μοιάζουν να την ακολουθούν, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι είναι δορυφόροι της.
Ο αστρονόμος Φιλ Νίκολσον από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ εξηγεί παραστατικά:
«Σκεφτείτε έναν λύκο που ακολουθεί από απόσταση το στρατόπεδο των κυνηγών, ψάχνοντας υπολείμματα τροφής. Δεν γίνεται μέλος της ομάδας, αλλά παραμένει κοντά της για χρόνια».
Πώς λειτουργεί ένα quasi-moon
Η Ζόε Ποντέριο, υπεύθυνη του Spacecraft Planetary Image Facility στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, εξηγεί ότι ο 2025 PN7 φαίνεται να περιφέρεται γύρω από τη Γη μόνο επειδή η τροχιά του είναι ελλειπτική. Όταν πλησιάζει περισσότερο στον Ήλιο κινείται ταχύτερα από τη Γη, ενώ όταν απομακρύνεται, επιβραδύνει. Έτσι, δημιουργείται η οπτική ψευδαίσθηση ότι το αντικείμενο «γυρίζει γύρω μας».
«Η Γη και το quasi-moon εναλλάσσονται συνεχώς στο ποιος περνά ποιον, δίνοντας την εντύπωση πως ο αστεροειδής περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη μας», σημειώνει η Ποντέριο.
Με την πάροδο του χρόνου, η τροχιά του 2025 PN7 θα μεταβληθεί σε αυτό που οι αστρονόμοι αποκαλούν «τροχιά πέταλου» (horseshoe orbit). Σε αυτή τη φάση, ο αστεροειδής θα φαίνεται να κινείται εμπρός–πίσω στον ουρανό, καθώς θα περνά εναλλάξ από την εσωτερική και εξωτερική τροχιά της Γης.
Μικρός αλλά μακροχρόνιος συνοδοιπόρος
Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί μόλις έξι αντικείμενα με παρόμοια συμπεριφορά – προσωρινοί ή μερικοί «δορυφόροι» του πλανήτη μας. Το 2024, ένας άλλος μικρός αστεροειδής έγινε «μίνι φεγγάρι» για περίπου δύο μήνες, όμως ο 2025 PN7 αναμένεται να παραμείνει δίπλα στη Γη για δεκαετίες.
Ο αστεροειδής εντοπίστηκε για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο Pan-STARRS στο αστεροσκοπείο Haleakala της Χαβάης, στις 29 Αυγούστου 2025. Ωστόσο, μεταγενέστερη ανάλυση έδειξε ότι πιθανότατα συνοδεύει τη Γη εδώ και περίπου 60 χρόνια.
Ο Φιλ Νίκολσον επισημαίνει πως τέτοια αντικείμενα είναι πολύ μικρά και αμυδρά για να φανούν χωρίς ειδικά τηλεσκόπια. Ο συγκεκριμένος αστεροειδής έχει φαινόμενο μέγεθος 26, γεγονός που τον καθιστά αδύνατο να παρατηρηθεί με γυμνό μάτι ή ακόμη και με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.
Ένα ζωντανό και ανεξερεύνητο Ηλιακό Σύστημα
Η φυσικός Κέλε Κρουζ από το Hunter College της Νέας Υόρκης σημειώνει ότι τέτοιες ανακαλύψεις υπενθυμίζουν πόσο δυναμικό και ανεξερεύνητο παραμένει το Ηλιακό μας Σύστημα.
«Αυτό το εύρημα δείχνει ότι το Ηλιακό μας Σύστημα είναι πολύ πιο πλούσιο και περίπλοκο απ’ όσο μαθαίνουμε στο σχολείο», δηλώνει.
Προγράμματα όπως το Pan-STARRS και το επερχόμενο LSST Survey στο Αστεροσκοπείο Ρούμπιν στη Χιλή, επιτρέπουν στους αστρονόμους να εντοπίζουν όλο και μικρότερα, αμυδρότερα αντικείμενα, όχι μόνο κοντά στη Γη αλλά και στον υπόλοιπο Γαλαξία.
Η ύπαρξη του 2025 PN7 υπενθυμίζει ότι, παρά την τεχνολογική μας πρόοδο, η Γη εξακολουθεί να μοιράζεται το διάστημα με αμέτρητους «επισκέπτες». Και αν δεν μπορέσουμε ποτέ να δούμε το νέο μας «σχεδόν φεγγάρι» με γυμνό μάτι, η παρουσία του αποτελεί μια συναρπαστική ματιά στη δυναμική ισορροπία του Ηλιακού μας Συστήματος.
