Υπάρχει απιστία στην εγκυμοσύνη; Πώς οδηγηθήκαμε εκεί;

Αυτά που θα σας γράψω σήμερα είναι η προσωπική μου άποψη, η οποία ταυτίστηκε και με μια συνέντευξη του γνωστού νευρολόγου, Θάνου Ασκητή.

Αρχικά, να πούμε πως σύμφωνα με την επιστήμη, ο όρος «απιστία» δεν υφίσταται με τον τρόπο που τον αντιλαμβανόμαστε συναισθηματικά. Υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν μονογαμικά και άλλοι που λειτουργούν πολυγαμικά. Επιπλέον, όπως είχε πει και ο Αλέξης Γιωργούλης σε μια συνέντευξη, για να «απιστήσεις» πρέπει να πιστεύεις πρώτα σε αυτή τη σχέση. Αν δεν πιστεύεις στη δυναμική και τη σύνδεση, τότε, με έναν τρόπο, δεν πρόκειται για προδοσία — απλώς δεν υπάρχει συναισθηματική επένδυση.
Και τελικά, απιστία είναι ένα ζήτημα πολυδιάστατο και υποκειμενικό.

Για μένα, για παράδειγμα, απιστία είναι να εκμυστηρευτείς τα προβλήματά σου σε ένα άλλο πρόσωπο — τις αγωνίες και τα άγχη που θεωρώ πως, αν δεν τα μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου, τότε χάνεται ο πυρήνας της σχέσης. Για κάποιον άλλο, η απιστία μπορεί να έχει καθαρά σωματικό χαρακτήρα.
Όπως και να έχει, όταν μιλάμε για την εγκυμοσύνη, προσωπικά θεωρώ ότι η απιστία δεν προκύπτει εκείνη τη στιγμή.

Το πιο πιθανό είναι πως το άλλο πρόσωπο υπήρχε ήδη. Ίσως η σχέση είχε ρωγμές από πριν. Ίσως επέλεξες να είσαι με έναν άνθρωπο που, από τη φύση του ή το στάδιο ζωής που βρίσκεται, δεν ταιριάζει στη μονογαμική προσέγγιση. Κι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος είναι «κακός».
Σε κάθε περίπτωση, δεν ευθύνεσαι εσύ. Δεν φταίει το σώμα σου, ούτε οι ορμονικές αλλαγές, ούτε η διάθεσή σου. Αν νιώσεις ότι δεν σε επιθυμεί επειδή έχει αλλάξει το σώμα σου, ίσως αυτό να λέει περισσότερα για εκείνον/εκείνη παρά για σένα.
Αν πρόκειται για έναν άνθρωπο που σχετίζεται επιφανειακά, είναι καλό να το δεις καθαρά για να αποφασίσεις πώς θες να συνεχίσεις.

Σε μια τόσο ευαίσθητη φάση, χρειάζεσαι έναν σύντροφο που να είναι δίπλα σου, φίλος σου πάνω απ’ όλα, με παρουσία, φροντίδα και συναισθηματική σταθερότητα.

Το σώμα αλλάζει, και αυτό είναι το λιγότερο. Γιατί ολόκληρη η ύπαρξή σου ξαναγεννιέται. Κι όσο μεγαλώνει το μωρό μέσα σου, τόσο αλλάζεις κι εσύ. Είναι πιθανό να περάσεις στιγμές σκοτεινές, να νιώσεις πως δεν σε χωράει ο κόσμος. Και τότε, η παρουσία του συντρόφου σου δεν χρειάζεται να είναι μεγαλειώδης — αρκεί μια μπίρα, ένα σακουλάκι πατατάκια και η αγαπημένη σας σειρά για να νιώσεις ότι δεν είσαι μόνη.
Η εγκυμοσύνη φέρνει προκλήσεις, αλλά είναι και μαγική. Είναι ένα θαύμα που σε μεταμορφώνει.

Ένα ζευγάρι που έχει βαθιά σύνδεση, μπορεί να γίνει ακόμη πιο δεμένο. Ένα ζευγάρι που είναι μαζί αλλά δεν επικοινωνεί ουσιαστικά, πιθανότατα θα συνεχίσει να απομακρύνεται. Εκεί έρχεται η δύναμη του ατόμου. Κάθε εγκυμοσύνη είναι μια νέα υπερδύναμη που αποκτάς. Αντιλαμβάνεσαι πόσα μπορείς να κάνεις και να αντέξεις. Αυτό σε ενδυναμώνει και σε μεταμορφώνει.

Είναι σημαντικό να επικοινωνήσεις με τον σύντροφό σου, να προσπαθήσεις να του μεταδώσεις αυτό που βιώνεις. Και να θυμάσαι πως, από τη δική τους πλευρά, το βίωμα της εγκυμοσύνης δεν είναι το ίδιο — δεν το ζουν σωματικά, δεν το αισθάνονται με τον ίδιο τρόπο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να το σεβαστούν και να σταθούν με αγάπη.

Η απιστία σε αυτή τη φάση μπορεί να πονέσει βαθιά, γιατί όλα είναι πιο ευαίσθητα, πιο εκτεθειμένα. Όμως, ό,τι κι αν συμβεί, δεν είναι δική σου ευθύνη. Το να νιώσεις μακριά, κουρασμένη ή ευάλωτη είναι μέρος της εμπειρίας — όχι αιτία απόρριψης.

Η απιστία, αν συμβεί, συνήθως δεν είναι κακία. Είναι ένδειξη συναισθηματικής ανωριμότητας, ή ανικανότητας να διαχειριστεί κάποιος τις αλλαγές που του φέρνει η ζωή. Είναι μια φυγή. Και όταν κατανοήσεις αυτό, ίσως μπορέσεις να συγχωρήσεις — αν το επιλέξεις. Είτε μείνετε μαζί, είτε προχωρήσεις μόνη σου, το βασικό είναι να το κάνεις με καθαρή συνείδηση και παρουσία.

Αν έχεις συμφωνήσει από την αρχή να είσαι με έναν άνθρωπο που λειτουργεί πολυγαμικά, τότε γνωρίζεις τι να περιμένεις — είναι ένα είδος συμφωνίας.
Προσωπικά, πιστεύω στο παραμύθι της σχέσης-ομάδας. Εκεί που με κάθε παιδί, η ομάδα μεγαλώνει και μαζί της μεγαλώνουν και τα προβλήματα. Αλλά και η αφοσίωση, η στήριξη, η κοινή προσπάθεια. Δεν είναι το μόνο μοντέλο σχέσης εκεί έξω, αλλά είναι αυτό που εμένα με συγκινεί.

Πάνω απ’ όλα, όμως, πιστεύω στην ειλικρίνεια. Όπως κι αν είσαι, όπως κι αν αισθάνεσαι, να μιλάς με τον άνθρωπό σου. Να μην τον/την αφήνεις να ζει σε μια ψευδαίσθηση. Η επικοινωνία είναι το Α και το Ω. Αν χαθεί, τότε τα προβλήματα, όπως κι αυτό που συζητάμε, θα προκύψουν. Και δεν θα είναι τα μόνα.