Ας το παραδεχτούμε… όλοι έχουμε μπει στον πειρασμό να παίξουμε λιγάκι με τη μοίρα και να προσπαθήσουμε να κλέψουμε μερικές “ματιές” για το μέλλον μας μέσα από το φλιτζάνι ή με το ρίξιμο μιας τράπουλας (τις περισσότερες φορές ο “μάντης” είναι μια φίλη της φίλης που λέει τα χαρτιά ή το φλιτζάνι ένα Κυριακάτικο πρωί στο σπίτι, παρέα με τα juicy ερωτικά κουτσομπολιά… νόμος!). Έχεις αναρωτηθεί όμως πώς είναι δυνατόν να αντανακλώνται μέσα από το φλιτζάνι ή τα χαρτιά καταστάσεις που όντως μας απασχολούν; Μήπως δεν είναι και τόσο τυχαίες οι προβλέψεις αυτές, αλλά σχετίζονται με κάτι πιο συγκεκριμένο από τη μοίρα;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… Οι ενέργειες που υπάρχουν στο σύμπαν είναι και ο κύριος λόγος που προκύπτουν αυτές οι προβλέψεις. Είτε είναι από εκείνες τις ενέργειες που εκπέμπουν οι πλανήτες, είτε από εκείνες που εκπέμπουμε κι εμείς οι ίδιοι όταν βιώνουμε διάφορα συναισθήματα ή σκεφτόμαστε κάτι πάρα πολύ.

Γι’ αυτόν τον λόγο η αστρολογία έχει άμεση σύνδεση με τα ζώδια ή τα Ταρώ. Σίγουρα θα έχεις ακούσει τον όρο «ανάδρομος Ερμής» ή «Αφροδίτη»… Τι σημαίνει άραγε αυτό; (Συνήθως όταν ακούμε ότι κάποιος πλανήτης είναι ανάδρομος, τις περισσότερες φορές ακολουθεί γκρίνια!!!) Στην ουσία όμως, μιλάμε για την κίνηση των ουρανίων σωμάτων στον ουρανό και την επιρροή που έχει αυτή η κίνηση σε εμάς μέσω των συναισθημάτων μας, των σκέψεών μας, και γενικά σχηματίζουν την ενέργεια που εκπέμπουμε όταν «μελετάμε» κάτι. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και οι ενέργειες που «διαβάζουμε» στα χαρτιά ή το φλιτζάνι.

Τώρα θα μου πεις… καλά όλα αυτά, αλλά πού θες να καταλήξεις;;;

Σωστή ερώτηση και έρχομαι να σου απαντήσω. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι η ενέργεια υπάρχει παντού γύρω μας και ταξιδεύει από το ένα πεδίο στο άλλο. Για παράδειγμα, σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει ότι ορισμένες φορές νιώθεις λες και σου φόρτωσαν ένα βάρος στην πλάτη όταν συναντάς κάποιον που είναι σε κατάσταση στρες ή μελαγχολίας και αντίστοιχα όταν έρχεσαι σε επαφή με κάποιον που βιώνει έντονα ένα συναίσθημα. (Στο σημείο αυτό να σε καθησυχάσω και να σου πω ότι όχι, δεν φταις εσύ… απλώς το σώμα σου λειτουργεί ως μαγνήτης που τραβάει την ενέργεια αυτή πάνω σου και την απορροφάει σαν σφουγγάρι.)

Επειδή όμως η ζωή μας είναι γεμάτη από άγχος και ανησυχίες και τα αυτοάνοσα «θερίζουν»…

Έλα να δούμε πώς θα μπορούσες να αποβάλλεις τις «κακές» ενέργειες που σε βαραίνουν, έτσι ώστε να απολαύσεις λίγες ώρες χαλάρωσης… δίχως τύψεις και ενοχές.

Ένας βασικός τρόπος αποφόρτισης είναι ο διαλογισμός. Πώς το κάνουμε αυτό;

Σε αυτό το σημείο χρειάζεται να σου πω ότι έκανα μια ενημερωτική έρευνα, καθώς δεν είμαι ειδικός!!! Παρ’ όλα αυτά, έψαξα αγαπητοί και έμαθα ορισμένα tips… Για αρχή, καλό θα ήταν να στήσεις σε μια γωνία του σπιτιού σου έναν χώρο όπου θα νιώθεις ασφαλής και άνετα. Επόμενο βήμα είναι να βρεις μια στάση που να σε βολεύει, αρκεί να κρατάς τον κορμό σου ίσιο. Τέλος, κλείσε τα μάτια και προσπάθησε να μείνεις συγκεντρωμένος/η στη διαδικασία της αναπνοής -εκπνοής.

Εκτός από τον διαλογισμό, ένας περίπατος στη φύση είναι από τους πιο άμεσους και αποτελεσματικούς τρόπους για να καθαρίσεις την ενέργειά σου (μην αγχώνεσαι, δεν σου λέω να πάρεις τα βουνά, εκτός κι αν το έχεις ανάγκη!). Αρκεί μια βόλτα σε ένα πάρκο, λίγο περπάτημα κάτω από τα δέντρα, ακόμα κι ένα παγκάκι στο ηλιοβασίλεμα. Η φύση δουλεύει σιωπηλά για εμάς, καθώς απορροφά την υπερφόρτωση και επιστρέφει γαλήνη. Απλά άκου τα πουλιά, νιώσε το χώμα ή το γρασίδι και άσε τον αέρα να κάνει τη δουλειά του. Δώσε στον εαυτό σου 10 λεπτά χωρίς οθόνες και θα δεις διαφορά.

Για το φινάλε σου κράτησα το απόλυτο ενεργειακό detox, και δεν είναι άλλο από τη θάλασσα… έχει τη «μαγική» ικανότητα να διώχνει κάθε τι αρνητικό. Δεν είναι τυχαίο που τόσοι άνθρωποι βρίσκουν παρηγοριά, ηρεμία και απαντήσεις καθισμένοι μπροστά στο κύμα.

Η αλμύρα ξεπλένει, το μπλε χρώμα της σε ταξιδεύει και το κύμα σε επαναφέρει. Είτε βουτήξεις, είτε βρέξεις απλώς τα πόδια σου, είτε καθίσεις με έναν καφέ κοιτάζοντας τον ορίζοντα… κάτι μέσα σου ηρεμεί.

Γιατί, μεταξύ μας τώρα, αν δεν τα πεις στη θάλασσα… πού να τα πεις;

Συντάκτης: Στρατούλα Ανεμέλλη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη