Πρώτα απ’ όλα, να ξεκαθαρίσουμε κάτι: όλα τα ζώδια κερατώνουν. Και Παρθένος. Και Καρκίνος. Και Αιγόκερως (κι ας μην του φαίνεται). Αλλά ένα ζώδιο έχει τη μαεστρία να το κάνει και να σε κάνει να νιώθεις κι εσύ λίιιγο ένοχος. Πώς τόλμησες να τον πιέσεις; Πώς τόλμησες να ζητήσεις αποκλειστικότητα; Πώς δεν κατάλαβες ότι “δεν ήταν σε φάση σχέσης”;

Ας το πούμε δυνατά: ο Τοξότης θα σε κερατώσει και θα σε κάνει να του ζητήσεις και συγγνώμη. Γιατί δεν ήσουν αρκετά chill. Γιατί “δεν έγινε και τίποτα”. Γιατί “δεν είχατε βάλει ταμπέλες”. Γιατί “άμα τον πίεζες λιγότερο, μπορεί και να μην το έκανε”.

 

Τοξότης: Ο ανεξάρτητος παίχτης που σε φτάνει στα όριά σου

Ο Τοξότης δε θα βγει να σου πει κατάμουτρα «έκανα κάτι λάθος». Δεν είναι τέτοιος τύπος – και αυτό είναι μέρος του προβλήματος. Θα σου μιλήσει ήρεμα, σχεδόν με ειλικρινή λύπη, σαν να βρίσκεται κι αυτός θύμα των συνθηκών. “Δεν ήθελα να σε πληγώσω”, “ένιωθα πιεσμένος”, “δεν είχαμε πει ότι δεν είμαστε ακριβώς μαζί”.  Όλες οι φράσεις του μοιάζουν αθώες, σχεδόν τίμιες. Κι όμως, κρύβουν μέσα τους έναν καλά μελετημένο τρόπο αποποίησης ευθυνών.

Κι ενώ εσύ πήγες να μιλήσεις για το προφανές– ότι έκανε σ#ξ με άλλο άτομο, ότι σε πρόδωσε, ότι σου τράβηξε το χαλί της εμπιστοσύνης– ξαφνικά η κουβέντα έχει στραφεί αλλού. Συζητάτε για τα δικά του συναισθήματα, τους φόβους του, την ανάγκη του να νιώθει ελεύθερος. Εσύ, που προδόθηκες, αρχίζεις να τον συμπονάς. Και στο τέλος, δεν αποκλείεται να βγάλεις από το στόμα σου κάτι του τύπου “συγγνώμη αν σε πίεσα” – σαν να φταις εσύ που αυτός ένιωσε ότι του περιορίζεις τα φτερά. Είναι ένας χειρισμός σχεδόν ποιητικός: σου ρίχνει την ευθύνη χωρίς να υψώσει τον τόνο.

 

Η γοητεία του ακαταλόγιστου

Ο Τοξότης έχει αυτό το αφοπλιστικό χάρισμα να φαίνεται πάντα “λίγο μπερδεμένος αλλά καλοπροαίρετος”. Δεν είναι ψυχρός, ούτε σαδιστής. Δεν έχει σκοτεινιά ή βαρύτητα – όπως ίσως ο Σκορπιός. Είναι φωτεινός, γεμάτος ενέργεια, και αυτό τον καθιστά απρόβλεπτο αλλά και βαθιά ανθρώπινο. Θα σου πει “δεν ξέρω ποιος είμαι ακόμα”, “δε θέλω να σου υποσχεθώ πράγματα που δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να κρατήσω”, και θα το πει με τέτοιο τρόπο που θα τον πιστέψεις.

Κι εδώ είναι το κλειδί: ο Τοξότης δε σου λέει ψέματα. Σου λέει μια μισή αλήθεια. Γιατί όντως μπορεί να σε θέλει, να νιώθει έλξη, να συγκινείται από τη σύνδεσή σας. Απλώς, δεν έχει σκοπό να σταθεί στην ευθύνη αυτής της σύνδεσης. Θέλει τη φλόγα, όχι τη δέσμευση που τη συνοδεύει. Κι εσύ, μπλεγμένη ανάμεσα στην ένταση και την τρυφερότητα, δυσκολεύεσαι να δεις τη μεγάλη εικόνα: ότι η αλήθεια του μπορεί να σε καταστρέψει, χωρίς εκείνος να νιώθει ποτέ ότι το επέλεξε.

 

Τι να θυμάσαι όταν μπλέκεις με έναν “ανεύθυνα ειλικρινή” Τοξότη

Αν ένας Τοξότης σου πει “δεν ξέρω τι θέλω”, αλλά ταυτόχρονα σου στέλνει κάθε βράδυ, κοιμάστε μαζί, γνωρίζεις τους φίλους του και κάνετε σ#ξ που μοιάζει σαν ταινία, πίστεψέ με: ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Σου δίνει όλα τα σημάδια της δέσμευσης, χωρίς να αναλαμβάνει καμία ευθύνη. Αυτό δεν είναι ελευθερία— είναι emotional breadcrumbing. Σου πετάει ψίχουλα σύνδεσης για να μείνεις, αλλά φεύγει πάντα πριν πιάσεις το ψωμί.

Κι όταν τον ρωτήσεις τι είστε, θα στο φέρει σαν φιλοσοφική ερώτηση: “Πρέπει να τα βάζουμε όλα σε κουτάκια;”, “Δε μετράει πιο πολύ το πώς νιώθουμε;” Και το πρόβλημα δεν είναι ότι σε κοροϊδεύει. Το πρόβλημα είναι ότι το πιστεύει. Δε σε βλέπει ως κάτι αναλώσιμο— απλώς, σε βλέπει ως κάτι προσωρινό. Μια όμορφη στιγμή στη ροή της δικής του εξερεύνησης.

Η τελική ειρωνεία: σου ζήτησε ειλικρίνεια, κι όταν την έδωσες, τιμωρήθηκες. Ο Τοξότης δεν είναι κακός άνθρωπος. Δεν μπαίνει στις σχέσεις για να πληγώσει, αλλά μπαίνει χωρίς να προετοιμάσει κανέναν για το πώς φεύγει. Κι εσύ, επειδή σε έκανε να νιώσεις ότι όλα ήταν αβίαστα και αυθεντικά, όταν τελικά νιώσεις το κενό, νομίζεις ότι φταις εσύ που το ένιωσες τόσο έντονα. Αυτό είναι το πιο άδικο σημείο: ότι βίωσες μια προδοσία και αναρωτιέσαι αν εσύ υπερέβαλες. Όχι γιατί σε υποτίμησε, αλλά γιατί σε μάγεψε. Και κάπως έτσι, βρίσκεσαι να απολογείσαι για κάτι που εκείνος έκανε – και δε θα παραδεχτεί ποτέ ότι πλήγωσε. Γιατί για τον Τοξότη, όλα είναι εμπειρία. Ακόμα και οι πληγές των άλλων.