Ετεροπεσιμισμός στο dating: Μπαίνουμε στα ραντεβού ήδη ξενερωμένοι;

Ο ετεροπεσιμισμός είναι πλέον εκείνο το συναίσθημα a priori που σου προκαλεί μια προκατειλημμένη αίσθηση απογοήτευσης στο dating…Είναι εκείνο το υπέροχο ψυχολογικό κοκτέιλ όπου πας σε ραντεβού γνωρίζοντας ότι κατά 70% θα καταλήξεις να στέλνεις μηνύματα στην κολλητή σου του τύπου «Μάντεψε τι είπε πάλι…». Δεν σημαίνει ότι δε σου αρέσουν οι άντρες, σημαίνει ότι το dating μαζί τους είναι σαν να συμμετέχεις σε τηλεπαιχνίδι όπου το έπαθλο είναι… να μην απογοητευτείς με βασικά πράγματα. Spoiler: δεν το κερδίζεις ποτέ.

Η εμπειρία αρχίζει συχνά με το swipe σε μια φωτογραφία προφίλ όπου ο άλλος ποζάρει με ψάρι, μοτοσικλέτα ή… την πρώην του κομμένη από τη μέση (και να πεις ότι το κρύβει…). Ακολουθεί το πρώτο ραντεβού, όπου παίζει το κλασικό bingo ατάκας: «Δεν είμαι σαν τους άλλους» (είναι), «Δεν είμαι έτοιμος για σχέση», και το διαχρονικό «Οι γυναίκες σήμερα…» (μπόνους πόντοι αν το συνοδεύει με θεωρίες περί “παραδοσιακών αξιών”).
Ο ετεροπεσιμισμός, όμως, δεν είναι μόνο γκρίνια· είναι και τρόπος αυτοπροστασίας. Αν ξέρεις ότι οι πιθανότητες να βρεις κάτι σοβαρό στο Tinder είναι όσο να βρεις μονόκερο στην Πανεπιστημίου, δεν επενδύεις και πολλά. Έτσι, μπαίνεις στο ραντεβού σαν τουρίστας σε escape room: απλά κοιτάς γύρω, γελάς με τα κουφά και περιμένεις το “exit”.

Το καλό είναι ότι υπάρχει συλλογική κατανόηση. Ο ετεροπεσιμισμός προστατεύει συναισθηματικά, βοηθώντας τις γυναίκες να μη ρομαντικοποιούν τοξικές συμπεριφορές. Δημιουργεί αίσθημα αλληλεγγύης και χιούμορ μεταξύ γυναικών με παρόμοιες εμπειρίες. Το group chat με τις φίλες σου είναι σαν υποστηρικτική ομάδα: ανταλλάζετε screenshots, memes και “war stories” από το μέτωπο του dating, και γελάτε για να μη κλάψετε. Το κακό είναι ότι, αν μείνεις πολύ σ’ αυτό το mindset, κινδυνεύεις να δεις κάθε νέο άνθρωπο σαν επόμενο επεισόδιο μιας σειράς που έχει πάρει κακή τροπή μετά την τρίτη σεζόν. Μπορεί να οδηγήσει σε υπεργενίκευση, γιατί όλοι οι άνθρωποι σαφώς δεν είναι ίδιοι και περιορισμό των ευκαιριών για ουσιαστική σύνδεση.
Ενισχύει τον φαύλο κύκλο αρνητικών προσδοκιών που μπορεί να επηρεάζει την αυτοεκπληρούμενη προφητεία στις σχέσεις.

Γιατί υπάρχει όλο αυτό; Ε, δεν είναι μυστήριο: οι εφαρμογές γνωριμιών έχουν κάνει τους ανθρώπους πιο αναλώσιμους κι από πλαστικά ποτήρια καφέ, η κουλτούρα του ghosting είναι το νέο “καληνύχτα” και οι κοινωνικές ανισότητες κάνουν τις προσδοκίες τόσο ανισόρροπες που χρειάζεσαι γερανό για να τις ισορροπήσεις.

Και ναι, μπορεί ο ετεροπεσιμισμός να μας δίνει την αίσθηση ότι ελέγχουμε το παιχνίδι, αλλά η αλήθεια είναι ότι απλώς μαθαίνουμε να επιβιώνουμε σε μια ζούγκλα όπου οι κανόνες αλλάζουν κάθε μέρα. Η λύση; Μάλλον κάπου ανάμεσα στο “δεν επενδύω” και στο “δίνω μια ευκαιρία” — ή πολύ απλά να ακολουθούμε περισσότερο το ένστικτο μας… Εσένα τι σου λέει το ένστικτο σου;