Ξεκινάς ψυχοθεραπεία, μιας και ευτυχώς πλέον δεν είναι ταμπού· ίσα-ίσα, θα λέγαμε ότι είναι στις τάσεις του self love και βουτάς σ’ έναν κόσμο γεμάτο ερωτήσεις, αναμνήσεις και καινούριους τρόπους να βλέπεις τον εαυτό σου. Κάπου ανάμεσα στις συνεδρίες, όμως, έρχεται εκείνη η σκέψη: «Μήπως προχωράω; Μήπως κάτι αλλάζει;». Αν την έχεις κάνει, είσαι σίγουρα στον σωστό δρόμο. Παρακάτω θα βρεις μερικά μικρά –αλλά πολύ ουσιαστικά– σημάδια ότι η ψυχοθεραπεία σου αρχίζει να πιάνει τόπο.

 

1. Συνειδητοποιείς πράγματα που πριν σου ξέφευγαν

Ξαφνικά πιάνεις τον εαυτό σου να λέει «Α, τώρα κατάλαβα γιατί αντιδρώ έτσι!». Δε σημαίνει ότι λύθηκαν όλα μαγικά, αλλά το να βλέπεις καθαρά πώς συνδέονται τα κομμάτια του εαυτού σου είναι μια τεράστια πρόοδος. Η σχέση με τον εαυτό σου εξελίσσεται.

 

2. Δεν “σκας” τόσο εύκολα

Κάποτε ένα σχόλιο ή μια στραβή μέρα αρκούσε για να σε ταράξει. Τώρα, ίσως ακόμη ενοχλείσαι, αλλά δεν καταρρέεις. Κάνεις ένα βήμα πίσω, αναπνέεις και αντιμετωπίζεις το θέμα αλλιώς. Αυτό είναι ψυχοθεραπεία σε δράση.

 

3. Μαθαίνεις να μιλάς πιο ειλικρινά

Είτε με τον θεραπευτή σου είτε με τους δικούς σου ανθρώπους, αρχίζεις να εκφράζεις πιο ανοιχτά αυτό που νιώθεις. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά νιώθεις πως η αυθεντικότητά σου σού πάει καλύτερα από την άμυνα.

 

4. Οι “δύσκολες” μέρες δε σε τρομάζουν τόσο

Δεν εξαφανίζονται – καμία ψυχοθεραπεία δεν υπόσχεται κάτι τέτοιο. Όμως έχεις μάθει να τις περιμένεις, να τις αναγνωρίζεις και να τις διαχειρίζεσαι χωρίς να βυθίζεσαι.

 

5. Νιώθεις περισσότερη κατανόηση (και για τους άλλους και για σένα)

Αυτό είναι ίσως το πιο γλυκό αποτέλεσμα της θεραπείας: αρχίζεις να βλέπεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου με λιγότερη αυστηρότητα και περισσότερη συμπόνια. Συγχωρείς –κάνεις πιο εύκολα χώρο στην καρδιά σου– και τους άλλους πλέον.

 

6. Θυμώνεις, κλαις, γελάς – αλλά δε φοβάσαι τα συναισθήματα

Όσο προχωράς, αντιλαμβάνεσαι ότι όλα τα συναισθήματα έχουν λόγο ύπαρξης. Δε σε καταπίνουν όπως παλιά· τα αφήνεις να έρθουν και να φύγουν. Τα αναγνωρίζεις και τα εκφράζεις με τρόπους δικούς σου.

 

Και ίσως το πιο σημαντικό σημάδι απ’ όλα;

Έρχεσαι στη συνεδρία, ακόμη κι όταν δεν “έχεις κάτι να πεις”. Γιατί μέσα σου ξέρεις ότι εκεί, κάπου ανάμεσα στις σιωπές και στις κουβέντες, κάτι αλλάζει. Κι αυτό, my friend, ναι, είναι θεραπεία.

Και δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο σ’ αυτόν τον κόσμο από τη θεραπεία και τη γαλήνη της ψυχής.

Συντάκτης: Δήμητρα Τανού