«Η ομάδα μας μεγαλώνει!» Ακούγεται ωραίο, δεν είναι; Σου δίνει αυτή τη γλυκιά, ελπιδοφόρα αίσθηση πως μια εταιρεία πάει καλά. Πως εξελίσσεται. Πως γίνονται πράγματα, υπάρχει ανάπτυξη, καινούρια projects, δημιουργική ενέργεια, άνθρωποι που γελάνε στις κουζίνες με κούπες που γράφουν “But first, coffee” και ένα αφεντικό που τους χτυπάει φιλικά την πλάτη και λέει «Καλή δουλειά, Παιδιά». Όλα αυτά στη θεωρία.
Γιατί στην ελληνική πραγματικότητα – και κυρίως στην ελληνική αγορά εργασίας – όταν διαβάζεις «Η ομάδα μας μεγαλώνει», το πιο πιθανό είναι πως:
✦ Κάποιος έχει φύγει.
✦ Κάποιος άλλος έχει ήδη φύγει ψυχικά.
✦ Κι ένας τρίτος ψάχνει τρόπο να φύγει… ή να μεταφερθεί Σε μία άλλη Γη.
Με τη βοήθεια του Doctor Strange να ανοίγει Portal κάπου στο Multiverse of Madness
που λέγεται Ελλάδα.
Αυτό το «Η ομάδα μας μεγαλώνει», φίλε αναγνώστη, δεν είναι δείγμα ανάπτυξης. Είναι καμπανάκι αποδόμησης. Είναι το γνωστό corporate πασάλειμμα που βάζουν στα social media τους για να κρύψουν το γεγονός ότι:
-
Το μισό τμήμα πωλήσεων παραιτήθηκε γιατί δεν άντεχε άλλο να δουλεύει με στόχους πιο άπιαστους κι από τις επιθυμίες της πεθεράς σου.
-
Η γραμματεία έχει φύγει με άδεια άνευ αποδοχών και δε σκοπεύει να γυρίσει ποτέ.
-
Και το HR προσπαθεί να προσλάβει πέντε άτομα για να καλύψει τέσσερα κενά, έναν που «κάνει και λίγο τα πάντα» και μία θέση που υπάρχει μόνο στα χαρτιά γιατί «το budget δεν φτάνει».
Η αγγελία-ποίημα
Και μετά εμφανίζεται αυτή η αγγελία. Μοναδική. Παγίδα. Αριστούργημα.
«Η ομάδα μας μεγαλώνει! Αναζητούμε ενθουσιώδεις ανθρώπους που αγαπούν τη δουλειά τους, για να ενταχθούν στην υπέροχη οικογένειά μας!»
Αγαπητέ εργοδότη,
Πες το απλά: «Έχουμε μείνει τρεις και δεν τραβάμε. Πνιγόμαστε. Ελάτε να βοηθήσετε, όποιος προλάβει και δεν έχει ακόμη ψυχολογικό τραύμα από την αγορά εργασίας».
Οι θέσεις «ευκαιρίας»
-
Ζητείται Junior με 5 χρόνια εμπειρία, 3 πτυχία, 2 μεταπτυχιακά και ικανότητα να μαγειρεύει και φρέντο καπουτσίνο.
-
Ωράριο: 09:00 – 18:00 (ή όσο πάει. Αν έχεις προσωπική ζωή, να τη συζητήσουμε… αλλά καλύτερα να μην την έχεις).
-
Αμοιβή: Ανάλογη προσόντων (δηλαδή, εσύ θα έχεις τα προσόντα, εμείς θα βάλουμε την αμοιβή).
-
Περιβάλλον δυναμικό (aka δουλεύεις με ένα λαπτοπάκι Acer του 2008, και τρως ό,τι απέμεινε από το event της προηγούμενης εβδομάδας).
Τα παρασκήνια της “οικογένειας”
Πόσες φορές έχεις διαβάσει: “Εδώ είμαστε οικογένεια.”
Εντάξει. Είστε οικογένεια. Από αυτές που στο τραπέζι της Κυριακής δεν μιλιούνται μεταξύ τους, η θεία σου πετάει υπονοούμενα, ο μπαμπάς βρίζει την κυβέρνηση και ο ξάδερφος που παίζει Playstation και έχει κολλήσει στο Final Boss του Elden Ring για Platinum Trophy ενώ τρώει το αρνί.
Η “οικογένεια” αυτή, λοιπόν, θα σου αναθέσει πέντε ρόλους. Θα είσαι:
-
και project manager
-
και ειδικός digital marketing
-
και γραμματέας
-
και εκπρόσωπος σε event
-
και delivery, αν περισσέψει χρόνος.
- Και θα κάνεις δουλειές σε όλα τα πόστα.
Και κάθε φορά που θα κουράζεσαι ή θα παραπονιέσαι, κάποιος θα σου λέει: “Έλα μωρέ, όλοι το ίδιο τραβάμε, δείξε λίγο πάθος. Να αγαπάς τη δουλειά σου!” Ναι, γιατί αλλιώς θα σε αγαπήσει ο λογαριασμός της ΔΕΗ;
Πίσω από τις λέξεις
Όταν μια εταιρεία λέει πως μεγαλώνει, κάνε ένα βήμα πίσω. Κοίτα προσεκτικά.
❖ Μήπως βλέπεις μαζικές αποχωρήσεις στο LinkedIn τους;
❖ Μήπως οι κριτικές στο Glassdoor είναι πιο τρομακτικές από ιστορίες του Stephen King;
❖ Μήπως στη συνέντευξη ο υπεύθυνος έκανε 47 ερωτήσεις για το πώς «διαχειρίζεσαι το άγχος»;
Αν ναι, τότε δεν μεγαλώνει η ομάδα.
Η ζημιά μεγαλώνει.
Το burnout απλώνεται.
Και εσύ είσαι έτοιμος να μπεις σε ένα περιβάλλον όπου το πιο ζωντανό πλάσμα είναι ο κάκτος δίπλα στον εκτυπωτή. Η ελληνική αγορά εργασίας δεν χρειάζεται περισσότερες αγγελίες γεμάτες καθρεφτάκια και corporate ντεκόρ. Χρειάζεται ειλικρίνεια. Χρειάζεται εργοδότες που θα πουν: «Είμαστε πιεσμένοι, έχουμε απαιτήσεις, αλλά πληρώνουμε καλά, δεν καταπατάμε τις Κυριακές και δε λέμε ψέματα στο onboarding».
Μέχρι τότε, κάθε φορά που θα βλέπεις το μαγικό μότο «Η ομάδα μας μεγαλώνει», να θυμάσαι: Ένας έφυγε. Δύο ψάχνουν δουλειά. Και τρεις σκέφτονται σοβαρά να γίνουν μοντέλα του OF.
Συντάκτης: Μάξιμος Mcgrath
